Η παρέα των μαγείρων στην ανοιχτή κουζίνα πίσω από το ταμείο δεν έχει ρόλο επικουρικό, δεν ψήνει απλώς κατεψυγμένα ψωμάκια-αφρολέξ ούτε πασχίζει να ξεκολλήσει παγωμένα προκάτ μπιφτέκια. Πρόκειται για αληθινούς μάγειρες, που καθαρίζουν και κόβουν πραγματικά λαχανικά, ζυμώνουν καλής ποιότητας φρέσκους κιμάδες και κάθε πρωί ετοιμάζουν και ψήνουν οι ίδιοι τα ψωμιά τους. Το Talking Breads δεν είναι άλλο ένα μπεργκεράδικο – είναι ένα μαγαζί που πουλάει slow street food.
Ο Χρήστος Τάχιας που οραματίστηκε αυτό το concept, σεφ και συνιδιοκτήτης μαζί με τον επίσης σεφ Ορέστη Κουκουζέλη, μαγειρεύει επαγγελματικά από τα 24 του, έχει περάσει από το Institut Paul Bocuse, έχει δουλέψει πλάι στον Robuchon, καθώς και σε fine dining εστιατόρια σε Γαλλία, Μονακό, Ελβετία και Αμερική. «Ήμουν γαστρονομικός μετανάστης» λέει, και παρότι είναι παθιασμένος με τη δουλειά του και αγαπάει την υψηλή γαστρονομία, αποφάσισε τελικά να επενδύσει στο φαγητό του δρόμου, αλλά με τη φροντίδα και την ποιότητα του fine dining. «Αυτό κι αν είναι δύσκολο, θέλει μπόλικη τρέλα» παραδέχεται, καθώς μπορεί να σκάσουν δεκάδες παραγγελίες ταυτόχρονα, κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις, όπως σε πολύ μεγάλο βαθμό μπορείς να κάνεις σε ένα εστιατόριο. «Επιπλέον, τα πρώτης τάξης υλικά που χρησιμοποιούμε δεν μπορούμε να τα κοστολογήσουμε όσο ένα καλό εστιατόριο που χρησιμοποιεί αντίστοιχη ποιότητα», τονίζει.
Πράγματι, χειροποίητο ή όχι, με καλά ή κακά υλικά, ένα μπέργκερ δύσκολα θα το κοστολογήσεις πάνω από 5 ευρώ για σερβίρισμα στο χέρι. Άλλωστε, η αρχική σκέψη του Χρήστου ήταν να πουλάει γαστρονομικό street food σε λαϊκές τιμές, προσιτό σε όλους.
Διαβάστε περισσότερα στον Γαστρονόμο