Στον τελικό της περσινής Eurovision στο Λίβερπουλ, κάθε φορά που ο Φινλανδός Käärijä έπαιρνε δωδεκάρι από τις επιτροπές, το κοινό φώναζε εκστατικά τον τίτλο του τραγουδιού του. Το επαναλαμβανόμενο Cha Cha Cha από την αρένα και η πρωτιά στη βαθμολογία του κοινού δεν ήταν όμως αρκετά για να τον φέρουν στην πρώτη θέση. Αντ’ αυτού, η Σουηδή Loreen νίκησε με το «Tattoo» και παρόμοιας φύσης σκηνική παρουσία με το επίσης νικητήριο «Euphoria», το 2012. Γι’ αυτό, μια εβδομάδα μετά την Ανάσταση, στις 7, 9 και 11 Μαϊου, πάμε – για τρίτη φορά μετά το 1992 και το 2013 – στο Μάλμε της Σουηδίας. Όχι εμείς, βασικά, αλλά οι 37 χώρες που θα συμμετάσχουν στον 68ο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.
Η παραπάνω συνθήκη με την απήχηση που είχε το «Cha Cha Cha», το οποίο ήταν η πιο παλαβή και ακομπλεξάριστη συμμετοχή της περσινής διοργάνωσης, ανέδειξε μια νέα συνταγή για ένα πλασάρισμα στη δεκάδα ή στην κορυφή της βαθμολογίας. Επόμενο ήταν να προβλέψει κανείς πως αρκετές χώρες θα προσπαθούσαν να οικειοποιηθούν αυτή τη συνταγή (με τον δικό τους τρόπο η καθεμία). Χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια πως δε θα υπήρχαν οι μπαλάντες, οι έθνικ ήχοι και όλα τα στοιχεία που κάνουν την Eurovision ξεχωριστή και εντελώς ακατανόητη για όποιο άτομο δεν κατάγεται από την Ευρώπη (ή την Αυστραλία).
Τι θα συμβεί φέτος
Μένουν περίπου 50 μέρες για την έναρξη του διαγωνισμού. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις είδαμε τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς να ανακοινώνουν τους εκπροσώπους των χωρών τους πριν την αλλαγή του χρόνου, λες και ακονίζουν τα μαχαίρια από νωρίς. Το Λουξεμβούργο, πολυνίκης χώρα του θεσμού, επιστρέφει μετά από 31 χρόνια απουσίας.
Είδαμε εθνικούς τελικούς και ανακαλύψαμε νέες μουσικές προτάσεις με ζήλο, μεράκι, αλλά και μπόλικο εθνικισμό από καλλιτέχνες της Γενιάς Ζ. Μάθαμε τις πολιτικές προεκτάσεις του ισπανικού «Zorra» των Nebulossa. Η συγκεκριμένη λέξη (αργκό της φεμινιστικής και ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας) προκάλεσε αντιδράσεις που κάμφθηκαν από την υποστήριξη του πρωθυπουργού της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ.
Ακούσαμε καλλιτέχνες που έχουν συμμετάσχει στο παρελθόν και έχουν φέρει πολύ καλά αποτελέσματα στις χώρες τους να μην επιλέγονται για εκπροσώπηση. Τρανά παραδείγματα, ο Ιταλός Mahmood (2oς το 2019 και 6ος το 2022), η αβαν-γκάρντ Konstrakta (5η το 2022) και οι Λιθουανοί The Roop (8οι το 2021). Μετά το περσινό και αναπάντεχο flop, σιγουρευτήκαμε πως το Ηνωμένο Βασίλειο θα έστελνε ένα βαρύ πυροβολικό, όπως ο Olly Alexander, frontman των Years & Years. Οι Έλληνες eurofans εκπλαγήκαμε ευχάριστα με την ανακοίνωση της Μαρίνας Σάττι ως εκπροσώπου.
Την ίδια στιγμή, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε πως η συμμετοχή του Ισραήλ στον φετινό διαγωνισμό έχει πυροδοτήσει αντιδράσεις και έχει απλώσει μια σκιά στην φετινή διοργάνωση. Οι Eurofans χρεώνουν στην EBU μια αλα καρτ ευαισθησία, καθώς θα περίμενε κανείς πως, μετά τον αποκλεισμό της Ρωσίας και της Λευκορωσίας λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, θα είχε παρόμοια αντίδραση και στην περίπτωση του Ισραήλ λόγω Παλαιστίνης. Κάτι τέτοιο δε συνέβη. Παράλληλα, το τραγούδι του Ισραήλ πέρασε πολλές φορές από έλεγχο, καθώς αναφερόταν ευθέως στα γεγονότα του πολέμου. Στα πλαίσια του μποϊκοτάζ, πολλές ιστοσελίδες που καλύπτουν τη Eurovision αποφάσισαν να μηνγράψουν λέξη για οτιδήποτε έχει σχέση με τη συμμετοχή του Ισραήλ.
Τα στοιχήματα αποτυπώνουν μια εικόνα για τους «αντιπάλους» της Μαρίνας Σάττι (αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη δέκατη θέση των στοιχημάτων). Επειδή όμως μιλάμε για Eurovision και τα αποτελέσματα μπορεί να είναι απρόβλεπτα, συγκεντρώσαμε δέκα συμμετοχές που (θεωρητικά) θα μπορούσαν να μας «απειλήσουν» για ένα καλό πλασάρισμα στην τελική βαθμολογία.
