Το παράγγελμα είναι τόσο παλιό όσο και τα πεζοδρόμια της Χαριλάου Τρικούπη: Οχι στην εσωστρέφεια.
Το ερώτημα είναι ποιος ανακυκλώνει την επάρατη εσωστρέφεια στο ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ; Οι μνηστήρες για την αρχηγία του ΚΙΝΑΛ ή του ΠΑΣΟΚ, που μοιρολογούν διαρκώς το βάλτωμα του κόμματος; Ή μήπως η πρόεδρός του που αιφνιδιάζει διαρκώς το κόμμα της – πότε με προεκλογικές καρατομήσεις και πότε με συνέδρια-προκάτ;
Η πρόσφατη υποτροπή της «εσωστρέφειας» οδηγεί πάντως σε δύο συμπεράσματα: Πρώτον, κανείς δεν σχεδιάζει να σταδιοδρομήσει περνώντας από τη σχισμή μεταξύ του ΚΙΝΑΛ και του ΠΑΣΟΚ.
Κανείς δεν σκοπεύει να πάρει το ΠΑΣΟΚ για να επιβάλει δυαρχία στη Γεννηματά. Αυτό είναι ένα σενάριο στο οποίο κατέληξε να δίνει βάση μόνο η ίδια, χρησιμοποιώντας το για να στηρίξει την αυτοθυματοποίησή της. Στην πραγματικότητα όλες οι συνιστώσες του ΠΑΣΟΚ έχουν αποδεχθεί ότι το βαρύτιμο έμβλημα του κόμματος παραμένει συνυφασμένο με το βεβαρημένο ΑΦΜ του.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι παρότι οι αμφισβητίες εκδηλώνονται, κανείς τους δεν είναι έτοιμος να κλονίσει τη Γεννηματά.
Αυτός που τυπικά νομιμοποιείται περισσότερο να το κάνει –ο δεύτερος στην εκλογή του 2017, Νίκος Ανδρουλάκης– αναβάλλει την αναμέτρηση.
Επισήμως, η στάση αυτή ερμηνεύεται ως αλτρουισμός για χάρη της ενότητας.
Η αλήθεια είναι όμως ότι ο ευρωβουλευτής δίνει την εντύπωση ότι απλώς περιμένει μια ευνοϊκότερη για τον ίδιο στιγμή.
Η αναμονή δεν μπορεί παρά να βασίζεται στη νομοτέλεια του εκφυλισμού. Η διατήρηση της Γεννηματά δεν είναι σταθερότητα· είναι στασιμότητα. Μένει αρχηγός υπό ένα καθεστώς ανακυκλούμενης εσωκομματικής αμφισβήτησης και εντεινόμενης πολιτικής συμπίεσης, κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και όσο μένει, φθείρεται.
Είναι όμως η μόνη που φθείρεται; Διασώζεται κανείς στον βάλτο, μόνο επειδή γκρινιάζει για την ποιότητα του νερού;
Ο Ανδρουλάκης φαίνεται να πίστεψε ότι είναι εφικτή η προστασία του από τη φθορά του κόμματος. Η βελούδινη αυτοεξορία του στην Ευρωβουλή θα διέσωζε το πολιτικό του κεφάλαιο. Η απόσταση όμως είναι δίκοπη. Δεν είναι πειστικό να καταγγέλλεις μια γραμμή που ο ίδιος έχεις επιλέξει να καθορίζεται ερήμην σου. Δεν είναι εύκολο να διεκδικείς ένα κοινοβουλευτικό κόμμα όταν διάλεξες να μην είσαι στη Βουλή.
Η κυρίαρχη κριτική κατά της Γεννηματά είναι ότι δεν έχει καταφέρει να δείξει αντισώματα στον κεντροαριστερό ιμπεριαλισμό του Τσίπρα. Της καταλογίζουν στρατηγική ανεπάρκεια – και πρώτος ο Ανδρουλάκης.
Ακόμη κι αν η διάγνωσή του είναι σωστή, δεν σημαίνει ότι ο ίδιος είναι το αντίδοτο. Ακόμη και οι αλοιφές έχουν ημερομηνία λήξης.