Πώς «κερδίζεις» ένα παιχνίδι που δεν τερματίζει; Πολύ απλά, το φτάνεις στα όριά του. Δηλαδή, στο σημείο όπου δεν μπορεί να ανταποκριθεί, η οθόνη παγώνει και το παιχνίδι «κρασάρει», όπως συνηθίζεται να λέγεται στη γλώσσα του γκέιμινγκ και των υπολογιστών.
Αυτό ακριβώς έκανε ένας δεκατριάχρονος από την Οκλαχόμα, ο οποίος κατάφερε το ακατόρθωτο: «νίκησε» το Tetris, φτάνοντας το παιχνίδι στο επίπεδο 157, εκεί όπου πλέον ο κώδικάς του δεν μπορούσε να ανταποκριθεί, τα τουβλάκια σταμάτησαν να πέφτουν και η οθόνη πάγωσε.
Αυτό που έκανε ο Γουίλις Γκίμπσον, γνωστός στην κοινότητα του Tetris ως «Blue Scuti», ήταν τόσο εξωφρενικό όσο φαίνεται και από την αντίδρασή του τη στιγμή της «νίκης»: Τινάζεται από την καρέκλα του και αναφωνεί: «Ω, Θεέ μου!». Ο έφηβος άσος του Tetris κατάφερε, μέσα σε 38 λεπτά, να γίνει ο πρώτος άνθρωπος που «τερματίζει» την αυθεντική έκδοση του παιχνιδιού που ο Αλεξέι Παζίτνοφ σύστησε το 1989 στον κόσμο ως το σοβιετικό αντίπαλον δέος του Pacman. Ο μόνος «παίκτης» που είχε καταφέρει έως τώρα να φτάσει πιο μακριά ήταν η τεχνητή νοημοσύνη.
Επίπεδο 29; Ευχαριστώ, δεν θα πάρω
Θεωρητικά, το Tetris είναι ένα παιχνίδι το οποίο κάποιος μπορεί να παίζει… αιώνια: δεν υπάρχει κάποια πλοκή ή κάποιος τελικός σκοπός, ο παίκτης καλείται μόνο να μπορέσει να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη ταχύτητα με την οποία πέφτουν τα σχήματα σε κάθε επόμενο επίπεδο του παιχνιδιού και να ανεβάζει το σκορ του. Βέβαια, αν συνυπολογίσουμε ότι σε κάποια προχωρημένα επίπεδα του παιχνιδιού τα τουβλάκια κινούνται, όχι απλώς με τεράστιες ταχύτητες, αλλά είναι και σε σκούρες αποχρώσεις, που σχεδόν δεν μπορούν να διακριθούν καθαρά στο ταμπλό, από κάποιο σημείο και μετά το ανθρώπινο μάτι και χέρι είναι αδύνατο να ανταποκριθούν απέναντι στη «μηχανή».
Για πολλά χρόνια «τερματισμός» του παιχνιδιού θεωρούνταν το επίπεδο 29, εκεί όπου τα τουβλάκια έπεφταν τόσο γρήγορα ώστε έφταναν αστραπιαία στην κορυφή και ο παίκτης έχανε. Το «άβατο» αυτό έσπασε το 2011, όταν ο Θορ Ακερλουντ κατάφερε να πάει στο επίπεδο 30, κάτι που οφειλόταν σε μια νέα τεχνική που είχε αναπτύξει.
Από το «DAS» στο «hypertapping»
Εως τότε, η πιο διαδεδομένη μέθοδος πληκτρολόγησης στο κλασικό χειριστήριο του Nintendo για τους παίκτες του Tetris ήταν η DAS – αρχικά για τις λέξεις «delayed autoshift», που πιστά θα μεταφράζονταν ως «καθυστερημένη αυτόματη κίνηση». Οπως διαβάζουμε σε παλαιότερο άρθρο του αμερικανικού Vice, με απλά λόγια, σε αυτή την τεχνική ο παίκτης μετακινεί γρήγορα το τουβλάκι στο αριστερό και το δεξί άκρο του ταμπλό, δημιουργώντας έτσι μια μικροκαθυστέρηση στην πτώση του σχήματος.
Για να φτάσει, όμως, στο επίπεδο 30, ο Θορ Ακερλουντ ανέπτυξε μια νέα έως τότε τεχνική που ονομάστηκε «hypertapping», δηλαδή «υπερπληκτρολόγηση». Οπως φαντάζεστε, στον εν λόγω τρόπο παιξίματος ο παίκτης καλείται να πατήσει τα πλήκτρα του χειριστηρίου όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να ελιχθεί στο παιχνίδι, τεχνική που είχε πολύ καλύτερα αποτελέσματα για το Tetris.
Με αυτή τη μέθοδο, τα ρεκόρ του παιχνιδιού αυξήθηκαν σημαντικά. Οπως σημειώνεται στο σάιτ The Gamer, επτά χρόνια αργότερα, το 2018, ο Τζόζεφ Σέλι έφτασε στο επίπεδο 31 και λίγο αργότερα και στο 35. Στη συνέχεια, ο παίκτης EricICX έσπασε νέο ρεκόρ φτάνοντας στο επίπεδο 38. Παρ’ όλα αυτά, ο κόσμος του Tetris δεν είχε γνωρίσει ακόμη την τεχνική που θα το έφτανε σε θεαματικά ύψη.
Κάν’ το με «rolling»
«Δεν μπορώ να νιώσω τα δάχτυλά μου!» ακούγεται, μεταξύ άλλων, να λέει ο δεκατριάχρονος Γουίλις Γκίμπσον, ο οποίος διαγωνίζεται σε τουρνουά τα τελευταία δύο χρόνια, όταν το Tetris «παγώνει». Αυτά ήταν, βέβαια, μέσα από την τεχνική του «rolling» («κύλιση»), που του επέτρεψαν να κοντράρει στα ίσια την τεχνητή νοημοσύνη.
