Δεν αναγνωρίζει ο Τούρκος υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στα νησιά, λέει, l αλλά σκίζεται κατ’ αυτάς να πείσει τη Λιβύη του Σαράζ να υπογράψει συμφωνία ΑΟΖ με τη Μάλτα. l Κατά τη γνώμη του, δηλαδή, δικαιούται ΑΟΖ η Μάλτα, που έχει έκταση 316 τετρ. χλμ., αλλά δεν δικαιούται η Ρόδος των 1.400 τετρ. χλμ., ούτε καν η Κρήτη των 8.300 τετρ. χλμ. – που είναι δηλαδή 26 φορές μεγαλύτερη από τη Μάλτα. l
Καλά βέβαια, από τότε που η Τουρκία διαγνώστηκε πάσχουσα από δημιουργικό αλληθωρισμό, l γεγονός που της επέτρεψε να λοξέψει τό ’να μάτι της δεξά ’σαπέρα και να δει τη Λιβύη μπροστά της φάντη μπαστούνι, l ας μην περιμένουμε και χαρτογραφικές ακρίβειες από αυτήν. l Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν θα της βάλει κανείς τα γυαλιά (να ξαλληθωρίσει) – και ποιος θα ’ν’ αυτός. l
Αλλά, θα τολμήσω να πω, έχουμε κι εμείς ένα κάποιο πρόβλημα: l Δεν γίνεται, νομίζω, να διακηρύσσουμε επισημότατα ότι για να αρχίσουμε διάλογο με την Τουρκία πρέπει α) να σταματήσει τις προκλήσεις, και β) να αποδεχθεί εκ των προτέρων αυτό που ορίζει (ερήμην της, καλώς ή κακώς) το διεθνές δίκαιο, ότι δηλαδή και τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα. l Μα αν αποδεχτεί εκ των προτέρων και τον δεύτερο από τους δύο αυτούς όρους μας, για ποιο λόγο να γίνουν διαπραγματεύσεις; l Για να της παραχωρήσουμε κατιτίς – ό,τι έχουμε ευχαρίστηση; l Ξέρω ’γω, δεν παριστάνω τον Αγγελο Συρίγο ή τον Κωνσταντίνο Φίλη, αλλά μου φαίνεται πως σαν πολύ ψηλά έχουμε πάρει τον αμανέ. l Διότι ο μαξιμαλισμός να μαντρώσεις, πράγματι, την Τουρκία στις ακτές της, l και αναφέρομαι στις νότιες, μεσογειακές, l ούτε λογική επιδίωξη μου φαίνεται l –άσε δε «ρεαλιστική πολιτική»– l ούτε ομαλές γειτονικές σχέσεις θα μπορούσε στον αιώνα τον άπαντα να θεμελιώσει. l Δεν νομίζω ότι αυτή η κατά υπερφίαλων επιδιώξεων θέση συνιστά κανενός είδους απεμπόληση των εθνικών μας συμφερόντων. l Μηδέν άγαν προτείνει. l Μην απαντάμε στον αλληθωρισμό με υπερμετρωπία. l
Το ψάρι ψήνεται κι απ’ τις δυο μεριές ως γνωστόν * – Τουρκία απ’ τη μια, κορωνοϊός απ’ την άλλη. * Καλοκαιρινές εικόνες, ειδυλλιακές. * Ψήνεται και ξεροψήνεται, ήρθαν κι οι πλημμύρες, παρέα με τις τόσες πυρκαγιές, κάρβουνο το ψαροκέφαλο, αλλά κι η ουρά. Κινδυνεύουμε κι από πάνω να μας αρπάξουν το μισοκαμένο ψάρι οι γάτες των ελλειμμάτων l και να βρεθούμε το καταχείμωνο ανέστιοι και πένητες. l Ευτυχώς που υπάρχουν τα αμύθητα πια «ρεπορτάζ», γραπτά και τηλεραδιακά, για την πορεία της πανδημίας: l «Μειωμένα σε σχέση με τις προηγούμενες ημέρες, αλλά εξίσου πολλά είναι τα νέα κρούσματα του κορωνοϊού…». l Νά ’ναι καλά, οι άνθρωποι l – «μειωμένα» μεν, αλλά «εξίσου πολλά». l Δροσούλα μες στις ζέστες. l
«Θα περιμέναμε τουλάχιστον να έχει το θάρρος να αναλάβει την ευθύνη και να πει μια συγγνώμη στους πληγέντες και στις οικογένειες των θυμάτων…». l Ο ΣΥΡΙΖΑ για τις πλημμύρες στην Εύβοια και την εκεί επίσκεψη Μητσοτάκη. l Αυτοί δεν έμαθαν από όσα έκαναν όταν ήταν κυβέρνηση, αλλ’ από όσα δεν έκαναν. l
Οχι μόνο διαθέτει Νεολαία ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της οργανώνει και κάμπινγκ κάθε καλοκαίρι! l Φέτος μάλιστα το κάμπινγκ των νέων συριζαίων πήγε Γράμμο–Βίτσι, στα χνάρια των ενδόξων εποχών του Δημοκρατικού Στρατού και του Εμφυλίου!! l Εγινε φυσικά όργιο σχολίων στο Διαδίκτυο και στον Τύπο για τη δροσερή επαναστατικότητα του γεγονότος * και για το όλον ζήτημα μίλησε στα «Νέα» ο επικεφαλής της Νεολαίας l – αλλά αδυνατώ να σχολιάσω περαιτέρω διότι στο τέλος θα έβαζα πια όσα θαυμαστικά συνηθίζει να σπέρνει στο τουίτερ ο Πολάκης. l Κι εγώ, ξέρετε· και το ένα, σπανιότατα. l Αλλά το πορτρέτο του συριζαίου νεολαίου που συνοδεύει το κείμενο! l Μία φωτογραφία χίλιες λέξεις. l Εντελώς περιττό το κείμενο.