Καλοκαίρι, ήλιος, θάλασσα, παραδεισένιες παραλίες, ξαπλώστρες και δροσερά κοκτέιλ. Καμιά φορά ωστόσο οι ειδυλλιακή εικόνα μπορεί να μετατραπεί σε σκηνικό μυστηρίου, παράδοξων γεγονότων, αγωνίας, ακόμα και τρόμου, ειδικά όταν η κινηματογραφική φαντασία αναλαμβάνει τα ηνία. Το φετινό καλοκαίρι, δύο τηλεοπτικές σειρές και μία ταινία που διαδραματίζονται σε παραλιακά θέρετρα –όμως μικρή σχέση έχουν με χαλάρωση και νιρβάνα– μας τράβηξαν το ενδιαφέρον με την ευρηματικότητα και τις χτυπητές αντιθέσεις τους.
Αρχικά αυτή που για τους περισσότερους είναι η σειρά του καλοκαιριού: το «White Lotus» που κυκλοφόρησε πρόσφατα το τελευταίο του επεισόδιο στο HBO Max (στην Ελλάδα το βλέπουμε από τη Vodafone TV), αποτελεί μία από τις πιο παράξενες και ταυτόχρονα πανέξυπνες τηλεοπτικές σάτιρες των τελευταίων ετών. Ο τίτλος της ταυτίζεται με το όνομα ενός πολυτελούς ξενοδοχείου στη Χαβάη, όπου μια ομάδα καλεσμένων καταφθάνουν την ίδια μέρα: ένα νιόπαντρο ζευγάρι στον μήνα του μέλιτος, μια δυσλειτουργική οικογένεια, μια μεσήλικη γυναίκα που κουβαλάει τις στάχτες της μητέρας της.
Εκεί θα τους υποδεχθεί το προσωπικό του ξενοδοχείου, το οποίο έχει τους δικούς του ξεχωριστούς χαρακτήρες, με πρώτο έναν αλκοολικό μάνατζερ, ερμηνευμένο εξαιρετικά από τον Μάρεϊ Μπαρλέτ. Μέσα στις επόμενες μέρες καλεσμένοι, εργαζόμενοι και ντόπιοι θα μπουν σε έναν απολαυστικό χορό, γεμάτο παρεξηγήσεις, απρόοπτα, πικρόχολα σχόλια, εκδικητική μανία και ό,τι άλλο βάλει ο νους, καθώς η παράνοια εντείνεται όλο και παραπάνω. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, εξαρχής γνωρίζουμε πως τουλάχιστον ένας από τους τουρίστες δεν έφυγε από το θέρετρο ζωντανός.
Το καστ των ηθοποιών της σειράς είναι θαυμάσιο. Εκτός του Μπαρλέτ που αναφέραμε, εδώ υπάρχει ακόμα η Αλεσάντρα Νταντάριο του «Baywatch», ο Τζέικ Λέισι («Miss Sloan»), η Τζένιφερ Κούλιτζ («American Pie») κ.ά. Ολοι τους σχεδόν, με τη βοήθεια βέβαια του προσεγμένου σεναρίου, φτιάχνουν ολοκληρωμένους χαρακτήρες που προσθέτουν κάτι ξεχωριστό στο μείγμα. Επιπλέον, υπάρχει ένας χείμαρρος αναφορών στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα, στα ηλικιακά και ταξικά χάσματα, στην περιβαλλοντική κρίση και σε πολλά άλλα, πότε σε δραματικούς τόνους και πότε πασπαλισμένα με την παιχνιδιάρικη σκόνη της κωμωδίας και ένα σάουντρακ… ζούγκλας για συνοδευτικό.
Σε μια ειδυλλιακή παραλία εκτυλίσσεται και το «Old», η τελευταία ταινία του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, που κυκλοφόρησε πρόσφατα στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ο σύγχρονος μάστορας του τρόμου τοποθετεί αυτή τη φορά την ιστορία του κάτω από τον τροπικό ήλιο, δίχως αυτό να σημαίνει ότι κάνει εκπτώσεις στη χαρακτηριστική του αλλόκοτη ατμόσφαιρα. Μια τετραμελής οικογένεια φτάνει σε κάποια απόμερη παραλία, μαζί με λίγους ακόμη εκλεκτούς καλεσμένους, με σκοπό να περάσει μερικές ξέγνοιαστες ώρες· σύντομα όμως θα αποδειχθεί πως κάτι τρομερά παράξενο συμβαίνει εκεί, με τον χρόνο να περνάει πιο γρήγορα και τους ανθρώπους να γερνούν μέσα σε διάστημα μερικών μόνον ωρών.
Οπως οι δημιουργοί του «White Lotus», έτσι και ο Σιάμαλαν χρησιμοποιεί το εξωτικό τοπίο σαν αντιπερισπασμό ώστε να τονίσει ακόμα περισσότερο τα νοήματα της αφήγησής του. Οταν χρειάζεται μάλιστα, τα πλάνα του γίνονται κλειστοφοβικά, με την άμμο της παραλίας να περιορίζεται μόνο στις χαραμάδες.
Από άμμο και μυστήρια πάντως έχει μπόλικα και το «Outer Banks», σειρά που κυκλοφόρησε πρόσφατα τον δεύτερο κύκλο της στο Netflix. Αυτή τη φορά μεταφερόμαστε στις όχθες του Κόλπου του Μεξικού, σε ένα ακόμα θέρετρο, όπου υπάρχουν πολύ καθαρά διακεκριμένες «φυλές» κατοίκων: οι πλούσιοι παραθεριστές με τα πολυτελή εξοχικά, οι τυχαίοι τουρίστες της μιας εβδομάδας και, τέλος, οι φτωχοί ντόπιοι. Από αυτούς τους τελευταίους προέρχεται και η παρέα των τεσσάρων νεαρών που πρωταγωνιστούν στη σειρά· τριγυρνώντας ανέμελα στη βαλτώδη ακτή με τη μικρή τους ψαρόβαρκα, κάποια μέρα θα πέσουν πάνω σε ένα ναυάγιο που κρύβει μέσα του πολύτιμα, αλλά και πολύ επικίνδυνα μυστικά.