Ποιες μολότοφ; Α, οι μολότοφ…

Ποιες μολότοφ; Α, οι μολότοφ…

1' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η κατασκευή, η κατοχή και η χρήση εμπρηστικών μηχανισμών είναι πράξεις εγκληματικές, από όποια πλευρά του «μετώπου» κι αν πέσουν. Ωστόσο, αποτελεί ποινικό αδίκημα τόσο σταθερά εγκατεστημένο στην καθημερινότητα, που κατέστη αναμενόμενο, σχεδόν αποδεκτό όταν δεν μας τραυματίζει, δεν σκοτώνει οικείους μας, δεν καταστρέφει αγαθά μας –για τα δημόσια ποιος νοιάζεται– σαν η ζωή να ήταν αφόρητη χωρίς τις δυνάμεις που την αρνούνται.

Μολότοφ. Εργαλείο άσκησης πιέσεων και συντήρησης ενός κλίματος ταραχών. Παγιωμένο σκηνικό διαμαρτυρίας. Ανελλιπές συστατικό, καταλυτικό και ποικιλοτρόπως εξυπηρετικό, της πολιτικής ζωής. Μπερδεύτηκε με την αμφισβήτηση και έγινε παράδοση. Κοινωνική συνθήκη. Μια δίνη που πήρε τη μορφή τάξης. Με ευθύνη και όσων από τα κυβερνητικά στελέχη δεν βλέπουν στα μπουκάλια με τη βενζίνη τίποτα το τραγικό. Ολα τους φαντάζουν ακίνδυνα: η «επαναστατική» πρακτική κάθε Σαββατοκύριακο στα Εξάρχεια, τα σκηνικά πολέμου σε διαδηλώσεις, επετείους. Και με κοινωνικές επιπτώσεις. Μειώθηκε ο τρόμος μπρος στους εθισμένους στην έξαψη της φωτιάς, η δολιοφθορά έπαψε να σκανδαλίζει, η ωμότητα απέβη για κάποιους στάση θεμιτή. Και επιπροσθέτως, η βία διαχύθηκε στην κοινωνία, έγιναν οι βανδαλισμοί ψυχαγωγία, κανόνας τα σπασίματα κατά την εκπόρθηση υπουργείων, η αδικοπραξία έφτασε να αποτελεί για τους πολλούς φυσιολογική αντικυβερνητική συμπεριφορά.

Τίποτα που να λειτουργεί ως αντικίνητρο στους εξτρεμισμούς, τα ειρηνικά ιδεώδη αναιμικά, τα εμπρηστικά κοκτέιλ κρίσιμος παίχτης σε μια παρτίδα όπου βγαίνει σταθερά χαμένη η αίσθηση των ορίων, η ήπια συμμετοχή στα κοινά.

Και οι υποχωρήσεις του κράτους όλο και τρέφουν την αδηφαγία για κυριαρχία, τον κυνισμό των ομάδων που τέρπονται με τη σιδηροπαγή επιθετικότητα και όσων ποινικών την «αξιοποιούν». Η πολιτική σκοπιμότητα και η ιδεοληψία, ο ιδεολογικός ανταγωνισμός και η ψηφοθηρία έπλασαν μια κοινωνία δεκτική στη βία. Και σχεδιάστηκαν ελαφρότερες ποινές με το πρόσχημα της προσαρμογής στις κοινωνικές αλλαγές. Ετσι δεν λέμε; Οτι οι νόμοι δημιουργούνται και μεταβάλλονται (εμμέσως) από τη βούληση και τις ανάγκες των πολιτών; Αν αυτοί στέκουν αδιάφοροι μπροστά στη φωτιά, το ίδιο κάποτε θα πράξουν και οι διατάξεις…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή