Ιδιαιτέρως διδακτικές είναι οι φετινές εντυπωσιακές επιδόσεις των υποψηφίων των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ) για τα πανεπιστήμια. Μάλιστα, υπήρξαν περιπτώσεις υποψηφίων ΕΠΑΛ που σε περιζήτητες σχολές ΑΕΙ πήραν τις πρωτιές από τους υποψηφίους των Γενικών Λυκείων (ΓΕΛ).
Κατ’ αρχάς, οι επιδόσεις κρύβουν τη μεγάλη προσπάθεια των παιδιών να κατακτήσουν το όνειρό τους, να εισαχθούν στη σχολή της αρεσκείας τους. Αξίζουν συγχαρητηρίων.
Ομως η αύξηση των καλών επιδόσεων αποδίδεται και στην αξιοποίηση μιας «νέας» διάταξης του νόμου από τους μαθητές. Συγκεκριμένα, προ διετίας, με ρύθμιση του τότε υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου αυξήθηκε το ποσοστό των θέσεων επί του συνόλου που διεκδικούν οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ στα ΑΕΙ. Ετσι, πλέον από φέτος οι υποψήφιοι των ΕΠΑΛ διεκδικούν το 5% των θέσεων στις πολυτεχνικές και ιατρικές σχολές, το 10% στα υπόλοιπα ΑΕΙ και το 20% στην ΑΣΠΑΙΤΕ. Κάποιοι γονείς λοιπόν είδαν τις χαμηλές επιδόσεις των υποψηφίων ΕΠΑΛ για τις περιζήτητες σχολές, και αποφάσισαν να στείλουν το παιδί τους, που έως την Α΄ Λυκείου φοιτούσε σε Γενικό Λύκειο (ΓΕΛ), στη Β΄ Τάξη ΕΠΑΛ προσβλέποντας στον χαμηλότερο ανταγωνισμό.
Συνέπεια είναι ότι φέτος οι υποψήφιοι από τα ΕΠΑΛ αυξήθηκαν κατά περίπου 2.000 σε σχέση με τους περυσινούς υποψηφίους, για τους οποίους δεν ίσχυε η ρύθμιση Γαβρόγλου.
Η τακτική της εκμετάλλευσης των «παραθύρων» που αφήνει ο νόμος είναι συχνή σε όλο τον δημόσιο τομέα, και μάλιστα έχει επαναληφθεί κατά το παρελθόν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Χαρακτηριστικά, παλαιότερα γιατροί δήλωναν ότι τα παιδιά τους εργάζονται στο ιατρείο τους ώστε να μπορέσουν να φοιτήσουν σε Εσπερινό Λύκειο, όπου οι επιδόσεις είναι χαμηλότερες σε σχέση με του ημερήσιου.
Βέβαια με τη μεταπήδηση των μαθητών από τα ημερήσια σε εσπερινά και από τα ΓΕΛ στα ΕΠΑΛ μόνο και μόνο για να αξιοποιήσουν την πιθανότητα να εισαχθούν ευκολότερα σε ΑΕΙ της αρεσκείας τους, αλλοιώνεται ο χαρακτήρας των εσπερινών σχολείων της επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν, δυστυχώς, ότι στην Ελλάδα η επαγγελματική εκπαίδευση είναι ο φτωχός συγγενής της εκπαίδευσης. Καθώς βρισκόμαστε μπροστά σε μία ακόμη αλλαγή του θεσμικού πλαισίου της, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας οφείλει να δώσει την απαραίτητη πολιτική σημασία στα ευρήματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
Οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να φοιτήσουν σε ΑΕΙ. Ετσι, το γεγονός ότι εισάγεται το 80% των υποψηφίων σε ΑΕΙ κάθε χρόνο, καθιστά την επαγγελματική εκπαίδευση –που δεν χορηγεί πανεπιστημιακά πτυχία– το αποπαίδι του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
Χρειάζεται συνδυαστικά εξορθολογισμός των ΑΕΙ σε θολά ή υπερκορεσμένα αντικείμενα και ποιοτική βελτίωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Δηλαδή χρειάζεται ανάληψη του πολιτικού ρίσκου για κατάργηση των τμημάτων των ΑΕΙ.