Ακόμα και η διαδρομή μύησης στο Οροπέδιο των Μουσών, επιφυλάσσει απίστευτη συγκίνηση σε όσους θέλουν να γνωρίσουν το μυθικό βουνό.
Το ξημέρωμα μας βρίσκει στη διασταύρωση της Γκορτσιάς να φορτώνουμε στα σακίδιά μας σλίπινγκ μπαγκ, ρούχα, σνακ και νερό βάσει ορειβατικού πρωτοκόλλου. Για όσους αγαπάμε τον Όλυμπο, από εδώ ξεκινάει η αγαπημένη μας ανάβαση για την καρδιά του βουνού, το οροπέδιο των Μουσών, και τις ψηλές κορυφές. Μια όμορφη διαδρομή μύησης ακόμα και για άπειρους περιπατητές, που έχουν αποφασίσει πως η ψυχή τους και λιγότερο τα πνευμόνια τους αντέχουν την ανάβαση, που μοιάζει σύντομη (13,5 χλμ.), αλλά γίνεται απαιτητική εξαιτίας της υψομετρικής διαφοράς 1.600 μ.
Ξεκινάμε! Ο πιο αισιόδοξος λέει πως σε έξι ώρες θα είμαστε πάνω. Όμως, για την επόμενη μία ώρα οι απότομες πλαγιές μέχρι τη θέση Μπάρμπα σε κάνουν να αμφιβάλλεις ακόμα κι αν θέλεις τελικά να ανέβεις. Καθώς προχωράμε και το μονοπάτι γίνεται πιο ήπιο, η αμφιθυμία υποχωρεί και οι κουβέντες ξαναζωντανεύουν. Είναι απολαυστικό το περπάτημα μέσα στο δάσος με τις οξιές, μέχρι τουλάχιστον οι κλίσεις να μεγαλώσουν και πάλι. Στο μόνο που ελπίζεις τώρα είναι το απρόσμενο παγκάκι στο τέλος της μεγάλης ανηφόρας: ευκαιρία για στάση και ανασυγκρότηση πριν φτάσεις στο καταφύγιο της Πετρόστρουγκας.
Μια απολαυστική τραβέρσα μέσα στα εντυπωσιακά ρόμπολα και πλέον βρίσκεσαι στην καρδιά του βουνού. Από εδώ ξεκινάνε τα «γυμνά»,‒οι άδεντρες πλαγιές, και η ανηφόρα γίνεται απαιτητική. Στην κορυφή Σκούρτα νιώθεις για πρώτη φορά το δέος του απόλυτου τοπίου των βουνών: πέτρα πάνω στην πέτρα και ουρανός. Για πρώτη φορά εμφανίζεται το πανόραμα των κορυφών: Προφήτης Ηλίας, Στεφάνι, Μύτικας, Σκάλα, Άγιος Αντώνιος και η κορυφογραμμή του Καλόγηρου-Πάγου.
Είναι πια μεσημέρι όταν περνάμε τη στενή ράχη του Λαιμού, το πιο διάσημο σημείο ίσως στην Ελλάδα όπου μπορείς να «απολαύσεις» με ασφάλεια το αίσθημα του κενού. Σε λίγο θα εμφανιστεί το οροπέδιο των Μουσών και στο βάθος το σήμα κατατεθέν του βουνού, εκεί που τοποθέτησαν οι θνητοί τον θρόνο του Δία: το απόκρημνο Στεφάνι.
Ο στόχος του καταφυγίου είναι πια ορατός. Οι περισσότερες φωτογραφίες θα βγουν εδώ, βήμα βήμα μέχρι τον τελικό στόχο. Το κινητό τηλέφωνο αποτελεί πλέον παρελθόν (σήμα δεν υπάρχει, παρά μόνο σε ένα σημείο που οι γνώριμοι του βουνού ονομάζουν «αστροπύλη»). Στα δύο καταφύγια, το μικρότερο «Χρήστος Κάκκαλος» και το «Γιώσος Αποστολίδης», μας περιμένουν ξεκούραση, ατελείωτες κουβέντες με συνοδοιπόρους κι ένα δυναμωτικό γεύμα συνοδεία άφθονου τσίπουρου.
Για όσους είναι η πρώτη τους ανάβαση σε βουνό, η κορυφή του Μύτικα (2.918 μ.) μπορεί να περιμένει για μια επόμενη φορά. Κάνοντας τον γύρο του οροπεδίου, είναι τόσες οι εύκολες κορυφές όπου μπορεί κανείς να νιώσει την ικανοποίηση της ανάβασης. Η Μικρή και η Μεγάλη Τούμπα, το υποβλητικό εκκλησάκι στην κορυφή του Προφήτη Ηλία και μετά οι Πόρτες, με την εντυπωσιακή θέα στα Καζάνια. Λίγο πιο χαμηλά ξεκινάει και η διαδρομή της επιστροφής, η κλασική όπως ονομάζεται, που ολοκληρώνει έναν γύρο του βουνού και καταλήγει στη θέση Πριόνια, περνώντας τα διάσημα ζωνάρια, το μονοπάτι που κυκλώνει τα τείχη των ψηλών κορυφών και τα απότομα λούκια.
Καθώς η νύχτα πέφτει, τα φώτα στο Λιτόχωρο είναι το μόνο που θυμίζει ότι κάπου υπάρχει η ζωή στην πόλη. Περιμένουμε καθαρό ουρανό, αν γίνεται και φεγγάρι. Να βυθιστούμε στις σεζλόνγκ του καταφυγίου «Κάκκαλος» και να χαζεύουμε το Στεφάνι σαν να είμαστε σε σινεμά. Κι εκεί να δούμε τις σκιές από τα περαστικά σύννεφα που εξάπτουν τη φαντασία‒– σίγουρα θα ακούσετε για το πρόσωπο του Δία κι ακόμα και οι πιο… δύσπιστοι θα νιώσετε τη μαγεία που ασκεί ο Όλυμπος σε αυτούς που τολμούν να ανέβουν ψηλότερα.
Πληροφορίες για τα καταφύγια
Πετρόστρουγκας: τηλ. 6977-246350
Σπήλιος Αγαπητός (ή Ζολώτας) (2.100 μ.), τηλ. 23520-81800
Χρήστος Κάκκαλος (2.650 μ.), τηλ. 6937-361689
Γιώσος Αποστολίδης: τηλ. 23510-82840 / 6939-777064 / 6948-043655
Σάκης Προκόβας – ταξί: τηλ. 6937-176867