Μου ήρθε πεσκέσι στο σπίτι από φίλους, σε ένα βαθύ ορθογώνιο ταψάκι. Έμοιαζε με εκμέκ κανταΐφι, αλλά κάτι στην όψη του έμοιαζε απροσδιόριστα διαφορετικό. Με την πρώτη μπουκιά η εντύπωση έγινε βεβαιότητα: το κανταΐφι στη βάση τέλεια καβουρδισμένο, με ελαφρά καπνιστή νοστιμιά, σιροπιασμένο μεν, αλλά με διακριτές τις τραγανές του ίνες. Η κρέμα που το κάλυπτε μοσχοβολούσε φίνο βούτυρο και βανίλια, είχε την υφή πυκνής μους και καλυπτόταν από μια λεπτή στρώση σχεδόν ημίρρευστης, ασυνήθιστα πετυχημένης σαντιγί, πασπαλισμένης αραιά με κανέλα. Όχι, αυτό δεν είναι ένα ακόμη λιγωτικό εκμέκ, ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Ήταν το γκιουζέλ, κατηγορία από μόνο του. Το ταψάκι εξαφανίστηκε σε λίγα λεπτά, σε λίγες ημέρες αναζήτησα κι άλλο και κάπως έτσι ανακάλυψα το ζαχαροπλαστείο Θ.Ε.Κ.Α., σε έναν ήσυχο δρόμο στην κωμόπολη της Κερατέας. Οδηγός μου οι ευωδιές από μαχλέπι, μαστίχα, βούτυρο, βανίλια και ζεστό γάλα που ξεχύνονταν στη γειτονιά. «Το ζαχαροπλαστείο είναι οικογενειακή υπόθεση και Θ.Ε.Κ.Α. είναι τα αρχικά μας», εξηγεί το Θ του τίτλου ο Θεμιστοκλής Ζαϊμίδης, εμπνευστής και ιδρυτής του ζαχαροπλαστείου. Το Ε και το Α είναι οι κόρες του Εβελίνα και Αλεξάνδρα και το Κ η γυναίκα του, Κατερίνα.
Ο Θεμιστοκλής δεν έχει επίσημες σπουδές ζαχαροπλαστικής, διδάχτηκε όμως τις βασικές αρχές στο Παρίσι, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Ερχόμενος στην Ελλάδα από τη Γαλλία, έκανε ένα πέρασμα δύο ετών από τις κουζίνες του Χίλτον της Αθήνας και τελικά τον Οκτώβριο του 2004 ανοίγει ένα εργαστήρι ζαχαροπλαστικής στην Κερατέα, τροφοδοτώντας αρτοποιεία, ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια. Έναν χρόνο μετά, βλέποντας ότι τα γλυκά του έχουν ζήτηση, αποφασίζει να ανοίξει και ζαχαροπλαστείο για λιανική πώληση στον ίδιο χώρο με το εργαστήρι.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο