Δίνοντας ελπίδα μέσα από τη μουσική

Δίνοντας ελπίδα μέσα από τη μουσική

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Ελληνας πιανίστας Πάνος Καράν δεν αρκείται να προσφέρει στιγμές απόλαυσης σε ένα περισσότερο ή λιγότερο φιλόμουσο κοινό. Το 2011 δημιούργησε το «Keys of change», μία «πλατφόρμα ιδεών για ανθρώπους με διάθεση προσφοράς». Με συναδέλφους και συνεργάτες έχει ήδη ταξιδέψει σε περιοχές του πλανήτη που έχουν πληγεί από κάθε είδους δεινά, από τον Αμαζόνιο και τη Σιέρα Λεόνε έως την Ιαπωνία, παίζοντας μουσική για κάθε είδους κοινωνικές ομάδες, σε γηροκομεία, ορφανοτροφεία, ομάδες απεξάρτησης. Ο Καράν επιδιώκει την ευαισθητοποίηση και εμπλοκή όλο και περισσότερων. Στις 8 Ιανουαρίου εμφανίστηκε στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός μαζί με τον φλαουτίστα Ζαχαρία Ταρπάγκο, δίνοντας κοινό ρεσιτάλ για την ενίσχυση των σκοπών του. Ο Καράν απέδειξε στην πράξη ότι κατανοεί το περιεχόμενο των μουσικών έργων που ερμήνευσε και ότι χειρίζεται τα εκφραστικά του μέσα όσο χρειάζεται καλά προκειμένου να επικοινωνήσει στο ακροατήριό του αυτό που επιθυμεί. Διαθέτει ήχο στιβαρό και στρογγυλό και ελέγχει άριστα τη δυναμική, μέσα από την οποία αρθρώνει τις υποενότητες του εκάστοτε μουσικού κομματιού, δίνοντας σε καθένα τον ξεχωριστό του χαρακτήρα. Ξεκίνησε φανερώνοντας το εύρος των δυνατοτήτων του μέσα από το έργο Πρελούδιο και φούγκα σε λα ελάσσονα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, στη μεταγραφή του από τον Φραντς Λιστ. Συνέχισε με τη συναρπαστική «Μαύρη γη» του Φάζιλ Σάι, όπου δεν είχε να ζηλέψει τίποτε από την ερμηνεία του Τούρκου πιανίστα και συνθέτη, ο οποίος είχε παίξει το έργο εκτός προγράμματος στο Ηρώδειο το 2008. Ακολούθησαν τρία έργα του Σοπέν, Νυκτερινό σε μι ελάσσονα, Βαλς σε μι ελάσσονα και Βαρκαρόλα, έργο 60, όπου χάρη σε ένα στιβαρό αριστερό χέρι, το οποίο έδινε γήινη διάσταση στη μουσική, ο Καράν πήρε αποστάσεις από προσεγγίσεις «σαλονιού». Η έκτη Ουγγρική ραψωδία του Λιστ τού έδωσε την ευκαιρία να αντιπαραθέσει το επικό, το λυρικό, το ανάλαφρα χορευτικό και, φυσικά, το δεξιοτεχνικό στοιχείο. Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με τη Φαντασία αρ. 12 για σόλο φλάουτο του Τέλεμαν, την οποία απέδωσε ο Ταρπάγκος, ενώ οι δύο μαζί ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα με την «Εισαγωγή και παραλλαγές» (D. 802) για πιάνο και φλάουτο του Σούμπερτ: μια ερμηνεία ποιητική, με ψυχή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή