Πώς επιλέγουμε το κρασί για ένα τραπέζι στο σπίτι;
Επιλέγουμε ένα ή περισσότερα στιλ;
Πόσες φιάλες υπολογίζουμε και πώς κάνουμε το pairing;
Στον κόσμο του κρασιού λέξεις όπως «το καλύτερο» ή «το τέλειο» μοιάζουν λίγο αδόκιμες, γιατί στην πραγματικότητα μιλάμε για διαφορετικότητα. Αν ένα κρασί δεν είναι της προτιμήσεως μας, δεν σημαίνει πως είναι «κακό» αλλά ίσως δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να το απολαύσουμε ή δεν είχαμε τις σωστές συνθήκες (φαγητό) να το συνδυάσουμε. Πολλές φορές έχω υπάρξει σε “wine dinner parties” και έχω επιφορτιστεί με την επιλογή των κρασιών για την παρέα.
Εγγραφείτε στο newsletter του Αρη Σκλαβενίτη
Τελικά, ποια είναι τα κριτήρια που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας για να καταλήξουμε στα κρασιά αυτά; Θα πρέπει να διαλέξουμε ένα λευκό, ένα ροζέ και ένα ερυθρό κρασί το οποίο θα πίνουμε όλο το βράδυ ή μπορούμε να εναλλάσσουμε κρασιά; Ο αριθμός των ατόμων είναι βασικός παράγοντας. Παρέες των τεσσάρων έως έξι ατόμων είναι ιδανικές για εναλλαγές διαφορετικών φιαλών, ενώ για περισσότερα άτομα χρειαζόμαστε τουλάχιστον δύο ή τρεις φιάλες από κάθε ετικέτα.
Ένας επιπλέον παράγοντας είναι κατά πόσον η παρέα μας είναι ψαγμένοι οινόφιλοι ή απλά αγαπάνε να πίνουν κρασί χωρίς όμως να τους «καίει» τι χρόνια είναι το Chardonnay τους ή αν το βαρέλι είναι καινούργιο ή δεύτερης χρήσης, αρκεί να είναι νόστιμο και ευχάριστο. Ίσως η απάντηση σε αυτή την ερώτηση, αν δηλαδή θα δοκιμάσουμε διαφορετικά κρασιά ή όχι, καθορίζεται και από το budget της βραδιάς μας.
Συνήθως όταν είμαστε στα πρώτα στάδια μύησης στο κρασί και η σχέση μας με αυτό είναι μεν παθιασμένη αλλά άγουρη, τείνουμε να προτιμάμε κρασιά χωρίς πολλές «γωνίες», φρουτώδη και μαλακά, και αποφεύγουμε όσα έχουν υψηλές οξύτητες χωρίς να είναι έντονα φρουτώδη αρωματικά ή τα κρασιά που είναι στυφά (δηλαδή έχουν ταννίνες, οι οποίες βρίσκονται κυρίως στην φλούδα του σταφυλιού).
Η σπαζοκεφαλιά του pairing
Το φαγητό είναι ακόμα ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ταιριάζει το κρασί με το φαγητό μας; Είναι σίγουρα μια σπαζοκεφαλιά, αλλά νομίζω ότι δεν θα πρέπει να μας απασχολήσει υπέρ το δέον. Το πρώτο μας μέλημα πρέπει να είναι αν μας αρέσει το κρασί ως κρασί. Άλλωστε, δεν βρισκόμαστε σε κάποιο fine dining εστιατόριο αλλά στην τραπεζαρία του σπιτιού μας, όπου πάνω στο τραπέζι θα βρίσκονται πολλά και διαφορετικά πιάτα, με σίγουρα ετερόκλητες γεύσεις. Καλό είναι διαλέξουμε κρασιά που θα μπορούσαν να συνδυαστούν σαν στιλ με πολλές διαφορετικές δημιουργίες ομαδοποιώντας τες.
Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε με ένα αφρώδες κρασί για το καλωσόρισμα μαζί με διάφορα finger foods, φρέσκα τυριά, σαλάτες και καναπεδάκια έως ότου μαζευτεί όλη η παρέα. Στη συνέχεια, να ανοίξουμε ένα πιο ελαφρύ λευκό ή ροζέ για τα πρώτα κρύα ορεκτικά, ενώ για τα υπόλοιπα ορεκτικά -ιδίως αν περιλαμβάνουν και κάποιο λευκό κρέας- όπως επίσης και για τα κυρίως, αν έχουμε κάποιο ριζότο ή μακαρόνι, θα επιλέξουμε ένα πιο πληθωρικό λευκό.
Τα πιο ελαφριά κόκκινα είναι κρασιά-πασπαρτού που θα μπορούσαν να σταθούν και δίπλα σε πρώτα πιάτα με βάση τη τομάτα ή να συνοδεύσουν ελαφριά κύρια πιάτα. Με κόκκινα κρέατα ή μαγειρευτά ένα πιο γεμάτο ερυθρό είναι μονόδρομος, ενώ αν υπάρχει χώρος, ένα επιδόρπιο κρασί για το τέλος ή ένα απόσταγμα θα ήταν ιδανικό ταίρι με τα γλυκά μας.
Tips
– Αν η σειρά σερβιρίσματος των κρασιών είναι από το πιο ελαφρύ στο περισσότερο γεμάτο, δεν χρειάζεται να αλλάξουμε πολλά ποτήρια. Θα μπορούσαμε να αλλάξουμε όταν πάμε από το λευκό στο κόκκινο ή ούτε καν αυτό και όλο το βράδυ να λερώσουμε μόνο ένα.
