Ρούχα από pixel

ΕΙΧΑ ΚΕΦΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑΓΗ. Για ένα look εκτός των γνώριµων ενδυµατολογικών µου ορίων, που συγχρόνως θα είχε ελάχιστη –αρνητική– επίδραση στο περιβάλλον. Στο DressX, τη µεγαλύτερη, αποκλειστικά ψηφιακή multibrand πλατφόρµα µόδας, η γκάµα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα: από hoodies µέχρι εικαστικές τοιχογραφίες του Ουκρανού καλλιτέχνη Waone σε φορέµατα, ηλιοτρόπια του Claude Monet σε σακάκια, αλλά και κοµµάτια για κάποιο θαρραλέο στιλιστικά avatar µου! Ένα µεταλλικό bomber σακάκι µού τράβηξε την προσοχή. Το επέλεξα µε ένα κλικ, ενώ µε ένα δεύτερο κλικ έστειλα στην πλατφόρµα µια φωτογραφία µου. Α, ναι, ξέχασα να σας πω ότι αυτό το µεταλλικό σακάκι δεν υπάρχει σε φυσική µορφή, αλλά αποκλειστικά –για την ώρα τουλάχιστον– στο ψηφιακό περιβάλλον. Και να σηµειώσω ότι η φωτογραφία στην οποία το φοράω πλέει ήδη στον ωκεανό των µέσων κοινωνικής δικτύωσης. Όµως, πώς ακριβώς δηµιουργήθηκε αυτό το ρούχο; «Είναι λαξευµένο στο χέρι µε ψηφιακό software. To software είναι το εργαλείο, όµως η τεχνοτροπία εξακολουθεί να παραµένει ανθρώπινη», εξηγεί στο «Κ» o δηµιουργός του, Gary James McQueen. Ο Βρετανός γραφίστας-καλλιτέχνης, τον οποίο µύησε στη µόδα ο θείος του, Alexander McQueen, ανήκει σε µια φρέσκια γενιά δηµιουργών που κινούνται στο περιβάλλον της ψηφιακής µόδας. Πρώην επικεφαλής του τµήµατος υφασµάτων των ανδρικών συλλογών του οίκου Alexander McQueen, ο Gary James ειδικεύεται στο 3D design, ενώ πρόσφατα παρουσίασε το πρώτο digital show του, Guiding Light, όπου φιγουράρει και το «δικό µου» bomber σακάκι. 

Ετοιµαστείτε να ακούτε όλο και περισσότερο περί ψηφιακής µόδας. Σε µια εποχή κατά την οποία η πανδηµία µάς ωθεί δυνατά προς την ψηφιακή κατανάλωση, ο Gucci προτείνει digital αθλητικά σε συνεργασία µε τη Wanna, ενώ στο αντίπαλο δέος της πολυτέλειας, τον Louis Vuitton, ο Nicolas Ghesquiere σχεδιάζει total looks για δύο avatar του δηµοφιλούς ψηφιακού παιχνιδιού League of Legends. Στο µεταξύ, η ιδέα µιας digital µόδας δίνει λύσεις πολλά από τα στιλιστικά ζητήµατα που µας απασχολούν: δεν έχει µεγέθη, είναι inclusive και φιλική προς το περιβάλλον. Μήπως κάπου εδώ βρίσκεται το καινούργιο σύνορο του στιλ; «Η ψηφιακή µόδα κινείται πέρα από τους περιορισµούς της παραδοσιακής βιοµηχανίας, αφήνοντας ατελείωτο χώρο για προσωπική εξερεύνηση και δηµιουργική έκφραση τόσο για τους δηµιουργούς όσο και για τους καταναλωτές», µας λέει η Daria Shapovalova, συνιδρύτρια του DressX. «Εµείς ξεκινήσαµε όταν ελάχιστοι γνώριζαν τι ήταν η ψηφιακή µόδα και σήµερα έχουµε 150 ψηφιακούς δηµιουργούς στην πλατφόρµα. Και βλέπουµε όλο και µεγαλύτερο ενδιαφέρον εκ µέρους των µεγάλων παραδοσιακών brands, των νεότερων ψηφιακών δηµιουργών που εκπαιδεύονται στο 3D software και, βέβαια, εκείνων που κατανοούν τα οφέλη µιας ψηφιακής γκαρνταρόµπας και είναι πρόθυµοι να λάβουν µέρος σε ένα επαναστατικό κίνηµα».

