Ο Γιώργος Καραβίας, επιχειρηματίας γνωστός στον χώρο των ασφαλειών αλλά και της τέχνης, είναι ένας άνθρωπος πληθωρικά δοτικός, ευγενής, που πιστεύει στις φιλίες μέχρις εσχάτων αλλά και στο καλό κρασί. Κρασί το οποίο αναζητά με πάθος σε μικρά και μεγάλα, σε γνωστά και άγνωστα οινοποιεία. Στο φιλόξενο σπιτικό του έχω δοκιμάσει περίφημα ελληνικά κρασιά, των οποίων ομολογώ ότι αγνοούσα μέχρι τότε την ύπαρξη. Ο Γιώργος Καραβίας είναι Ιθακήσιος μέχρι το μεδούλι και επισκέπτεται συχνά πυκνά το νησί του, όπου κατοικεί ο αδελφός του Κωστής. Η πρώτη γραπτή μαρτυρία για την οικογένεια των αδελφών Καραβία παρουσιάζεται το 1641, με την ανοιχτή επιστολή κληρονομίας του Δήμου Καραβία προς τον Βασίλη Καραβία. [Βλάχος Π., Εκκρεμείς λογαριασμοί της Ιθάκης με τη μεσαιωνική και ενετική Ιστορία (της), Ιθάκη 2021, σελ. 220] Στην ίδια οικογένεια ανήκει και ο εθνομάρτυρας Ευγένιος Καραβίας, κληρικός, μητροπολίτης, συνοδικός, μέλος της Φιλικής Εταιρείας, που απαγχονίστηκε από τους Τούρκους το 1821 και ανακηρύχθηκε άγιος από την Ιερά Σύνοδο το 2021.
Στο πέρασμα των αιώνων, η οικογένεια μετακινήθηκε στη Ρουμανία, ασχολήθηκε με τη ναυτιλία και το εμπόριο και ξαναγύρισε στην Ιθάκη, όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν ο Γιώργος και ο Κωστής Καραβίας. Ο Γιώργος Καραβίας, θέλοντας να ευχαριστήσει τον αδελφό του αλλά και «προς τιμήν των Αντενάτων» (των προγόνων δηλαδή) της οικογένειάς τους, της αγάπης που ταξιδεύει μέσα στα χρόνια με όλες τις μορφές της, θέλησε να δημιουργήσει μια συμβολική προσφορά, ένα δώρο. «Δεν σκέφτηκα τίποτα καλύτερο από ένα κρασί! Ένα κρασί που θα πίνουμε λέγοντας ο ένας στον άλλο τις ιστορίες μας». Αρωγός στα σχέδιά του υπήρξε ο καλός του φίλος και αγαπητός όλων μας, ο ρηξικέλευθος οινοποιός Γιώργος Σκούρας. Διάλεξε ένα εκατόχρονο αμπέλι με Ασύρτικο που δεν είχε οινοποιηθεί και με αμέριστη φροντίδα δημιούργησε το κρασί Κυμοθόη 1641, 13,5% vol. ΠΓΕ Πελοπόννησος (το όνομα το δανείστηκε από τη βάρκα των αδελφών Καραβία, την «Κυμοθόη»). Τραγανό, δροσερό, με οξύτητα, πλούτο και βάθος, για να ταιριάζει στην ιστορία μιας οικογένειας με πολυκύμαντο παρελθόν. Στην ετικέτα απεικονίζεται το παλιό οικόσημο της οικογένειας Καραβία, ένα σχινόφυλλο ανοιχτό στεφάνι (Pistacia lentiscus), στη μέση του οποίου συνηθιζόταν να χαράσσονται τα ονόματα των νοικοκύρηδων όπως αυτά περνούσαν μέσα στην αλληλουχία των γενεών. Για το περιτύλιγμα της φιάλης χρησιμοποιήθηκε η επιστολή της κληρονομίας του «κιρ Δήμου Καραβία» με τη χαρακτηριστική γραφή της εποχής, ένα κείμενο αριστουργηματικό. Δυστυχώς, το Ασύρτικο Κυμοθόη 1641 δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο. Θέλω να πιστεύω προς το παρόν… Γιατί σε κρασιά που έχουν κάτι να διηγηθούν πρέπει να δίνεται η ευκαιρία να το κάνουν στα ποτήρια όλων αυτών που πίνουν κρασί για τις ιστορίες, τους θρύλους, τους μύθους που κρύβουν και οι οποίοι εκφράζονται με τη βοήθεια των καλών οινοποιών, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση του Γιώργου Σκούρα, που έβαλε μια ιστορία αιώνων στα ποτήρια μας.
