ΕΙΧΑ ΚΕΦΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑΓΗ. Για ένα look εκτός των γνώριμων ενδυματολογικών μου ορίων, που συγχρόνως θα είχε ελάχιστη –αρνητική– επίδραση στο περιβάλλον. Στο DressX, τη μεγαλύτερη, αποκλειστικά ψηφιακή multibrand πλατφόρμα μόδας, η γκάμα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα: από hoodies μέχρι εικαστικές τοιχογραφίες του Ουκρανού καλλιτέχνη Waone σε φορέματα, ηλιοτρόπια του Claude Monet σε σακάκια, αλλά και κομμάτια για κάποιο θαρραλέο στιλιστικά avatar μου! Ένα μεταλλικό bomber σακάκι μού τράβηξε την προσοχή. Το επέλεξα με ένα κλικ, ενώ με ένα δεύτερο κλικ έστειλα στην πλατφόρμα μια φωτογραφία μου. Α, ναι, ξέχασα να σας πω ότι αυτό το μεταλλικό σακάκι δεν υπάρχει σε φυσική μορφή, αλλά αποκλειστικά –για την ώρα τουλάχιστον– στο ψηφιακό περιβάλλον. Και να σημειώσω ότι η φωτογραφία στην οποία το φοράω πλέει ήδη στον ωκεανό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Όμως, πώς ακριβώς δημιουργήθηκε αυτό το ρούχο; «Είναι λαξευμένο στο χέρι με ψηφιακό software. To software είναι το εργαλείο, όμως η τεχνοτροπία εξακολουθεί να παραμένει ανθρώπινη», εξηγεί στο «Κ» o δημιουργός του, Gary James McQueen. Ο Βρετανός γραφίστας-καλλιτέχνης, τον οποίο μύησε στη μόδα ο θείος του, Alexander McQueen, ανήκει σε μια φρέσκια γενιά δημιουργών που κινούνται στο περιβάλλον της ψηφιακής μόδας. Πρώην επικεφαλής του τμήματος υφασμάτων των ανδρικών συλλογών του οίκου Alexander McQueen, ο Gary James ειδικεύεται στο 3D design, ενώ πρόσφατα παρουσίασε το πρώτο digital show του, Guiding Light, όπου φιγουράρει και το «δικό μου» bomber σακάκι.
Ετοιμαστείτε να ακούτε όλο και περισσότερο περί ψηφιακής μόδας. Σε μια εποχή κατά την οποία η πανδημία μάς ωθεί δυνατά προς την ψηφιακή κατανάλωση, ο Gucci προτείνει digital αθλητικά σε συνεργασία με τη Wanna, ενώ στο αντίπαλο δέος της πολυτέλειας, τον Louis Vuitton, ο Nicolas Ghesquiere σχεδιάζει total looks για δύο avatar του δημοφιλούς ψηφιακού παιχνιδιού League of Legends. Στο μεταξύ, η ιδέα μιας digital μόδας δίνει λύσεις πολλά από τα στιλιστικά ζητήματα που μας απασχολούν: δεν έχει μεγέθη, είναι inclusive και φιλική προς το περιβάλλον. Μήπως κάπου εδώ βρίσκεται το καινούργιο σύνορο του στιλ; «Η ψηφιακή μόδα κινείται πέρα από τους περιορισμούς της παραδοσιακής βιομηχανίας, αφήνοντας ατελείωτο χώρο για προσωπική εξερεύνηση και δημιουργική έκφραση τόσο για τους δημιουργούς όσο και για τους καταναλωτές», μας λέει η Daria Shapovalova, συνιδρύτρια του DressX. «Εμείς ξεκινήσαμε όταν ελάχιστοι γνώριζαν τι ήταν η ψηφιακή μόδα και σήμερα έχουμε 150 ψηφιακούς δημιουργούς στην πλατφόρμα. Και βλέπουμε όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον εκ μέρους των μεγάλων παραδοσιακών brands, των νεότερων ψηφιακών δημιουργών που εκπαιδεύονται στο 3D software και, βέβαια, εκείνων που κατανοούν τα οφέλη μιας ψηφιακής γκαρνταρόμπας και είναι πρόθυμοι να λάβουν μέρος σε ένα επαναστατικό κίνημα».