«Παρατηρούµε την άνοδο της ψηφιακής µόδας ως µια πολύ φυσιολογική διαδικασία στην παραδοσιακή βιοµηχανία. Η ανάπτυξη της online παρουσίας µας και οι “ψηφιακές ζωές” µας µέσω των µέσων κοινωνικής δικτύωσης και βιντεοκλήσεων δηµιούργησαν ζήτηση για ψηφιακά προσωπικά χαρακτηριστικά, στα οποία περιλαµβάνεται και το ψηφιακό ντύσιµο. Η πανδηµία επιτάχυνε την ανάπτυξη του κλάδου, υπογραµµίζοντας θέµατα βιωσιµότητας σε επίπεδο παραγωγής και κατανάλωσης, αλλά και της µεγαλύτερης ψηφιακής παρουσίας µας λόγω κορωνοϊού και συνεχών lockdowns», συµπληρώνει η Natalia Modenova, η δεύτερη συνιδρύτρια του DressX.

Πριν εισχωρήσουν στο διαδικτυακό ενδυµατολογικό περιβάλλον, η Natalia και η Daria είχαν χτίσει την εβδοµάδα Mercedes-Benz Kiev Fashion Days της Ουκρανίας. Το DressX ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2020, ενώ πρόσφατα η πλατφόρµα εξασφάλισε δύο εκατοµµύρια δολάρια για αναπτυξιακές επενδύσεις. Σε ποιους απευθύνεται σήµερα; «∆εν περιορίζουµε το κοινό µας», τονίζει η Shapovalova. «Τα ψηφιακά ρούχα είναι ιδιαίτερα χρήσιµα για πολλών ειδών micro influencers, από καθηγητές γλωσσών µέχρι χρηµατοοικονοµικούς συµβούλους, καθώς διευκολύνουν τις “δηµόσιες” εµφανίσεις τους στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι επίσης χρήσιµα στους ταξιδιώτες, οι οποίοι βλέπουν µια αξία στον ψηφιακό ρουχισµό για οικονοµία χώρου στη βαλίτσα τους, αντικαθιστώντας φυσικά ρούχα µε ψηφιακά για τη δηµιουργία content στους social media λογαριασµούς τους. Οι πελάτες που ενδιαφέρονται για το µέλλον του πλανήτη βλέπουν το ψηφιακό shopping µόδας ως έναν εξαιρετικό τρόπο µείωσης του αρνητικού περιβαλλοντικού αποτυπώµατος, χωρίς να χάνουν τον ενθουσιασµό που συνοδεύει την αγορά καινούργιων ρούχων. Και, βέβαια, η ψηφιακή µόδα είναι κάτι το οποίο επιθυµούν οι Millennials και τα µέλη της Gen Z».

Πολλοί από τους παραπάνω βρίσκονται σίγουρα ανάµεσα στους 2,5 εκατοµµύρια χρήστες που πρόσφατα «φόρεσαν» το Venustrap Dress του ψηφιακού Auroboros σε µορφή επαυξηµένης πραγµατικότητας, στη London Fashion Week.

