Κάτι άλλαξε στην πραγματικότητα. Πριν από λίγα χρόνια, οι μέρες που μόλις πέρασαν θα ήταν από εκείνες που θυμόμαστε. Οι απεργίες στον δημόσιο τομέα θα είχαν περιορίσει κάθε οικονομική δραστηριότητα. Οι αστικές συγκοινωνίες θα είχαν παραλύσει, οι διακοπές ρεύματος θα επηρέαζαν κάθε εγχείρημα ενώ η ζωή στο κέντρο της Αθήνας θα ήταν ανυπόφορη από τις διαδηλώσεις και τα επεισόδια με τον κλεφτοπόλεμο της αστυνομίας με τους διαδηλωτές. Τίποτα από όλα αυτά δεν έχει συμβεί.
Κι όμως, η κυβέρνηση ψήφισε νόμο με βάση τον οποίο μεταβιβάζονται οι σημαντικότερες κρατικές επιχειρήσεις σε ένα υπερταμείο, την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε., στη διοίκηση της οποίας συμμετέχουν Ελληνες και ξένοι οι οποίοι πρέπει να συμφωνήσουν σε όλες τις αποφάσεις. Ποτέ έως τώρα το ελληνικό κράτος, που χρεοκόπησε τουλάχιστον τρεις φορές, δεν είχε υποχρεωθεί να παραχωρήσει την περιουσία του στο έλεγχο των πιστωτών. Ακόμα και στην περίπτωση της Διεθνούς Εποπτείας που είχε επιβληθεί τον 18ο αιώνα στην τότε ελληνική κυβέρνηση, η ιδιοκτησία των ελληνικών κρατικών επιχειρήσεων παρέμεινε στο ελληνικό Δημόσιο. Οι ξένοι εισέπρατταν φόρους που είχαν επιβληθεί για τον σκοπό αυτό…
Στη σημερινή εποχή, με νόμο που είχε ψηφιστεί τον Μάιο, η μεγάλη αυτή εταιρεία αποκτά πλήρη εξουσία. Μπορεί να διενεργεί ιδιωτικοποίηση μέσω πώλησης, μεταβίβαση οποιωνδήποτε εμπράγματων ή ενοχικών δικαιωμάτων, μίσθωση περιουσιακών στοιχείων, παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης ή αξιοποίησης, ανάθεση της διαχείρισης, τιτλοποίηση απαιτήσεων και ανεύρεση αγοραστών μέσω επενδυτικών τραπεζών και της διαδικασίας βιβλίου προσφορών (bookbuilding).
Κι όλα αυτά τα δικαιώματα αφορούν τις ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, Κτιριακές Υποδομές, ΕΛΒΟ, Αττικό Μετρό, ΔΕΗ, ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΣΕ, ΟΑΚΑ, ΕΛΤΑ και περίπου 70.000 ακίνητα της ΕΤΑΔ όπως άλλωστε και η ΕΤΑΔ. Στις επιχειρήσεις αυτές, μπορεί να «μετέρχεται όλες τις μεθόδους» που κρίνονται κατάλληλες προκειμένου να διαχειρίζεται, να διατηρεί, να αυξάνει την αξία και να αξιοποιεί τα περιουσιακά του στοιχεία.
Μπορεί δηλαδή να ιδιωτικοποιεί ή και να αναδιαρθρώνει ριζικά τις εταιρείες, οι οποίες θα αυξηθούν με νέες προσθήκες τους επόμενους μήνες, αλλά και με δικαιώματα παραχώρησης που τώρα ανήκουν στο Δημόσιο.
Η Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ), που είναι μία από τις τέσσερις θυγατρικές του, «μπορεί να θέτει ως στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δημοσίων επιχειρήσεων, τη μείωση λειτουργικών εξόδων μέσω λύσεων που στηρίζονται στην αξιοποίηση των τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνίας που βασίζεται στην καινοτομία, την αύξηση των εσόδων μέσω της επέκτασης της πελατειακής βάσης, τη διαφοροποίηση προϊόντων και υπηρεσιών και μέσω επενδύσεων σε νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες, καθώς και με άλλους τρόπους».
Στην πραγματικότητα καταργήθηκε ο ευρύτερος δημόσιος τομέας όπως τον ζήσαμε έως τώρα. Κι αυτό, χωρίς διαδηλώσεις και αντίσταση. Αλλαξε η πραγματικότητα ή ο τρόπος που τη βλέπουμε; Απλώς η σημερινή κυβέρνηση έχει την ικανότητα να διαμορφώνει την πραγματικότητα που θέλει. Η μείωση συντάξεων, η αύξηση του ΕΝΦΙΑ, η μεταβίβαση των ΔΕΚΟ ανήκουν σ’ άλλο κόσμο. Αυτό, η αλλαγή της πραγματικότητας, είναι αναγκαίο προσόν των λαϊκιστικών καθεστώτων. Και η σημερινή κυβέρνηση το διαθέτει.