Εβρεχε πολύ την Κυριακή το απόγευμα και η ζεστασιά του καφέ στην Πανόρμου, όπου συναντήσαμε τον Τάσο Αποστόλου, ήταν περισσότερο από ευπρόσδεκτη. Ζεστός και προσηνής και ο ίδιος, ο βαθύφωνος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μάς μίλησε για τον «Βέρθερο» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες, καθώς επίσης για τη συμμετοχή του σε μια μεγάλη, πασχαλινή συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής, αλλά και για τις άλλες δραστηριότητες της τέχνης και της ζωής του.
– Πείτε μας δυο λόγια για τον «Βέρθερο», το υπόβαθρο του έργου.
– Είναι αλήθεια πως ο «Βέρθερος» δεν είναι ένα έργο πολύ δημοφιλές. Η μουσική του, εξαιρετικά ρομαντική, αναπτύσσεται αργά, ωστόσο είναι έργο πολύ μελωδικό, από τα ωραιότερα κατ’ εμέ, που στηρίζεται στο υπέροχο κείμενο του Γκαίτε. Θεματικά μιλάει για τον ανεκπλήρωτο έρωτα και την τραγικότητα κάποιου που οδηγείται από το ερωτικό ξύπνημα στον θάνατο.
– Εκτός από την όπερα έχετε ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Τι σας οδήγησε τελικά στο κλασικό τραγούδι;
– Οντως ξεκίνησα ως ηθοποιός και δούλεψα σε αυτόν τον χώρο για μία δεκαετία περίπου, κάτι το οποίο αποτέλεσε και εφόδιο για τη μετέπειτα ενασχόλησή μου στην όπερα. Μεγαλωμένος σε οικογένεια που άκουγε πολλή μουσική, όχι κλασική βέβαια, αλλά Χατζιδάκι, Θεοδωράκη κ.τ.λ., είχα τα ερεθίσματα και στα δεκαοκτώ μου ξεκίνησα να ασχολούμαι σοβαρά με το τραγούδι. Στην όπερα με πήγε πιο πολύ η φωνή μου και μέσω των σπουδών κατάλαβα ότι μου ταιριάζει περισσότερο.
– Πώς είναι η ζωή ενός λυρικού τραγουδιστή; Πόσο διαφορετικές είναι οι απαιτήσεις σε σχέση με το «συμβατικό» τραγούδι;
– Οι απαιτήσεις είναι 100% διαφορετικές. Θα έλεγα ότι είναι μια ζωή κοντά σε αυτήν ενός αθλητή. Απαιτεί καθημερινή φωνητική εξάσκηση, ασχέτως αν υπάρχουν και πρόβες μέσα στη μέρα. Και βέβαια οι πολλές έξοδοι, τα ξενύχτια, οι χώροι με καπνό κ.τ.λ. εννοείται ότι πρέπει να αποφεύγονται. Φυσικά, όλα αυτά καλό είναι να μη φτάνουν στον ψυχαναγκασμό. Ο άνθρωπος χρειάζεται περιθώριο και για άλλες δραστηριότητες. Για μένα αυτές είναι η ανάγνωση ενός βιβλίου, να πάω θέατρο ή για μπάσκετ, που το αγαπώ πολύ.
– Πώς βλέπετε την πολιτισμική διαχείριση που γίνεται μέσα στο περιβάλλον της κρίσης; Εσείς πώς έχετε επηρεαστεί στη δουλειά σας;
– Είναι κοινή διαπίστωση νομίζω πως η κρίση που μας ταλαιπωρεί είναι πρωτίστως κρίση πολιτισμική και αξιακή. Παρ’ όλα αυτά, εμείς αποφασίζουμε ότι αυτά που «μας παίρνει» να χτυπηθούν είναι ακριβώς η παιδεία και ο πολιτισμός. Αποφασίζουμε, δηλαδή, ότι δεν θα βγούμε από την κρίση. Δεν θεωρώ ότι γίνεται επί τούτου, αντιθέτως, αυτό που συμβαίνει δείχνει παντελή έλλειψη σχεδιασμού. Είναι δε κωμικοτραγικό πως συνεχώς επικαλούμαστε τον πολιτισμό των αρχαίων, όμως πράττουμε τελείως αντίθετα. Σε ό,τι με αφορά, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό αφού έχω πολλή δουλειά, αν και συνήθως αυτή είναι κακώς ή και καθόλου πληρωμένη.
– Μιλώντας γενικότερα για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, ποια είναι η γνώμη σας;
– Νομίζω πως ζούμε μια πολύ μπερδεμένη κατάσταση αυτή τη στιγμή, μέσα στην οποία πληρώνουμε κυρίως τις πολιτικές –και όχι μόνον τις οικονομικές– αμαρτίες του παρελθόντος. Παράλληλα υπάρχει τεράστια έλλειψη πολιτικής παιδείας και ιδεολογίας. Αυτό με κάνει απαισιόδοξο και για το μέλλον. Μου φαίνεται πως όλοι περιμένουν απλώς να γυρίσουμε στην προηγούμενη κατάσταση, δεν έχουν διδαχθεί τίποτα.
– Αλήθεια, πώς εξηγείτε τη μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου στις κλασικές παραστάσεις τα τελευταία χρόνια;
– Πράγματι, είναι αξιοπερίεργο πως τα τελευταία χρόνια, οι παραστάσεις της Λυρικής τουλάχιστον είναι σχεδόν sold out, ενώ προσελκύουν και πολύ νέο κόσμο. Είναι, βέβαια, αλήθεια ότι και ως καλλιτεχνικός κλάδος ξανοιχτήκαμε λίγο περισσότερο στο ευρύ κοινό, το οποίο είναι σαφώς θετικό. Ισως γίναμε και λιγότερο σνομπ…
«Επιτάφιος» και ύμνοι Μεγάλης Εβδομάδας
– Εκτός του «Βέρθερου» συμμετέχετε και σε μια παράσταση του Μεγάρου αυτές τις μέρες…
– Ναι, είναι μια παράσταση που συνδυάζει ύμνους από την Ακολουθία της Μεγάλης Εβδομάδας με τον «Επιτάφιο» του Μίκη Θεοδωράκη, ενταγμένη στην ατμόσφαιρα του Πάσχα. Μουσικά, βέβαια, μιλάμε για τελείως διαφορετικά είδη, θεματικά, όμως, υπάρχει εμφανής συγγένεια. Πρόκειται άλλωστε και στις δύο περιπτώσεις για ένα θρήνο. Η δική μου συμμετοχή είναι κυρίως στο κομμάτι του «Επιταφίου», το οποίο αποτελεί και μια πρόκληση για μένα. Ως έργο μιλάμε για ένα μουσικό και ποιητικό αριστούργημα και το αποτέλεσμα της νέας ενορχήστρωσης του Γ. Σαμπροβαλάκη είναι πολύ καλό. Οσο για το πρώτο μέρος, θα δημιουργήσει, νομίζω, την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να ενταχθεί ο «Επιτάφιος».
Ο Τάσος Αποστόλου εμφανίζεται στη δεύτερη διανομή του «Βέρθερου» της Λυρικής Σκηνής, που έκανε πρεμιέρα προχθές (11/4) και στην παράσταση «Adagio – Μουσικές για τις μέρες του Πάσχα» στο Μέγαρο Μουσικής (15/4) και στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (16/4).