Επισήµως, το Auroboros ξεκίνησε τη δραστηριότητά του λίγο πριν από το ξέσπασµα της πανδηµίας, ενώ είναι το πρώτο digital brand που συµµετείχε στη συγκεκριµένη Εβδοµάδα Μόδας. «Η ψηφιακή µόδα δεν είναι κάτι καινούργιο, υπάρχει εδώ και αρκετές δεκαετίες. Βρίσκεται σε computer generated images κοστουµιών, σε skins παιχνιδιών βίντεο και σε προσωποποιηµένο avatarisation στον κόσµο του ψηφιακού open-world game play. Αυτό που συµβαίνει τώρα είναι ότι γίνεται όλο και περισσότερο µέρος της mainstream κουλτούρας µέσω του “∆ούρειου Ίππου” των φίλτρων επαυξηµένης πραγµατικότητας στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η ιδέα µιας από-πάνω-µέχρι-κάτω ψηφιακής µόδας φορεµένης από κανονικούς ανθρώπους σε ένα φυσικό περιβάλλον αρχίζει να γίνεται πραγµατικότητα. Πιστεύουµε ότι η επιτάχυνση αυτού του ενδιαφέροντος σηµατοδοτεί µια ευρύτερη αλλαγή γύρω από το πώς αντιµετωπίζουµε το σώµα. Σήµερα υπάρχει µια διττότητα µεταξύ του φυσικού και του εικονικού η οποία δεν έχει υπάρξει ποτέ άλλοτε στην ιστορία. Η ψηφιακή µόδα θα γίνει ο νέος κανόνας, µέσα από τον οποίο θα αναδειχθούν πολλά διαφορετικά στιλ», πιστεύουν η Paula Sello και η Alissa Aulbekova, συνιδρύτριες του Auroboros. Θεωρούν επίσης ότι η βιοµηχανία αγκαλιάζει την ψηφιακή εποχή λόγω µιας νέας αγάπης προς οτιδήποτε τέτοιο µετά την πανδηµία. Κατά τη γνώµη τους, αυτό που κερδίζει το ενδιαφέρον στην περίπτωση του Auroboros είναι η περίπλοκη τεχνοτροπία και η οµορφιά των ψηφιακών ρούχων, καθώς το brand φέρνει ένα νέο είδος πολυτέλειας στον χώρο.

Το δηµιουργικό όραµα του Auroboros –µέλος του Sarabande Foundation που ίδρυσε ο Alexander McQueen– είναι ουτοπικό. Η Paula Sello και η Alissa Aulbekova το αποκαλούν nature tech και έχει να κάνει µε το σηµείο συνάντησης του φυσικού και του ψηφιακού σύµπαντος, εκεί όπου η φαντασία του sci-fi χρησιµοποιεί την τεχνολογία ως δηµιουργικό εργαλείο. «Η τεχνολογία µπορεί να ζωντανέψει οντότητες οι οποίες στο παρελθόν υπήρχαν µόνο στο µυαλό µας», τονίζουν στο «Κ» η Paula και η Alissa. «Μας αρέσει να χρησιµοποιούµε αυτό το στοιχείο για να σχεδιάζουµε κοµµάτια που δεν θα µπορούσαµε να φορέσουµε στον αληθινό κόσµο. Η επιρροή της βιολογικής ζωής αποτυπώνεται στη συλλογή µας Biomimicry [σ.σ.: επιστήµη που µελετά τη φύση, για να τη µιµηθεί και να λύσει ανθρώπινα προβλήµατα], ένα µείγµα φυσικής couture και ψηφιακού prêt-à-porter. Πρώτη στο είδος της, η φυσική couture κυριολεκτικά “φυτρώνει” στο σώµα µέσω µιας διαδικασίας κρυσταλλοποίησης, κατά την οποία το ρούχο “ανθίζει” σε διάστηµα 6-12 ωρών».

ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ

Στο µεταξύ, στην πλατφόρµα του DressX γίνεται λόγος για µια συµβατική βιοµηχανία του 1,3 τρισ. δολαρίων, όπου δισεκατοµµύρια κοµµάτια καταλήγουν στις παγκόσµιες χωµατερές. Η Daria Shapovalova σηµειώνει ότι έρευνα της τράπεζας Barclays έδειξε ότι το 9% των καταναλωτών σε κάποιες ανεπτυγµένες χώρες αγοράζουν καινούργια ρούχα µόνο και µόνο για να φωτογραφηθούν στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σε έρευνα του DressX, πάλι, διαπιστώθηκε ότι η παραγωγή ενός ψηφιακού ρούχου εκπέµπει 97% λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα σε σχέση µε ένα φυσικό, ενώ δεν γίνεται καθόλου χρήση νερού.
 
