Συχνά αναρωτιόταν τι έχουμε οι σύγχρονες γυναίκες και δεν είμαστε ευχαριστημένες. Τι φταίει που πνιγόμαστε στο άγχος; Τη δυσφορία η Εύα Κοτανίδη την έβλεπε πολλές φορές στις γυναικοπαρέες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στη Γαλλία. Αλλωστε κατά το ήμισυ είναι Γαλλίδα.
Ετσι της ήρθε η ιδέα για το «Woman». Mια μουσικοθεατρική performance που παντρεύει με τον καλύτερο τρόπο το θέατρο με τη μουσική, το τραγούδι, τον χορό και το video art, έχοντας σαν θέμα την πορεία της γυναίκας στο πέρασμα των χρόνων. Από την Κλυταιμνήστρα, την Καλλιρρόη Παρέν, τη Μέριλιν Μονρόε, τη Ρίτα Χέιγουορθ, τη Μαρία Κάλλας και τη Μαντόνα, ώς τη Θάτσερ, την Ουλρίκε Μάινχοφ, τη ζαχαρωμένη Μπάρμπι και την εκκεντρική lady Gaga, όλες έχουν θέση σε αυτή τη δίωρη παράσταση που ετοίμασαν έξι ηθοποιοί της ομάδας «Σαλτιμπάγκοι» με σκηνοθέτη τον Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη στο «Θέατρο Τέχνης» στη Φρυνίχου.
«Σε μια εποχή που έχουμε την επιλογή να κάνουμε ή να μην κάνουμε παιδιά, να χωρίσουμε ή όχι, να δουλεύουμε και να έχουμε οικογένεια, να έχουμε ή όχι εραστή, φαίνεται σαν να μην μπορούμε να διαχειριστούμε την ελευθερία με τρόπο που μας ευχαριστεί», λέει στην «Κ» η Εύα Κοτανίδη. «Υπάρχει τάση στα δύο φύλα να υιοθετούν συμπεριφορές του αντίθετου φύλου, σαν να γίνεται μια εκ νέου διαπραγμάτευση».
Eνα ολόκληρο χρόνο κράτησε η έρευνα με τη θεατρολόγο Δήμητρα Κονδυλάκη και τη σκηνοθέτιδα Μαρινέτα Κρητικού. Eπειτα με τη βοήθεια του Μάνου Καρατζογιάννη και του πατέρα της Γιώργου Κοτανίδη προέκυψε το αρχικό κείμενο, ενώ το τελικό διαμορφώθηκε στις πρόβες απ’ όλους τους συνεργάτες με την καθοδήγηση του σκηνοθέτη. Η ιδέα να ξεκινήσουν από την Νόρα του Ιψεν, να διατρέξουν τον 20ό αιώνα και να φτάσουν ώς σήμερα, άλλαξε. Γρήγορα διαπίστωσαν πως έπρεπε να πάρουν τα πράγματα από την αρχή. Από την εποχή της μητριαρχίας και της πατριαρχίας.
Στο «Woman» έχει θέση και η γυναίκα της Ανατολής και οι αντιθέσεις του κόσμου της. Αυτή που δεν μπορεί να οδηγήσει στη χώρα της αλλά και εκείνη που ζει στην Ευρώπη και της απαγορεύουν να φοράει μπούρκα παρότι η ίδια την επιλέγει. «Mια αντίστιξη Ανατολής και Δύσης» λέει η ηθοποιός εξηγώντας πως δεν πρόκειται για φεμινιστικού χαρακτήρα παράσταση. Εχει δίκιο. Ο θεατής εδώ, συγκινείται, γελάει, τραγουδά, κυρίως κατανοεί αυτό το ταξίδι στον κόσμο των γυναικών.
Η παράσταση στο θέατρο Τέχνης όμως, αναδεικνύει και τις δύο πλευρές της Εύας Κοτανίδη. Ηθοποιός και τραγουδίστρια. Οταν έφτιαξε πριν από λίγα χρόνια το «Eva and the apples» πολλοί μίλησαν για τους «Ελληνες Πινκ Μαρτίνι». Οι ατμόσφαιρες swing, jazz και cabaret στις μικρές αθηναϊκές σκηνές που τη συναντούσαμε, της ταίριαζαν γάντι. Αντίθετα με άλλους συναδέλφους της που βγήκαν στο τραγούδι εξαιτίας της κρίσης, εκείνη μπήκε στον χώρο νωρίς, τυχαία και μέσω της τζαζ. «Στη μουσική είναι πιο άμεση η επαφή με το κοινό και στην υποκριτική πιο περίπλοκη. Από μικρή πάντως αυτό που με συνέπαιρνε ήταν τα μιούζικαλ».