Κροατία | Rim Tim Tagi Dam – Baby Lasagna
Αν και το κρατικό κανάλι της Κροατίας παραλίγο να απορρίψει το τραγούδι του νεαρού Baby Lasagna, ευτυχώς του έδωσε την ευκαιρία να διαγωνιστεί. Σήμερα, είναι το απόλυτο φαβορί για τη νίκη, έχοντας «πιάσει» από τα μαλλιά τη συνταγή του «Cha Cha Cha». Προτού κλείσετε εισιτήρια για Ζάγκρεμπ, θα καταλάβετε το σχόλιο του καλλιτέχνη για τα νεαρά άτομα που αναζητούν την τύχη τους μακριά από τη χώρα τους.
Ουκρανία | Mama Teresa – alyona alyona & Jerry Heil
To έτερο φαβορί για τη νίκη αποδεικνύει γιατί η Ουκρανία είναι το νέο μουσικό powerhouse. Ηλεκτρονικός ήχος που παραπέμπει σε μυσταγωγία και μια ξαφνική έκρηξη ραπ αρκούν για ένα καλό πλασάρισμα. Η επιλογή της Μητέρας Τερέζας στον τίτλο, όμως, είναι λίγο τζιζ.
Ολλανδία | Europapa – Joost Kleid
Πιο ρέιβ και από τη φετινή συμμετοχή της Αυστρίας, πιο ξεκαρδιστικό και από την συμμετοχή της Φινλανδίας, πιο ξεσηκωτικό και από το «Ζάρι» (sorry, Μαρίνα). Ακούγοντας τον Ολλανδό καλλιτέχνη να ψάχνει να βρει την ταυτότητα του ανά την Ευρώπη, για να ξεπεράσει τον χαμό των γονιών του, καταλαβαίνει κανείς γιατί αγγίζει τις ψυχούλες των Βορειοευρωπαίων, καθώς «πατάει» σε όλα τα είδη μουσικής που χορεύονται στα κλαμπ.
Ελβετία | The Code – Nemo
Ραπ, όπερα, drum n’ bass. Θα το χαρακτηρίζαμε «αχταρμά», αλλά οι νότες δένουν αρμονικά μεταξύ τους. Ο/Η non-binary τραγουδιστής/-τρια ψάχνει να βρει τη λύση στους κώδικες που συνοδεύουν την ύπαρξή του/της. Θα τους βρει μέσα σε τρία λεπτά; Πάντως, εγώ βρήκα την αγαπημένη μου συμμετοχή για φέτος.
Αρμενία | Jako – Ladaniva
Είναι η πιο έθνικ συμμετοχή που έστειλε ποτέ η χώρα του Καυκάσου. Το συγκρότημα με το όνομα που παραπέμπει σε ρώσικο τζιπ δημιούργησε ένα σύντομο κομμάτι, σχεδιασμένο για να κάνει τους τηλεθεατές και όσους παρευρίσκονται στην αρένα να χορέψουν.
Iταλία | La noia – Angelina Mango
Ο τίτλος σημαίνει «βαρεμάρα». Το τραγούδι όμως δεν είναι βαρετό: ραπάρισμα με κολομβιανή κούμπια. H απόδειξη ότι οι Ιταλοί ξέρουν να φτιάχνουν τραγούδια και να «εκπαιδεύουν» αυτιά.
Εσθονία | 5miinust & Puuluup – “(nendest) narkootikumidest ei tea me (küll) midagi”
«Δεν είμαστε “πρεζάκια”, δεν έχουμε κάνει τίποτα/ Τα ρούχα που φοράμε είναι από έναν κάδο/ […]/ Το μόνο σακουλάκι στο τραπέζι είναι των Lay’s/ […]/ Δεν ξέρω από ναρκωτικά, μόνο αναψυκτικά και μιλήτη/ Δεν ξέρω τη διαφορά ανάμεσα στη βιταμίνη και το σπιντ». Ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνετε λέξη εσθονικά, δεν υπάρχει περίπτωση αυτοί οι μαυροφορεμένοι άντρες να μην σας μεταδώσουν το κέφι τους.
Βέλγιο | Mustii – Before the party’s over
Η βελγική συμμετοχή είναι μια απλή μπαλάντα που θα χρειαστεί μια ενδιαφέρουσα σκηνοθετική προσέγγιση μέχρι την γέφυρα. Εκεί κερδίζει όλους τους πόντους, δημιουργώντας όλες τις κατάλληλες συνθήκες για ένα τελικό ξέσπασμα που απογειώνει το τραγούδι.
Σερβία | Τeya Dora – Ramonda
Στα στοιχήματα παίζει χαμηλά. Ωστόσο, μην την υποτιμάτε. Συνήθως τα άτομα που βλέπουν και ψηφίζουν στην Eurovision είναι και TikTokers. Η Teya Dora είναι η βαλκανική ανακάλυψη του TikTok. Ίσως να έχετε πετύχει σε κάποιο στόρι το αισθαντικό Dzanum. Αν όχι, ακούστε το «Ramonda». Πατάει στην ίδια φόρμα. Να σημειωθεί πως στον εθνικό τελικό της Σερβίας, κανείς δεν το υπολόγιζε για πρωτιά. Εσείς όμως υπολογίστε το για δεκάδα.
Γαλλία | Mon amour – Slimane
Η Γαλλία κυκλοφόρησε τη συμμετοχή της ήδη από τον Νοέμβριο, πρωτόγνωρο για τα δεδομένα του διαγωνισμού. Τόσο νωρίς που κυκλοφόρησε, θα περίμενε κανείς να ξεχάσει αυτή την τυπική γαλλική μπαλάντα με τη δυναμική μελωδία. Στον εθνικό τελικό της Κροατίας, μετά τη γέφυρα του τραγουδιού, ο Σλιμάν απομακρύνεται από το μικρόφωνο και αποκαλύπτει το εύρος της φωνής του. Θα σηκωθούν πολλές τρίχες τον Μάιο.