Αν η ψηφιακή µόδα ανοίγει νέους δρόµους σε επίπεδο πράσινης δραστηριότητας, παράλληλα προσφέρει νέες κατευθύνσεις στον τοµέα της δηµιουργίας µέσα από ένα κύµα υψηλής τεχνολογίας που χειρίζονται επαγγελµατίες, όπως σχεδιαστές οπτικών εφέ και πατρονίστ ψηφιακού 3D, µεταξύ πολλών άλλων. «Για µένα, το πιο σηµαντικό κοµµάτι της εµπειρίας είναι να δηµιουργώ ιστορίες µέσα από τη µόδα. Πάντα αναζητώ περισσότερο βάθος», εξοµολογείται ο Gary James McQueen, ο οποίος άρχισε να χρησιµοποιεί 3D software πριν από µία δεκαετία. Στη συλλογή Guiding Light –η οποία παρουσιάζεται σε µορφή ταινίας, project που ολοκληρώθηκε µε τη συµβολή του Sky Arts και µιας Epic Games MegaGrant επιχορήγησης– ο δηµιουργός χρησιµοποίησε στοιχεία από την αρχαία Βαβυλωνία αλλά και τον φουτουρισµό, δηµιουργώντας µια καινούργια ισορροπία µεταξύ φορέσιµης και φανταστικής µόδας. «∆εν ήθελα να είναι πολύ εκτός πραγµατικότητας, γιατί σκεφτόµουν ότι είναι σηµαντικό η βιοµηχανία της µόδας να αισθανθεί ότι αυτή η συλλογή την αφορά», συµπληρώνει.

Την ίδια στιγµή, στο πλαίσιο της πρόσφατης Εβδοµάδας Υψηλής Ραπτικής στο Παρίσι, το DressX συνεργάστηκε µε τη σχεδιάστρια Clara Daguin, η οποία παρουσίασε µια συλλογή tech couture µε παρτενέρ την Google ATAP. Κάθε κοµµάτι της παράγεται σε ένα «αντίτυπο», όµως µέσω του DressX app η κολεξιόν έγινε διαθέσιµη στον ψηφιακό κόσµο µε τη χρήση επαυξηµένης πραγµατικότητας. Ο κόσµος αλλάζει ραγδαία. Τον περασµένο Μάρτιο, ένα NFT (Non-Fungible Token) έργο του Bleeper πουλήθηκε έναντι 69 εκατοµµυρίων δολαρίων από τον οίκο Christie’s. Το one-off έργο, ένα κολάζ εικόνων τις οποίες ο καλλιτέχνης πόσταρε καθηµερινά από το 2007, βασίζεται στο κρυπτογραφικό σύστηµα blockchain. Έναν µήνα νωρίτερα είχε πραγµατοποιηθεί η πρώτη Crypto Fashion Week. Μιλώντας πρόσφατα στην ιστοσελίδα Vogue Business, εκπρόσωποι του οίκου Gucci αποκάλυπταν ότι είναι θέµα χρόνου να παρουσιάσουν ένα δικό τους είδος NFT.

Πολλές είναι πλέον οι συζητήσεις γύρω από την έννοια του metaverse, του µετα-σύµπαντος, τόπου συνάντησης του συνόλου των εικονικών κόσµων, της επαυξηµένης πραγµατικότητας και του διαδικτύου. Και το σίγουρο είναι ότι η µόδα όχι µόνο βρίσκει τη θέση της σε αυτό το µετα-περιβάλλον, αλλά οδηγεί και τις εξελίξεις. «Σήµερα, το κοινό µας προέρχεται κυρίως από το Instagram και άλλες πλατφόρµες περιεχοµένου, όπως το TikTok και το Twitter. Όµως, υπάρχουν και το gaming, οι τηλεδιασκέψεις, η επαυξηµένη και η εικονική πραγµατικότητα και πολλοί άλλοι χώροι που αναπτύσσονται ταχύτατα», καταλήγει η Natalia Modenova. «Στο προσεχές µέλλον η ψηφιακή µόδα θα είναι διαθέσιµη για να φορεθεί, να προσφερθεί ως δώρο ή ως ανταλλαγή σε πολλές περισσότερες κοινωνικές εκδηλώσεις. ∆εν θα αντικαταστήσει το φυσικό ρούχο, όµως δεν υπάρχει αµφιβολία ότι θα γίνει ένα σηµαντικότατο κοµµάτι του ενδυµατολογικού µας σύµπαντος». Το µεταλλικό σακάκι και το ψηφιακό µου εγώ θα είµαστε εκεί!