Στην πρώιμη εποχή τους λέγονταν taverns στην Αμερική, coffeehouses στο Λονδίνο, salons στο Παρίσι. Ήταν λέσχες για στρατιώτες, αλλά και μέρη για τη διανόηση, έγιναν καμπαρέ, μπαρ για καραόκε, εξελίχθηκαν σε κοκτέιλ μπαρ, σε μπαρ για ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα, για μεταλλάδες, για μοναχικές ψυχές. Όπως και αν ονομάζονται και σε όποια κατηγορία κι αν ανήκουν, πάντα θα βρεθεί κάποιος που την ώρα που θα πίνει το ποτό του θα βρει τη διάθεση να φλερτάρει.
Από συνηθισμένες πρακτικές για κόρτε, με ανθρώπους να κερνάνε ο ένας τον άλλο ποτά μέχρι να έρθουν πιο κοντά, έως ακραία ερωτικά στιγμιότυπα που θα ταίριαζαν περισσότερο σε κρεβατοκάμαρα, τα μπαρ ανέκαθεν έχουν υπάρξει μέρη για να γνωρίσουμε τον έρωτα, εφήμερο ή παντοτινό, και να ξεχειλίσουμε από συναίσθημα σε έναν δημόσιο χώρο όπου (μάλλον) κανείς δεν θα μας κρίνει. Εκεί μπορούμε να γιορτάσουμε την αγάπη, αλλά και να χωρίσουμε, να σπαράξουμε στο κλάμα τραγουδώντας ένα κομμάτι που μας φέρνει αναμνήσεις, μέχρι και να αποκοιμηθούμε από τη βαρεμάρα που μας προκαλεί το ραντεβού μας. Στην Ελλάδα, πάντως, που συγκαταλέγεται στη λίστα με τις κορυφαίες χώρες για διασκέδαση στην Ευρώπη, βοηθάει αρκετά και ο τρόπος που λειτουργούν τα μπαρ. Έχουμε συνηθίσει να βρισκόμαστε όρθιοι και συνήθως στριμωγμένοι με ένα ποτό στο χέρι. Η ακούσια επαφή από τη συνύπαρξη σε έναν ασφυκτικά γεμάτο χώρο, η γλώσσα του σώματος, το ρυθμικό λίκνισμα δίπλα σε έναν άγνωστο κατά τις προχωρημένες ώρες της νύχτας ευνοούν τις νέες γνωριμίες.
Ο τρίτος άνθρωπος
Τα τελευταία χρόνια, τα μπαρ έζησαν τον ανταγωνισμό των εφαρμογών γνωριμίας, οι οποίες αφαιρούν την παράμετρο της φυσικής συστολής και η ανάπτυξη κατάλληλων κοινωνικών δεξιοτήτων πέρασε σε δεύτερη μοίρα. «Στην πραγματική ζωή, εκτός των κοινωνικών δικτύων, αυτός που θα κάνει την πρώτη κίνηση, αν δεν έχει έμφυτη αυτοπεποίθηση, χρειάζεται λίγο “υγρό κουράγιο”. Πρέπει να έχει πιει πρώτα κάποια ποτά, να έχει χαλαρώσει και έπειτα να κάνει το πρώτο βήμα», λέει η Νόρα Κουφού, μπαρτέντερ στο Line.
Το παραδοσιακό φλερτ στα μπαρ συνεχίζεται. Εκείνο που ο ένας έχει τον ρόλο του κυνηγού και ο άλλος «υποκύπτει» στο παιχνίδι με δεκτικότητα μέσω της οπτικής επαφής και χαμογελώντας. Οι παρέες ακόμη γνωρίζονται και συνυπάρχουν ώστε δύο ή περισσότεροι άνθρωποι να έρθουν πιο κοντά, ενώ είναι κάπως αστείο το ότι τα σφηνάκια αποδεικνύονται και σήμερα ένας οικουμενικός τρόπος για να προχωρήσει η βραδιά. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι, πριν από τα σφηνάκια, προέχει να φωτογραφίσουμε και να ποστάρουμε το πού είμαστε και τι πίνουμε. Έτσι, ακόμα κι αν δεν έχουμε κάποια τύχη με τους παρευρισκόμενους, να υπάρχει πάντα η ψηφιακή εναλλακτική.
Το προσωπικό δημιουργεί μια θετική ατμόσφαιρα που ενθαρρύνει τους θαμώνες να συγχρωτιστούν. Πολλές φορές, το άτομο μέσα από το μπαρ γίνεται ο συνδετικός κρίκος, το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση που γεννιέται εκείνη τη στιγμή. «Μόλις αντιληφθούμε πως κάτι πάει να γίνει, φροντίζουμε να προκαλούμε κάπως τη διάθεσή τους, κερνάμε κάποιο σφηνάκι και πίνουμε όλοι μαζί μέχρι να σπάσει ο πάγος», συνεχίζει η Νόρα.
Να είστε σίγουροι πως κάποιος γνωρίζει κάτι από όσα έχετε εκμυστηρευτεί καθισμένοι κοντά στην μπάρα. Άλλες φορές κατά λάθος και άλλες από φυσική περιέργεια, ακούν όσα λέμε.
Ο Βασίλης Κυρίτσης, συνιδιοκτήτης του Τhe Clumsies και του Line, θεωρεί ότι το να καταφέρνεις να συνδέεις με έναν σχεδόν αόρατο τρόπο τους παρευρισκόμενους είναι μία από τις θεμελιώδεις ικανότητες ενός επαγγελματία μπάρμαν. «Το πιο δύσκολο είναι να φέρεις κοντά δυο ανθρώπους που έτυχε να βρεθούν στη βάρδιά σου. Όσες φορές συνειδητοποιούμε πως υπάρχει κάποια έλξη, προσπαθούμε, διακριτικά, να φτιάξουμε μια καλή συνταγή με αυτούς τους δύο. Αυτό είναι μάλλον το καλύτερο, το πιο πετυχημένο κοκτέιλ της βραδιάς», καταλήγει.
Αγάπες και λουλούδια
Πολλές ιστορίες αγάπης έχουν εξελιχθεί με σκηνικό ένα μπαρ, αφού αποδεικνύεται πως οι άνθρωποι νιώθουμε οικειότητα μέσα σε αυτά. «Πριν από περίπου έναν χρόνο, όταν ένας τακτικός πελάτης θέλησε να κάνει πρόταση γάμου στο μπαρ, φτιάξαμε ένα κομμάτι πάγου μέσα στο οποίο βάλαμε το δαχτυλίδι. Το παγάκι μπήκε στο ποτήρι με το ποτό της συντρόφου του και, όταν πέρασε η ώρα και ο πάγος άρχισε να λιώνει, έγιναν τα αποκαλυπτήρια», λέει ο Κωνσταντίνος Θεοδωρακόπουλος από το Bar in front of the bar. Εκείνη στην αρχή νόμιζε πως κάτι δεν πάει καλά με το ποτό της, αλλά τελικά συγκινημένη δέχτηκε την πρόταση.
Μια διαφορετική ιστορία μας λέει ο Ηλίας Μαρινάκης, που θυμάται πως όσο δούλευε στο μπαρ 42 ένας πελάτης είχε ζητήσει να ανοίξουν το μαγαζί πρωινή ώρα, που κανονικά ήταν κλειστό, για να γιορτάσει με τoν σύντροφό του την επέτειό τους. Είχε κανονίσει να φέρουν λουλούδια να το στολίσουν και να παίζει μουσική. Όταν όλα ήταν στη θέση τους, ήρθε το ζευγάρι και διασκέδασε ιδιωτικά, απολαμβάνοντας υπηρεσίες και ποτά σε αποκλειστικότητα.
Παντρεμένοι με παιδιά
Πολλές φορές οι εργαζόμενοι δεν είναι μόνο παρατηρητές, αλλά και πρωταγωνιστές σε τέτοιες ιστορίες. Ο Αλέξανδρος Γκικόπουλος γνώρισε τη γυναίκα του σε μια βάρδια. «Το 2013, όσο εργαζόμουν στο Αψέντι, ήρθε μια δημοσιογράφος για να κάνει ρεπορτάζ στο μαγαζί. Ο ιδιοκτήτης είχε ξεχάσει τη συνάντησή τους, κι έτσι άρχισα να φτιάχνω ποτά και να απαντώ σε ερωτήσεις της Ελένης Νικολούλια. Γνωριστήκαμε καλύτερα και λίγες μέρες μετά αποφασίσαμε να βγούμε για ποτό στο Τζόκερς. Από εκείνο το βράδυ είμαστε αχώριστοι», θυμάται σήμερα, λίγες ημέρες αφότου καλωσόρισαν το μωρό τους στον κόσμο. Πολλοί επαγγελματίες έχουν να θυμηθούν ιστορίες ανθρώπων που γνωρίστηκαν μπροστά τους, ξεκίνησαν μια σχέση και κατέληξαν παντρεμένοι με παιδιά. Είναι ίσως κάπως υπερβολικό αλλά και ειλικρινές πως η ζωή μας περνάει μέσα από ένα ή περισσότερα μπαρ. Άλλοι, πάλι, έχουν να θυμηθούν κυρίως χωρισμούς και καβγάδες, αφού όπως στη ζωή, έτσι και στα μπαρ, δεν είναι όλα ρόδινα. Ο Γιάννης Κοροβέσης θυμήθηκε εκείνη τη φορά που ένας πελάτης τον κυνηγούσε απειλώντας τον με ένα σπασμένο μπουκάλι θέλοντας να εντυπωσιάσει τη σύντροφό του.
Η Γεωργία Γεωργακοπούλου βρέθηκε κάποτε σε πολύ άβολη θέση εξαιτίας μιας θαμώνα. «Μια κυρία ερχόταν στο μπαρ για εβδομάδες. Της άρεσε ένας συνάδελφός μου, με τον οποίο συνήθως μοιραζόμασταν τη βάρδια. Ερχόταν κυρίως μόνη και προσπαθούσε επίμονα να τον κερδίσει. Η κατάσταση δεν προχωρούσε από την πλευρά του, αλλά εκείνη επέμενε. Μέχρι που μια μέρα ήρθε και μου έφερε δώρο μια πολύ ακριβή τσάντα, σε μια προσπάθεια να με δωροδοκήσει για να μεσολαβήσω να τα βρουν», λέει η ίδια. Ο Ξαβιέ Μισαηλίδης από το Holy Spirit δεν θα ξεχάσει την απογοήτευση μιας νεαρής που μπήκε στο μπαρ και βρήκε το αγόρι της να πίνει με άλλη. Εκείνος της είχε πει ψέματα. Η κοπέλα, χωρίς να τους διακόψει, κέρασε τα ποτά τους και έφυγε χωρίς να τη δουν.
Ακόμα κι αν δεν διαβάσατε τη δική σας ιστορία, να είστε σίγουροι πως κάποιος γνωρίζει κάτι από όσα έχετε εκμυστηρευτεί καθισμένοι κοντά στην μπάρα. Άλλες φορές κατά λάθος και άλλες από φυσική περιέργεια, ακούν όσα λέμε. Ακόμα και όταν ψιθυρίζουμε, είπαν, καταφέρνουν να διαβάσουν τα χείλη μας.