Η Έφη Μελά και η Patricia Dow φωτογραφίζονται στις κάβες Metaxa με ρούχα της συλλογής «Byzantine Manuscripts» του Γιάννη Τσεκλένη, το 1970. Ο Έλληνας σχεδιαστής βρίσκεται σε μια ιδιαίτερη παραγωγική εποχή. Αναπτύσσει θεματικές συλλογές υφασμάτων και ρούχων, όμως δεν στέκεται μόνο στο δημιουργικό κομμάτι. Το δικό του όραμα είναι το σχεδιαστικό ταλέντο να αποκτήσει υπεραξία μέσω της έννοιας μιας ελληνικής επωνυμίας, ενός ελληνικού brand. Αυτό έχει ήδη αρχίσει να γίνεται πράξη και, δύο χρόνια αργότερα, οι ετικέτες Tseklenis πωλούνται σε περίπου εβδομήντα χώρες.
Όμως, η ματιά του Γιάννη Τσεκλένη δεν αφορά μόνο τις γυναίκες –ή και τους άντρες– fashionistas, αλλά όλους μας. Τα μολύβια του δεν αρκούνται στον σχεδιασμό εμπριμέ με μοτίβα αρχαίων ελληνικών αγγείων, εντόμων και βουντού, μεταξύ τόσων άλλων, και κάποια στιγμή θα αρχίσουν να σχεδιάζουν σχολικές ποδιές, αλλά και τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους λεωφορείων και τρένων, ανάμεσα σε άλλα. Άλλωστε, η αισθητική δεν παραμένει πάντα τόσο προσωπική όσο και δημόσια υπόθεση; Το 1977, ένα μελάνωμα θα οδηγήσει στον ακρωτηριασμό του ενός χεριού του Γιάννη Τσεκλένη. Θα ακολουθήσει ένα προσωπικό, δημιουργικό και επιχειρηματικό comeback, που επιβεβαιώνει την εσωτερική του δύναμη και επιμονή. Ευγενής, διορατικός, παντοτινός δάσκαλος, αλλά και μαθητής, ο Γιάννης Τσεκλένης όλων μας πέθανε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου. Ήταν 82 ετών. ■