«Παρατηρούμε την άνοδο της ψηφιακής μόδας ως μια πολύ φυσιολογική διαδικασία στην παραδοσιακή βιομηχανία. Η ανάπτυξη της online παρουσίας μας και οι “ψηφιακές ζωές” μας μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και βιντεοκλήσεων δημιούργησαν ζήτηση για ψηφιακά προσωπικά χαρακτηριστικά, στα οποία περιλαμβάνεται και το ψηφιακό ντύσιμο. Η πανδημία επιτάχυνε την ανάπτυξη του κλάδου, υπογραμμίζοντας θέματα βιωσιμότητας σε επίπεδο παραγωγής και κατανάλωσης, αλλά και της μεγαλύτερης ψηφιακής παρουσίας μας λόγω κορωνοϊού και συνεχών lockdowns», συμπληρώνει η Natalia Modenova, η δεύτερη συνιδρύτρια του DressX.
Πριν εισχωρήσουν στο διαδικτυακό ενδυματολογικό περιβάλλον, η Natalia και η Daria είχαν χτίσει την εβδομάδα Mercedes-Benz Kiev Fashion Days της Ουκρανίας. Το DressX ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2020, ενώ πρόσφατα η πλατφόρμα εξασφάλισε δύο εκατομμύρια δολάρια για αναπτυξιακές επενδύσεις. Σε ποιους απευθύνεται σήμερα; «∆εν περιορίζουμε το κοινό μας», τονίζει η Shapovalova. «Τα ψηφιακά ρούχα είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για πολλών ειδών micro influencers, από καθηγητές γλωσσών μέχρι χρηματοοικονομικούς συμβούλους, καθώς διευκολύνουν τις “δημόσιες” εμφανίσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι επίσης χρήσιμα στους ταξιδιώτες, οι οποίοι βλέπουν μια αξία στον ψηφιακό ρουχισμό για οικονομία χώρου στη βαλίτσα τους, αντικαθιστώντας φυσικά ρούχα με ψηφιακά για τη δημιουργία content στους social media λογαριασμούς τους. Οι πελάτες που ενδιαφέρονται για το μέλλον του πλανήτη βλέπουν το ψηφιακό shopping μόδας ως έναν εξαιρετικό τρόπο μείωσης του αρνητικού περιβαλλοντικού αποτυπώματος, χωρίς να χάνουν τον ενθουσιασμό που συνοδεύει την αγορά καινούργιων ρούχων. Και, βέβαια, η ψηφιακή μόδα είναι κάτι το οποίο επιθυμούν οι Millennials και τα μέλη της Gen Z».
Πολλοί από τους παραπάνω βρίσκονται σίγουρα ανάμεσα στους 2,5 εκατομμύρια χρήστες που πρόσφατα «φόρεσαν» το Venustrap Dress του ψηφιακού Auroboros σε μορφή επαυξημένης πραγματικότητας, στη London Fashion Week.
