Περιμένονταςτη Mutti…
Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση δεν επιβεβαίωνε την έλευση της Αγκελα Μέρκελ στην Αθήνα την ερχόμενη εβδομάδα (στις 10 Ιανουαρίου), καθώς φαντάζομαι ότι θα ήθελε η ίδια να το ανακοινώσει μεγαλοπρεπώς, αλλά την πρόλαβαν οι διαρροές. Εννοείται, όμως, ότι προετοιμάζεται ήδη για grande υποδοχή και φυσικά για ακόμα πιο grande επικοινωνιακή εκμετάλλευση της επίσκεψης.
Εξάλλου, η Γερμανίδα καγκελάριος θα καταθέσει και στεφάνι στον Αγνωστο Στρατιώτη. Οτι οι μέρες του «go back Madame Merkel» έχουν παρέλθει –για το ανεπιστρεπτί δεν κόβω το κεφάλι μου, ούτε και ο Αλ. Τσίπρας υποθέτω– δεν χρειάζεται να το αναφέρω. Αυτό που νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον είναι ότι στο Μαξίμου θέλουν να κάνουν καλή εντύπωση στη Mutti. Ας πούμε, δεν αποκλείω την υποδοχή της καγκελαρίου στο αεροδρόμιο να αναλάβει ο Αλέξης Χαρίτσης. Τι σχέση έχει το «πουλέν» του Τσίπρα με την καγκελάριο, ως υπουργός Εσωτερικών; Καμία. Εκτός ίσως του ότι αποτελεί κοινό μυστικό ότι η Μέρκελ προτιμάει να βλέπει νέα και φρέσκα πρόσωπα, παρά την κυρίαρχη προς τα έξω εντύπωση ότι είναι κάτι σαν σκληρή μητριά (εξάλλου, το πρώτο δεν αποκλείει το δεύτερο). Αβυσσος η ψυχή των ηγετών.
Σπουδή εκ των υστέρων
Μιλώντας για τον Χαρίτση, υπογεγραμμένες κιόλας είναι οι αποφάσεις για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στους τρεις ψαράδες –δύο Αιγύπτιους και έναν Αλβανό– που έσωσαν ζωές στο Μάτι και οι οποίες θα σφραγιστούν με σεμνή τελετή που θα τελεστεί αύριο στο Προεδρικό Μέγαρο. Δεν μπορώ να μη σχολιάσω ότι τα πράγματα θα είχαν άλλη κατάληξη αν η κυβέρνηση είχε δείξει την ίδια σπουδή και το βράδυ της φονικής πυρκαγιάς. Οπως και αν, εκτός από την αναγνώριση των πράξεων των τριών ψαράδων, είχε αναγνωρίσει και τα λάθη της. Ομως αυτά δεν «πουλάνε» μπροστά στις κάμερες.
Για γερές αντοχές
Σας είχα πει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έπαιρνε τα βουνά μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς για λίγα 24ωρα με την οικογένειά του. Βέβαια, η Ηπειρος του άρεσε τόσο πολύ, ώστε αποφάσισε να μείνει λίγο παραπάνω (μέχρι το Σάββατο). Για την ακρίβεια, έμενε στην Αρίστη, ένα χωριό πριν από το Πάπιγκο. Πάντως, για να σας δώσω μια ιδέα του τι σημαίνει ξεκούραση για τον Μητσοτάκη, πληροφορούμαι ότι έκανε ορειβατικό σκι(!) αρκετών χιλιομέτρων. Τοπικός κατάσκοπός μου με ενημέρωσε ότι έφθασε μέχρι το Γκουζέλ Τεπέ στο Ανήλιο Μετσόβου. Και δεν ήταν το μόνο. Περπάτησε ακόμη στη χαράδρα του Βίκου και στην Κόνιτσα. Αυτά για όποιον είχε αμφιβολία για τις μητσοτακικές αντοχές, τις οποίες σχολίασαν οι Ηπειρώτες. Φαντάζομαι ότι ο Κυριάκος είναι οπαδός της ρήσης ότι στην πολιτική ο ίσιος δρόμος είναι αδιάβατος. Ολ’ αυτά, βέβαια, δεν συνιστώνται σε όσους δεν έχουν καλή φυσική κατάσταση.
Βαρύ βλέμμα
Πολύς και ετερόκλητος κόσμος χθες στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της Αρχιεπισκοπής. Ας πούμε, το «παρών» έδωσαν, μεταξύ άλλων, η Ρένα Δούρου, ο Κώστας Γαβρόγλου, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, αλλά και ο Βασίλης Κικίλιας και ο Κώστας Σκανδαλίδης. Παρών ήταν και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης. Πληροφορούμαι μάλιστα ότι για πάνω από δέκα λεπτά είχε χαμηλόφωνη συζήτηση με τον τομεάρχη Εξωτερικών της Ν.Δ., Γιώργο Κουμουτσάκο. Εχω την αίσθηση ότι το εμπιστευτικό ύφος και το βαρύ βλέμμα αμφοτέρων, όπως μου μετέφεραν, προδικάζουν και το αντικείμενο της συζήτησης, που δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από τα ελληνοτουρκικά με αιχμή την αύξηση των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο.
Αλήθειες της ζωής
Λένε ότι οι μεγάλες μάχες κρίνονται στις λεπτομέρειες. Δεν ξέρω, βέβαια, ποιoς στην πραγματικότητα ασχολείται με τις λεπτομέρειες στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα των πολιτικών αρχηγών. Αλλά πηγή μου με αυξημένα οπτικοακουστικά ανακλαστικά πρόσεξε ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης επέλεξε ως φόντο για να «γράψει» το χριστουγεννιάτικο μήνυμά του μια φωτογραφία που απεικονίζει τον Θεσσαλικό Κάμπο και βρίσκεται στο γραφείο του στη Σεβαστουπόλεως. H ίδια πηγή με ενημέρωσε ότι ο πίνακας-φωτογραφία έχει την υπογραφή του Τάκη Τλούπα, του ποιητή του Θεσσαλικού Κάμπου που, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, απαθανάτιζε τις αλήθειες της ζωής. Για την ιστορία, σημειώνω ότι η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε το 1948 στη Γυρτώνη της Λάρισας.