Η περιοχή του παλιού λιμανιού του Ρότερνταμ είναι εντυπωσιακή – όχι απαραίτητα όμορφη αλλά ενδιαφέρουσα· ένα αρχιτεκτονικό work in progress που, ανεξαρτήτως αισθητικών προτιμήσεων, δύσκολα διαφεύγει την προσοχή. Πριν από πέντε χρόνια εδώ δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα. Η μεταφορά του μεγάλου εμπορικού λιμανιού εκτός πόλης άφησε την περιοχή σχεδόν έρημη, πρόσφορο έδαφος δηλαδή για οικοδόμηση και εξάπλωση του αστικού ιστού.
Τα μοντέρνα πολυώροφα κτίρια που συναντά κανείς σήμερα εκεί συναγωνίζονται μεταξύ τους σε αρχιτεκτονική ευρηματικότητα και επιβλητικό όγκο. Ενα από αυτά μοιάζει να αποτελείται από κάπως άτακτα τοποθετημένα κουτιά, το ένα πάνω στο άλλο. Στεγάζει μοντέρνες οικίες και γραφεία επιχειρήσεων. Λίγο παρακάτω, το τελευταίο επίπεδο του Ολλανδικού Μουσείου Φωτογραφίας είναι σαν διαστημική άκατο βγαλμένη από τον «Πόλεμο των άστρων». Ανάμεσά τους και πάνω από το κεντρικό κανάλι δεσπόζει η περίφημη Erasmus Bridge, ένα από τα χαρακτηριστικότερα αξιοθέατα της πόλης.
Ανάμεσα στους σύγχρονους γίγαντες, μερικά μικρότερα κτίρια, σημαδεμένα από την πατίνα του χρόνου, ξεχωρίζουν επίσης. Ακριβώς δίπλα στο Μουσείο Φωτογραφίας βρίσκεται ένας παλιός σταθμός εκφόρτωσης εμπορευμάτων. Πάνω από το ξεθωριασμένο πράσινο κάθε μεγάλης ξύλινης θύρας είναι γραμμένο το όνομα της αντίστοιχης πρώην αποικίας: Ιάβα, Σουμάτρα, Βόρνεο. Το κτίριο είναι περιφραγμένο λόγω ανακατασκευής, αν και η τωρινή του μορφή είναι μάλλον ιδανική· αποτελεί μια υπενθύμιση για τον πλούτο της σημερινής Βόρειας Ευρώπης. Σε κάποια άλλη γωνιά του λιμανιού, μία από τις αποθήκες έχει μετατραπεί σε εστιατόριο-μπαρ… εναλλακτικής αισθητικής. Σχολικά θρανία, ταλαιπωρημένοι δερμάτινοι καναπέδες και μεγάλοι ξύλινοι πάγκοι γεμίζουν τον χώρο. Στους τραχείς ακατέργαστους τοίχους κρέμονται αποκλειστικά γυναικεία γυμνά.