Μπορεί η εξισορρόπηση της σχέσης εργασία/ζωή να προβλέπεται από τον εργοδότη μέσα από ισχύουσες πολιτικές για ευέλικτη εργασία και παροχή παιδικής φροντίδας προς τους εργαζόμενους γονείς, όμως οι πολιτικές αυτές ελάχιστα συμβάλλουν στο να μειωθεί το άγχος που τους δημιουργείται από τη σύγκρουση των απαιτήσεων από τους δύο αυτούς πόλους της ύπαρξής τους. «Εκτός και αν» τις πολιτικές αυτές τις προσυπογράφει με τη θετική στάση και συμπεριφορά του ο μάνατζερ προϊστάμενος του εργαζομένου. Και, επειδή συμβαίνει το άγχος των εργαζομένων να μεταφράζεται σε μειωμένη παραγωγικότητα και τελικά να έχει πολλαπλό κόστος «είναι προς το συμφέρον της διοίκησης να αντιμετωπίσει το θέμα».
Προτείνεται λοιπόν, στην αξιολόγηση της απόδοσης του μάνατζερ να λαμβάνεται υπόψη και το αν έχει επιτύχει και στον τομέα αυτό. Πρόκειται για το σκεπτικό και την πρόταση που αναφέρεται στη μελέτη του LSE’s Department of Management, μετά την έρευνα της Αλεξάνδρας Μπάουρεγκαρντ που την δημοσίευσε το British Journal of Management. Υπολογίσθηκε μάλιστα, ότι το ετήσιο κόστος στη χώρα αυτή εξαιτίας του στρες, των προβλημάτων υγείας και των απουσιών των εργαζομένων, είναι περί τα 11 δισ. λίρες. Συνιστάται λοιπόν η ανάπτυξη μιας οργανωσιακής κουλτούρας που να υποστηρίζει τη σχέση εργασίας/ζωής και να απαλλάσσει τους εργαζομένους από το επιβαρυντικό συναίσθημα που τους διακατέχει, ότι δηλαδή προκειμένου να προχωρήσουν στη σταδιοδρομία τους θα πρέπει να εργάζονται επιπλέον ώρες, επειδή αυτό είναι κάτι που το περιμένουν από αυτούς – οι συνάδελφοί τους, οι προϊστάμενοι και ο οργανισμός στο σύνολό του.
«Για τέτοιες παράλογες προσδοκίες, οι μάνατζερ και μπορούν αλλά και πρέπει να παίξουν βασικό ρόλο. Γιατί η έμφαση που δίνεται στις πολλές ώρες εργασίας και στο «presenteeism» (πάντα παρών), όχι μόνο είναι άσχετη με την παραγωγικότητα, αλλά μπορεί και να αποβεί καταστρεπτική για την απόδοση του εργαζομένου». Αντιθέτως, στον εργασιακό χώρο θα πρέπει να καλλιεργηθεί μια κουλτούρα που θα αναγνωρίζει τον οικογενειακό και τον εκτός εργασίας ρόλο του εργαζομένου και το δικαίωμά του να ζητήσει άδεια για προσωπικούς λόγους. Κάτι που θα επιτύχει με την επαύξηση της ευαισθητοποίησης για το πόσο παράλογο είναι οι προσδοκίες αυτές να επικρατούν.
Στη μελέτη προτείνεται επίσης να ενσωματωθεί στη διαδικασία αξιολόγησης για την απόδοση των μάνατζερ και ο βαθμός ευαισθητοποίησής τους στον τομέα αυτό και το κατά πόσον παρείχαν αποτελεσματική βοήθεια σε σχετικές καταστάσεις που αντιμετώπισαν οι εργαζόμενοί τους.