Με καλή προετοιμασία, ρεαλιστική προσέγγιση και λεπτομερή επεξεργασία του περιεχομένου των προηγούμενων πολυετών συζητήσεων μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας, θα προσέλθει στον νέο γύρο διερευνητικών επαφών η ελληνική πλευρά.
Οι τελευταίες πληροφορίες και από τις δύο πλευρές φέρουν τον 61ο γύρο των διερευνητικών επαφών να πραγματοποιείται στην Τουρκία προς τα τέλη Αυγούστου. Ετσι, έπειτα από διακοπή τεσσάρων ετών, οι δύο πλευρές θα πιάσουν το νήμα εκεί που το άφησαν και θα επιχειρήσουν να προχωρήσουν σε ουσιαστικά βήματα εκεί όπου αυτά μπορούν να γίνουν.
Επικεφαλής από ελληνικής πλευράς αναμένεται να είναι ο έμπειρος πρέσβης ε.τ. Παύλος Αποστολίδης, βαθύς γνώστης του όλου πλαισίου (ηγείται της ομάδας από το 2010, ενώ έχει διατελέσει και αρχηγός της ΕΥΠ), ο οποίος χαίρει εκτίμησης στους αρμόδιους κύκλους της τουρκικής διπλωματίας.
Είναι προφανές πως η αξιοπιστία των πρωταγωνιστών αποτελεί προϋπόθεση για να γίνουν κινήσεις και να σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος. Για να υπάρξουν συγκλίσεις, απαιτείται ένα περιβάλλον ειλικρίνειας, εμπιστευτικότητας και εμπιστοσύνης, όχι κακόβουλων διαρροών. Αν στόχος είναι να εκτεθεί η άλλη πλευρά, δεν θα γίνει τίποτα.
Η Αθήνα τονίζει σε κάθε ευκαιρία ότι είναι έτοιμη για ένα διάλογο με την Τουρκία, στον οποίο προσέρχεται με σταθερές θέσεις, αλλά και πνεύμα συνεννόησης. Ωστόσο, εάν αυτό που επιθυμεί η γειτονική χώρα, ή ακόμη και η εικόνα που θα επιχειρηθεί να προβληθεί από κάποιους, είναι ότι γίνονται διαπραγματεύσεις υπό την απειλή πολεμικής σύρραξης, η προσπάθεια δεν θα ευοδωθεί.
Η Ελλάδα δεν επιθυμεί την ένταση. Αυτό το γνωρίζει η Τουρκία, το γνωρίζουν και οι σύμμαχοι και εταίροι. Ωστόσο, οι τελευταίοι, όπως πλέον και το σύνολο των διεθνών μέσων ενημέρωσης, διαπιστώνουν την προκλητικότητα και την επιθετικότητα της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια.
Η συγκεκριμένη συμπεριφορά δεν παρατηρείται, φυσικά, μόνο έναντι της Ελλάδας ή της Κύπρου, αλλά και έναντι άλλων χωρών σε ευρύ γεωγραφικό σκηνικό και με πολλαπλές στοχεύσεις.
Ο Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται επίσης σε πορεία σύγκρουσης με το Ισραήλ, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με το σύνολο σχεδόν του αραβικού κόσμου.
Ως απόρροια του νεοοθωμανισμού του Τούρκου προέδρου και του εκρηκτικού μείγματος εθνικισμού και θρησκείας, όπως αυτό επιβεβαιώθηκε και από την πρόσφατη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, η περιοχή αλλά και η ευρύτερη διεθνής κοινότητα βρίσκονται μπροστά σε ένα επικίνδυνο φαινόμενο, που πρέπει να αντιμετωπισθεί έγκαιρα και αποτελεσματικά, διότι εάν αφεθεί να εξελιχθεί, θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημία.
Σε ό,τι την αφορά, η Ελλάδα προσέρχεται στον διάλογο επιδεικνύοντας καλή θέληση και ειλικρινή πρόθεση αναζήτησης ειρηνικών τρόπων ομαλοποίησης της κατάστασης και ουσιαστικής βελτίωσης των διμερών σχέσεων, εξέλιξη που είναι προφανές ότι θα αποφέρει οφέλη εκατέρωθεν, αρχής γενομένης από τις προοπτικές συνεργασίας στον σημαντικό και για τις δύο χώρες τομέα του τουρισμού, ιδιαίτερα καθώς προσπαθεί να επιβιώσει, και στην πορεία, ελπίζεται, να ανακάμψει από τη βαθιά κρίση που προκάλεσε η πανδημία.
Σε κάθε περίπτωση, ο διάλογος δεν γίνεται ανάμεσα σε έναν ισχυρό που δεν έχει να χάσει τίποτε και έναν αδύναμο συνομιλητή που φοβάται. Πέρα από τη σοβαρή ζημία που μπορεί να προκαλέσει η Ελλάδα στη γειτονική χώρα, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν μπορεί να μην κατανοεί το πόσο ευάλωτη είναι η τουρκική οικονομία και πως δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε ένα περιβάλλον έντασης και απομονωτισμού.
Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα επαναρχίσουν οι διερευνητικές επαφές σε επίπεδο διπλωματών και εμπειρογνωμόνων – πάντα υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα εκτοξεύονται απειλές, ούτε θα γίνονται κινήσεις που θα δυναμιτίζουν το κλίμα, όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικών ηγεσιών αλλά και κοινωνιών.
Ο διάλογος αυτός θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα ώριμο και καλά επεξεργασμένο υπόβαθρο προκειμένου οι πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών να κάνουν τα επόμενα βήματα, αξιοποιώντας τον υποβοηθητικό ρόλο του Βερολίνου και, κυρίως, έχοντας πάντα ως πυξίδα τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου.