Mε μια χαλάρωση των γενικών δημοσιονομικών περιορισμών, αλλά και της σκληρής στάσης της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού (DG Comp) να είναι πλέον «στο τραπέζι» λόγω κορωνοϊού, η Ελλάδα όπως και οι υπόλοιπες χώρες συζητούν ποια έργα θα μπορούσαν να φέρουν οφέλη σε μια πληττόμενη οικονομία σε μικρό χρονικό διάστημα.
Εκτός από τις δύο «προφανείς» για τη χώρα μας περιπτώσεις, δηλαδή τον αυτοκινητόδρομο Πάτρας – Πύργου και το βόρειο τμήμα του Ε65, το υπουργείο Υποδομών ήδη αναζητεί και άλλα έργα που θα μπορούσαν άμεσα να αποδώσουν, εξετάζοντας πρώτα τα αντιπλημμυρικά κοντά σε μεγάλους αυτοκινητόδρομους.
Τις ημέρες αυτές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, βρίσκεται σε εξέλιξη μια συζήτηση σχετικά με την «επόμενη ημέρα» για τις οικονομίες των χωρών-μελών, σε συνδυασμό με τη σταδιακή άρση κάποιων δημοσιονομικών περιορισμών (λ.χ. για την Ελλάδα τα πλεονάσματα). Μία από τις ιδέες που είναι υπό συζήτηση, είναι και να «μαλακώσει» την προσέγγισή της στις προτάσεις νέων έργων η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, ιδίως στις περιπτώσεις εταιρειών που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα – αλλά όχι μόνο.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ο υπουργός Υποδομών Κώστας Καραμανλής βρίσκεται αυτές τις ημέρες σε επαφές με Ευρωπαίους συναδέλφους του, συζητώντας την κατεύθυνση στην οποία θα πρέπει να κινηθούν τα μέτρα.
Ο προβληματισμός που επικρατεί στην ελληνική πλευρά είναι πώς η χώρα θα εκμεταλλευτεί τη διαφαινόμενη άρση των δημοσιονομικών περιορισμών και πώς τα χρήματα που θα είναι διαθέσιμα θα διοχετευτούν στην οικονομία με όσο το δυνατόν πιο άμεσο αποτέλεσμα. Οι πιο προφανείς «στόχοι» είναι τα δύο έργα για τα οποία έχει κατατεθεί αίτημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή: το βόρειο τμήμα του Ε65 (Τρίκαλα – Εγνατία) και ο αυτοκινητόδρομος Πάτρας – Πύργου.
Την προηγούμενη Παρασκευή πραγματοποιήθηκε συνάντηση ανάμεσα σε στελέχη του υπουργείου και των οδικών παραχωρήσεων, ώστε να αναζητηθούν ποια άλλα έργα θα μπορούσαν εύκολα να προωθηθούν (δηλαδή να ανατεθούν απευθείας στις κοινοπραξίες), με αντάλλαγμα την επέκταση των συμβάσεων παραχώρησης.
Τα πιο ώριμα είναι βέβαια τα αντιπλημμυρικά, για τα οποία η συζήτηση είχε ξεκινήσει επί των ημερών του προηγούμενου υπουργού Χρήστου Σπίρτζη, βέβαια σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο. Αυτό που εξετάζεται σήμερα είναι ποια από τα προτεινόμενα έργα δεν καλύπτονται από την υφιστάμενη περιβαλλοντική αδειοδότηση των αυτοκινητοδρόμων, ώστε να προχωρήσουν οι σχετικές διαδικασίες.
Για τους παραχωρησιούχους αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ετοιμαστεί η τροποποίηση των περιβαλλοντικών όρων και να ζητηθεί η συναίνεση των δανειστών (των κοινοπραξιών που κατασκευάζουν τα έργα). Με δεδομένο ότι στα αντιπλημμυρικά έργα σε περιοχές κοντά στους αυτοκινητοδρόμους (αλλά έξω από το πεδίο ευθύνης τους) το «ρίσκο» (δηλαδή η οικονομική ευθύνη) ανήκει στο Δημόσιο, πιθανότατα θα απαιτηθεί από τους παραχωρησιούχους να ισχύσει μια συνταγή ανάλογη με αυτή που ισχύει στα δημόσια έργα: δηλαδή να κατασκευάσουν και να παραδώσουν τα έργα σε όποιον τους ζητηθεί (δήμο, Περιφέρεια), χωρίς να διατηρήσουν την υποχρέωση συντήρησής τους.
Η συζήτηση πάντως έχει ξεκινήσει και για άλλα έργα που έχουν κατά καιρούς «ακουστεί», όπως τα οδικά τμήματα Ιωαννίνων – Κακαβιάς ή Αγρινίου – Ιόνιας, η σύνδεση της Επιδαύρου με την Ολυμπία Οδό, η αναβάθμιση του δευτερεύοντος οδικού δικτύου σε κάποια σημεία, κ.ά.
Τα έργα αυτά εκτιμάται από το υπουργείο ότι θα ωφελήσουν ολόκληρη την κατασκευαστική αγορά και όχι μόνο τις εταιρείες που απαρτίζουν τις συγκεκριμένες κοινοπραξίες, καθώς θα αναγκαστούν να έρθουν σε συμφωνίες με υπεργολάβους, ειδικές εταιρείες κ.λπ.