Επισήμως, το Auroboros ξεκίνησε τη δραστηριότητά του λίγο πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, ενώ είναι το πρώτο digital brand που συμμετείχε στη συγκεκριμένη Εβδομάδα Μόδας. «Η ψηφιακή μόδα δεν είναι κάτι καινούργιο, υπάρχει εδώ και αρκετές δεκαετίες. Βρίσκεται σε computer generated images κοστουμιών, σε skins παιχνιδιών βίντεο και σε προσωποποιημένο avatarisation στον κόσμο του ψηφιακού open-world game play. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι γίνεται όλο και περισσότερο μέρος της mainstream κουλτούρας μέσω του “∆ούρειου Ίππου” των φίλτρων επαυξημένης πραγματικότητας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η ιδέα μιας από-πάνω-μέχρι-κάτω ψηφιακής μόδας φορεμένης από κανονικούς ανθρώπους σε ένα φυσικό περιβάλλον αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα. Πιστεύουμε ότι η επιτάχυνση αυτού του ενδιαφέροντος σηματοδοτεί μια ευρύτερη αλλαγή γύρω από το πώς αντιμετωπίζουμε το σώμα. Σήμερα υπάρχει μια διττότητα μεταξύ του φυσικού και του εικονικού η οποία δεν έχει υπάρξει ποτέ άλλοτε στην ιστορία. Η ψηφιακή μόδα θα γίνει ο νέος κανόνας, μέσα από τον οποίο θα αναδειχθούν πολλά διαφορετικά στιλ», πιστεύουν η Paula Sello και η Alissa Aulbekova, συνιδρύτριες του Auroboros. Θεωρούν επίσης ότι η βιομηχανία αγκαλιάζει την ψηφιακή εποχή λόγω μιας νέας αγάπης προς οτιδήποτε τέτοιο μετά την πανδημία. Κατά τη γνώμη τους, αυτό που κερδίζει το ενδιαφέρον στην περίπτωση του Auroboros είναι η περίπλοκη τεχνοτροπία και η ομορφιά των ψηφιακών ρούχων, καθώς το brand φέρνει ένα νέο είδος πολυτέλειας στον χώρο.
Το δημιουργικό όραμα του Auroboros –μέλος του Sarabande Foundation που ίδρυσε ο Alexander McQueen– είναι ουτοπικό. Η Paula Sello και η Alissa Aulbekova το αποκαλούν nature tech και έχει να κάνει με το σημείο συνάντησης του φυσικού και του ψηφιακού σύμπαντος, εκεί όπου η φαντασία του sci-fi χρησιμοποιεί την τεχνολογία ως δημιουργικό εργαλείο. «Η τεχνολογία μπορεί να ζωντανέψει οντότητες οι οποίες στο παρελθόν υπήρχαν μόνο στο μυαλό μας», τονίζουν στο «Κ» η Paula και η Alissa. «Μας αρέσει να χρησιμοποιούμε αυτό το στοιχείο για να σχεδιάζουμε κομμάτια που δεν θα μπορούσαμε να φορέσουμε στον αληθινό κόσμο. Η επιρροή της βιολογικής ζωής αποτυπώνεται στη συλλογή μας Biomimicry [σ.σ.: επιστήμη που μελετά τη φύση, για να τη μιμηθεί και να λύσει ανθρώπινα προβλήματα], ένα μείγμα φυσικής couture και ψηφιακού prêt-à-porter. Πρώτη στο είδος της, η φυσική couture κυριολεκτικά “φυτρώνει” στο σώμα μέσω μιας διαδικασίας κρυσταλλοποίησης, κατά την οποία το ρούχο “ανθίζει” σε διάστημα 6-12 ωρών».
ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ
Στο μεταξύ, στην πλατφόρμα του DressX γίνεται λόγος για μια συμβατική βιομηχανία του 1,3 τρισ. δολαρίων, όπου δισεκατομμύρια κομμάτια καταλήγουν στις παγκόσμιες χωματερές. Η Daria Shapovalova σημειώνει ότι έρευνα της τράπεζας Barclays έδειξε ότι το 9% των καταναλωτών σε κάποιες ανεπτυγμένες χώρες αγοράζουν καινούργια ρούχα μόνο και μόνο για να φωτογραφηθούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σε έρευνα του DressX, πάλι, διαπιστώθηκε ότι η παραγωγή ενός ψηφιακού ρούχου εκπέμπει 97% λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα σε σχέση με ένα φυσικό, ενώ δεν γίνεται καθόλου χρήση νερού.
Αν η ψηφιακή μόδα ανοίγει νέους δρόμους σε επίπεδο πράσινης δραστηριότητας, παράλληλα προσφέρει νέες κατευθύνσεις στον τομέα της δημιουργίας μέσα από ένα κύμα υψηλής τεχνολογίας που χειρίζονται επαγγελματίες, όπως σχεδιαστές οπτικών εφέ και πατρονίστ ψηφιακού 3D, μεταξύ πολλών άλλων. «Για μένα, το πιο σημαντικό κομμάτι της εμπειρίας είναι να δημιουργώ ιστορίες μέσα από τη μόδα. Πάντα αναζητώ περισσότερο βάθος», εξομολογείται ο Gary James McQueen, ο οποίος άρχισε να χρησιμοποιεί 3D software πριν από μία δεκαετία. Στη συλλογή Guiding Light –η οποία παρουσιάζεται σε μορφή ταινίας, project που ολοκληρώθηκε με τη συμβολή του Sky Arts και μιας Epic Games MegaGrant επιχορήγησης– ο δημιουργός χρησιμοποίησε στοιχεία από την αρχαία Βαβυλωνία αλλά και τον φουτουρισμό, δημιουργώντας μια καινούργια ισορροπία μεταξύ φορέσιμης και φανταστικής μόδας. «∆εν ήθελα να είναι πολύ εκτός πραγματικότητας, γιατί σκεφτόμουν ότι είναι σημαντικό η βιομηχανία της μόδας να αισθανθεί ότι αυτή η συλλογή την αφορά», συμπληρώνει.
Την ίδια στιγμή, στο πλαίσιο της πρόσφατης Εβδομάδας Υψηλής Ραπτικής στο Παρίσι, το DressX συνεργάστηκε με τη σχεδιάστρια Clara Daguin, η οποία παρουσίασε μια συλλογή tech couture με παρτενέρ την Google ATAP. Κάθε κομμάτι της παράγεται σε ένα «αντίτυπο», όμως μέσω του DressX app η κολεξιόν έγινε διαθέσιμη στον ψηφιακό κόσμο με τη χρήση επαυξημένης πραγματικότητας. Ο κόσμος αλλάζει ραγδαία. Τον περασμένο Μάρτιο, ένα NFT (Non-Fungible Token) έργο του Bleeper πουλήθηκε έναντι 69 εκατομμυρίων δολαρίων από τον οίκο Christie’s. Το one-off έργο, ένα κολάζ εικόνων τις οποίες ο καλλιτέχνης πόσταρε καθημερινά από το 2007, βασίζεται στο κρυπτογραφικό σύστημα blockchain. Έναν μήνα νωρίτερα είχε πραγματοποιηθεί η πρώτη Crypto Fashion Week. Μιλώντας πρόσφατα στην ιστοσελίδα Vogue Business, εκπρόσωποι του οίκου Gucci αποκάλυπταν ότι είναι θέμα χρόνου να παρουσιάσουν ένα δικό τους είδος NFT.
Πολλές είναι πλέον οι συζητήσεις γύρω από την έννοια του metaverse, του μετα-σύμπαντος, τόπου συνάντησης του συνόλου των εικονικών κόσμων, της επαυξημένης πραγματικότητας και του διαδικτύου. Και το σίγουρο είναι ότι η μόδα όχι μόνο βρίσκει τη θέση της σε αυτό το μετα-περιβάλλον, αλλά οδηγεί και τις εξελίξεις. «Σήμερα, το κοινό μας προέρχεται κυρίως από το Instagram και άλλες πλατφόρμες περιεχομένου, όπως το TikTok και το Twitter. Όμως, υπάρχουν και το gaming, οι τηλεδιασκέψεις, η επαυξημένη και η εικονική πραγματικότητα και πολλοί άλλοι χώροι που αναπτύσσονται ταχύτατα», καταλήγει η Natalia Modenova. «Στο προσεχές μέλλον η ψηφιακή μόδα θα είναι διαθέσιμη για να φορεθεί, να προσφερθεί ως δώρο ή ως ανταλλαγή σε πολλές περισσότερες κοινωνικές εκδηλώσεις. ∆εν θα αντικαταστήσει το φυσικό ρούχο, όμως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα γίνει ένα σημαντικότατο κομμάτι του ενδυματολογικού μας σύμπαντος». Το μεταλλικό σακάκι και το ψηφιακό μου εγώ θα είμαστε εκεί!