– Φτιάχνουμε μια σαμπανιέρα με αρκετό πάγο και νερό για να κρατάμε τα κρασιά δροσερά εκτός ψυγείου.
– Βάζουμε τα ερυθρά κρασιά στο ψυγείο 30 λεπτά πριν έρθουν σπίτι οι καλεσμένοι.
– Προσπαθούμε να σερβίρουμε πρώτα τις σαλάτες και τα κρύα ορεκτικά στο τραπέζι και σε δεύτερη φάση τα κυρίως, και όχι όλα μαζί. Αυτό θα βοηθήσει και με τη διαδοχή των κρασιών, εφόσον έχουμε επιλέξει να σερβίρουμε διαφορετικά στιλ.
– Όταν προμηθευόμαστε τα κρασιά της βραδιάς, υπολογίζουμε τουλάχιστον μισή φιάλη ανά άτομο. Π.χ. αν στο σύνολο είμαστε 12 άτομα, τότε θα πρέπει το λιγότερο να έχουμε 6 φιάλες κρασιού.
5 κρασιά που θεωρώ ιδανικά για dinner parties
Ασπρολίθι, Ροδίτης, Αμπελώνες Ρούβαλη, Ορεινή Αιγιαλεία
Το Ασπριλίθι είναι ένα από τα πιο εμβληματικά ελληνικά λευκά κρασιά. Ένας Ροδίτης (ερυθρωπή ποικιλία) που έχει οινοποιηθεί σαν λευκό κρασί (χωρίς επαφή με τις φλούδες όπου υπάρχει το χρώμα). Φρέσκο, δροσερό, τραγανό κρασί, με αρώματα πυρηνόκαρπων φρούτων, ανθέων και εσπεριδοειδών, με υψηλή οξύτητα και μέτριο σώμα. Ιδανικό για πρώτο κρασί με τα κρύα ορεκτικά και τις σαλάτες.
Nostos Roussanne, Οινοποιία Μανουσάκη, Κρήτη
Το Roussanne είναι μια λευκή ποικιλία με καταγωγή από τον Ροδανό της Γαλλίας που βρήκε καταφύγιο στα εδάφη της Κρήτης και πιο συγκεκριμένα στον Βατόλακκο Χανίων. Είναι πραγματικά ένα από τα πιο εντυπωσιακά και πληθωρικά ελληνικά κρασιά. Καθώς έρχεται σε επαφή με μεγάλα βαρέλια, παίρνει ένα βαθύ χρώμα και αποκτάει αρώματα ώριμων πυρηνόκαρπων και τροπικών φρούτων, δρυός, βουτύρου και ξηρών καρπών. Έχει γεμάτο σώμα και ισορροπημένη οξύτητα και θα ταιριάξει τέλεια -μεταξύ άλλων- με ένα ριζότο θαλασσινών.
Ξινόμαυρο Ροζέ, Οινοποιείο Μαρκοβίτη, Νάουσα
Το οινοποιείο Μαρκοβίτη έβγαζε στην κυκλοφορία μόνο μια ετικέτα κρασιού, ένα 100% ερυθρό Ξινόμαυρο από τους αμπελώνες της Νάουσας. Ήρθε η ώρα όμως φέτος, μετά από αρκετά χρόνια, να κυκλοφορήσει το συγκεκριμένο ροζέ κρασί για πρώτη φορά. Ένα βαθύ σε χρώμα ροζέ, με αρώματα ώριμων κόκκινων φρούτων, βοτάνων και ανθέων, με υψηλή οξύτητα και γεμάτο σώμα. Συνδυάζεται με μια ευρεία γκάμα, από λαδερά φαγητά έως κεφτεδάκια κοκκινιστά.
Λημνιώνα, Oenops Wines, Δράμα
Ο Νίκος Καρατζάς, οινολόγος και ιδιοκτήτης του Oenops, τα τελευταία χρόνια έχει κάνει focus σε μονοποικιλιακές οινοποιήσεις ελληνικών γηγενών ποικιλιών από διάφορα μέρη της Ελλάδος. Ο Λημνιώνας είναι μια ποικιλία που θα βρούμε στη Θεσσαλία, με αυτή του Νίκου να χαρακτηρίζεται από φρέσκο ζουμερό φρούτο, αρώματα μπαχαρικών και βοτάνων, υψηλή οξύτητα, μέτριες ταννίνες και μέτριο προς γεμάτο σώμα. Ιδανικό δίπλα σε Μοσχάρι κοκκινιστό ή κόκκορα κρασάτο.
Οινότρια Γη, Cabernet Sauvignon-Αγιωργίτικο, Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, Καπανδρίτι
Το Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, εκτός από τους αμπελώνες της Δράμας, έχει στο Καπανδρίτι ένα ακόμα οινοποιείο, όπου παράγει δύο ερυθρά κρασιά με τις συμβουλευτικές υπηρεσίες του Michel Rolland. Ο Michel είναι ένας “ιπτάμενος οινολόγος” (ο πιο διάσημος στον κόσμο), με φήμη και ικανότητες αδιαπραγμάτευτες. Το χαρμάνι του κοσμοπολίτικου Cabernet με το γηγενές Αγιωργίτικο έχουν σαν αποτέλεσμα ένα πλούσιο κρασί με γεμάτο σώμα και αρώματα μαύρων ώριμων και μαρμελαδιασμένων φρούτων, καφέ, σοκολάτας, cassis, αλλά και καπνού και δρυός. Ιδανικό για κόκκινα κρέατα ή σιγομαγειρεμένα μάγουλα.