«Εμαθα να παλεύω»
Ως ηθοποιός τραγουδούσε καλά κι ας μην είχε ασχοληθεί ποτέ επαγγελματικά, είχε όμως έναν επιπλέον ταλέντο. Τραγουδούσε εξαιρετικά τα γαλλικά κομμάτια. Ετσι συμμετείχε στο πρώτο γκρουπ που σκόρπισε τη μόδα του σουίνγκ στην Αθήνα το 2006. Κι όταν το σχήμα διαλύθηκε μετά από τρία χρόνια, μια νέα πρόταση την οδήγησε να φτιάξει το δικό της. Φέτος το «Eva and the apples» έμεινε πίσω στα live, αφού η δημιουργός του έδωσε προτεραιότητα στο θέατρο. Αλλά και στον πρώτο της δίσκο (εκδόσεις «Αυλός») που ετοιμάζει με στίχους των: Μάνου Ελευθερίου, Ειρήνης Σουργιαδάκη, Βάγιας Καλαντζή, Κατερίνας Εσσλιν και μουσικές των: Gautier Βελισσάρη, Γιάννη Ζουγανέλη, Χρήστου Κεχρή.
Την αγάπη της για τη σκηνή την έδειξε νωρίς η Εύα Κοτανίδη. Ο πατέρας της ηθοποιός, η μαμά υπάλληλος στο διπλωματικό σώμα της γαλλικής προεδρίας, εκείνη διάλεξε από τα οκτώ της, τις σχολικές παραστάσεις. «Στο θέατρο άλλωστε μεγάλωσα». Οταν χώρισαν οι γονείς της «οι ώρες που περνούσα με τον πατέρα μου ήταν γεμάτες χαρά και χιούμορ. Ξέρει να μετουσιώνει το αρνητικό σε θετικό». Δεν την εμπόδισε ούτε ενθουσιάστηκε σαν του ανακοίνωσε την απόφασή της να γίνει ηθοποιός. «Θα μάθω από τη ζωή», μόνο του είπε.
Σερβιτόρα σε μπαρ, υπάλληλος σε γραμματειακή υποστήριξη, βοηθός διακοσμήτριας, με όλα καταπιάστηκε όταν δεν είχε δουλειά. Και με τη διαφήμιση όπου δάνεισε τη φωνή της. Από το 1995 που τελείωσε τη δραματική του Εθνικού συνεργάστηκε με τον Μιχάλη Κακογιάννη στις «Τρωάδες» του Ευριπίδη και μεταξύ άλλων με τους: Μαρία Σάββα, Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη, Κοραή Δαμάτη, Σωτήρη Καραμεσήνη, Esther Andre Gonzalez, Αντώνη Καφετζόπουλο, Δημοσθένη Παπαδόπουλο, τον Ενκε Φεζολάρι στο θέατρο, και στην τηλεόρασή τους: Πάνο Κοκκινόπουλο, Νίκο Κουτελιδάκη, Χριστόφορο Παπακαλιάτη, Αντρέα Μορφονιό, Γιάννη Μπέζο, κ.ά.
«Σήμερα είναι δύσκολο να επιβιώσει ο καλλιτέχνης. Η κρίση τσάκισε τη γενιά μου. Οσοι δουλεύαμε από τα 25 μας και τώρα περιμέναμε να γευτούμε τους καρπούς όσων χτίσαμε, βρεθήκαμε στο μηδέν. Εγώ έμαθα να παλεύω από νωρίς. Θα αναγκαστούμε να βρούμε άλλους τρόπους».
Στο «Woman» παίζουν και τραγουδούν οι: Εύα Κοτανίδη, Κατερίνα Μαούτσου, Γιάννης Παπαγιάννης, Θεοδοσία Σαββάκη, Γιώργος Τζαβάρας, Ευαγγελία Τσιάρα.