Πρόκειται για μια τεχνική που χρησιμοποιείται μόλις τα τελευταία δύο χρόνια, την οποία πρώτος εισήγαγε ο παίκτης με το ψευδώνυμο Cheez, ύστερα από διάφορους συναφείς πειραματισμούς. Είναι, τρόπον τινά, μια παραλλαγή της «υπερπληκτρολόγησης», που θυμίζει… ντραμ ρολ, μόνο που γίνεται ανάποδα: ο παίκτης, με το αντίθετο χέρι από αυτό με το οποίο πληκτρολογεί τα κουμπιά, χτυπάει πολύ γρήγορα το χειριστήριο από την κάτω πλευρά του, κάτι που του προσφέρει ακόμα πιο γρήγορη πληκτρολόγηση, που, στην περίπτωση του Cheez, ξεπερνούσε σε συχνότητα τα 20 Hz. Κατάφερε να φτάσει στο επίπεδο 40, αλλά αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά στο επίπεδο 146 όπου σύντομα έφτασε ο παίκτης EricICX.
Ολοι τους, βέβαια, τελικώς κατατροπώνονταν από το παιχνίδι, ακόμα και αν η λεγόμενη «killscreen», όπως είχε ονομαστεί κάποτε το «τελικό» επίπεδο 29 του Tetris, έχει πάψει προ πολλού να είναι το φράγμα. Το επίπεδο 157, όπου κατάφερε να φτάσει το παιχνίδι ο δεκατριάχρονος Blue Skuti, θεωρείται πλέον η «αληθινή killscreen».
Ομως, τι έγινε ακριβώς και το παιχνίδι «πάγωσε»; Οπως εξηγεί ο Τομ Στάφορντ σε άρθρο του στο BBC, αυτό που συνέβη, ουσιαστικά, είναι ότι το παιχνίδι προχώρησε τόσο πολύ που η μνήμη ήταν αδύνατο να συνεχίσει να το καταγράφει και έτσι «τα έχασε» και από εκεί και πέρα αδυνατούσε να συνεχίσει. Αν και οι κατασκευαστές του Tetris έχουν δηλώσει πως είναι φτιαγμένο να μην τερματίζει ποτέ, αν παρατηρήσετε, στο παιχνίδι του Γουίλις Γκίμπσον, τη στιγμή που «τερματίζει» η οθόνη δείχνει πως βρίσκεται στο επίπεδο 18, ενώ νωρίτερα βλέπουμε συνδυασμούς από γράμματα και αριθμούς στη σχετική ένδειξη. Αυτό συμβαίνει γιατί ο κώδικας δεν είναι σχεδιασμένος να φτάνει σε τόσο προχωρημένες πίστες του παιχνιδιού (ομοίως, το σκούρο χρώμα στα τουβλάκια που εμφανίζονται σε κάποια επίπεδα είναι ένα είδος «glitch», δηλαδή ανωμαλία του κώδικα).
Η «νίκη» αυτή του δεκατριάχρονου ενδέχεται να μην οφειλόταν μόνο στην τεχνική που χρησιμοποιεί, αλλά και στις κινήσεις που επέλεξε να κάνει. Λίγο πριν η οθόνη του σταματήσει, ο Γκίμπσον ακούγεται να λέει πως «έχασε» κάποια κίνηση, ενώ, όπως υπογραμμίζει στους New York Times ο παίκτης Tetris και δημιουργός περιεχομένου για βιντεοπαιχνίδια, Ντέιβιντ Μακντόναλντ, το πάγωμα της οθόνης συνέβη όταν ο δεκατριάχρονος παίκτης «καθάρισε» μια σειρά. Ισως να μην είχε γίνει το ίδιο αν καθάριζε δύο.
Πέρα από το «αληθινό killscreen»
Οπως και να έχει, το εντυπωσιακό ρεκόρ του Γουίλις Γκίμπσον δεν έρχεται για να ρίξει αυλαία στο κλασικό Tetris, αλλά λειτουργεί περισσότερο σαν άνοιγμα των ορίων του. Οπως σημειώνει ο Μακντόναλντ, «τώρα υπάρχει μια εντελώς νέα πρόκληση, που βασικά είναι, εκτός από το να φτάσεις στο “κρασάρισμα”, πόσο μακριά μπορείς να πας πέρα από αυτό;».
Ο Τομ Στάφορντ, πάλι, στο άρθρο του στο BBC μάς καλεί να δούμε αυτό το κατόρθωμα και στην κοινωνική του διάσταση, μια και ένα τέτοιο ρεκόρ ωθεί τα όρια της ίδιας της κοινότητας που το γέννησε. Καταλύτης σε αυτό είναι το Ιντερνετ, το οποίο βοηθά τη διάδοση κάθε είδους δεξιότητας. Δεν θεωρεί τυχαίο ότι, λόγου χάρη, αυτή τη στιγμή το σκάκι βρίσκεται στο καλύτερο επίπεδο που υπήρξε ποτέ στην Ιστορία. Πλέον και το Tetris, όπως φαίνεται.
Ο δεκατριάχρονος Γουίλις Γκίμπσον, πάντως, όπως είπε στους New York Times, έχει βάλει στόχο να κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλασικού Tetris, όπου τον περασμένο Οκτώβριο φιγούραρε στην τρίτη θέση, ενώ το επόμενο τουρνουά τον περιμένει στα τέλη του μήνα στο Τέξας. Θα το «κρασάρει»;
