Ο Γιώργος Βέλτσος έχει την ικανότητα να μιλάει για τον κόσμο των ιδεών σαν να είναι ένας κόσμος απτός. Και να τον τώρα, που μιλάει για τον απτό κόσμο σαν να ’ναι ο κόσμος των ιδεών. Βρίσκει το βαθύτερο νόημα της καθημερινότητας, είτε είναι οι διαδρομές στην πόλη είτε ο αγώνας της επιβίωσης στην κρίση, αλλά και η αρχιτεκτονική, το θέατρο, το φαγητό… Και σε καθηλώνει μαζί με τους καλεσμένους του σαν παρακολουθείς τη σειρά «Πάνω – κάτω: Ενα ταξίδι στον χρόνο», στην ΕΡΤ 3. Το εύρημα; Μια συζήτηση με διαφορετικό κάθε φορά καλεσμένο, σ’ ένα βαγόνι τρένου, κατά τη διάρκεια της διαδρομής Πειραιάς – Κηφισιά. Την εκπομπή σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Ντάνης και μεταδίδεται τώρα, αφού την είχε προλάβει και αυτή το «μαύρο» της ΕΡΤ.
Ανάμεσα στους καλεσμένους του Γ. Βέλτσου, ιδιαίτεροι, ενδιαφέροντες άνθρωποι, όπως ο Χρήστος Μαρκοζάνης, εστιάτορας που παράτησε τα αμπέλια του στη Σαντορίνη για να σπουδάσει μαθηματικός και σαν τελείωσε στράφηκε στη διατροφή. Εφτιαξε, μεταξύ άλλων, την «Αλλη σκάλα» στα Καμίνια, όπου κάποια χειμωνιάτικα βράδια ενώνουν τις φωνές τους –χωρίς μικρόφωνο– παλιοί ρεμπέτες. Αυτό, όμως, δεν τον εμποδίζει να διαβάζει κι ένα κεφάλαιο από το «Γιατί είμαι τόσο έξυπνος» του Νίτσε.
Ιδιαίτερος, ενδιαφέρων είναι ασφαλώς και ο οικοδεσπότης, που σπάει τη μονοτονία των συνηθισμένων καλεσμένων των γραμμάτων και των τεχνών και αναδεικνύεται και ως οξυδερκής και συναισθηματικός διανοητής της γεύσης, της ένδυσης, του βλέμματος γύρω μας, αλλά και εντός μας. Η συζήτηση περνάει από τα προβλήματα του ελληνικού Δημοσίου στις φαβέλες της Λ. Αμερικής, αλλά και στη δύναμη των ονείρων.
Δεν λείπουν και οι μικρές, ανθρώπινες ρωγμές, όπως η κουβέντα για τη σωματικότητα και τα αισθήματα του Γ. Βέλτσου σαν είδε την «τρελή γριά» με τα λυμένα μαλλιά, την Πάτι Σμιθ, στο Ηρώδειο να τραγουδά. Τον κέρδισε η δύναμη της 66χρονης, τότε, ποιήτριας του ροκ να κατεβάζει τους θεατές από τις κερκίδες για να χορέψουν μαζί της. Και όλα αυτά για να μας μιλήσει για το σώμα.
Το ίδιο ενδιαφέρουσα και η διαδρομή παρέα με τον αρχιτέκτονα Γιώργο Τζιρτζιλάκη. Με σκέψεις και σχόλια που ξεκίνησαν πάλι από τις σελίδες ενός βιβλίου, ένα παράθεμα του Ντελέζ για την εικόνα και έγιναν, σιγά σιγά, μέρος των δικών μας σκέψεων. Αλλωστε ο Γ. Βέλτσος, όπως και τον καιρό που ξεσήκωνε τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα με την αντισυμβατική διδασκαλία του, έχει τον τρόπο να είναι διαρκώς παρών, σαν ένας δημιουργικός προβοκάτορας κάθε σύμβασης: Ακόμα και συζητώντας εντός του συρμού, στέκεται απέναντι σε κάθε συρμό!