Στις νέες ευθύνες των φοιτητών που περνούν σε μια σχολή σε ξένη πόλη δεν είναι μόνο να παρακολουθούν τα μαθήματά τους και να είναι συνεπείς στα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα. Αυτό είναι η προέκταση της σχολικής τους ζωής, τους είναι γνώριμο και οικείο. Το πιο δύσκολο είναι η καθημερινή φροντίδα του σπιτιού, το να ψωνίσουν, να μαγειρέψουν, να προγραμματίσουν το φαγητό τους για την επόμενη μέρα. Πόσοι είναι έτοιμοι γι’ αυτή την ευθύνη; Πόσο τους έχουμε προετοιμάσει να την αναλάβουν και να μην πέσουν στην ευκολία του ντελίβερι; Αν μέχρι τώρα είχαν τα πάντα στο πιάτο, είναι σίγουρο ότι τον πρώτο καιρό θα δυσκολευτούν πολύ. Τι μπορούμε να κάνουμε έστω και την τελευταία ώρα; Τέσσερα πολύ απλά πράγματα.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο