Λίγο πριν από την απόφαση της Δικαιοσύνης για τη Χρυσή Αυγή, δεν θα σταθώ στις νομικές πτυχές της υπόθεσης, τις οποίες αναλύουν οι ειδήμονες. Θα περιορισθώ στη ζημία που προκάλεσε στη διεθνή εικόνα της Ελλάδας η εμφάνιση και εκλογική ενδυνάμωση του φιλοναζιστικού κινήματος υπό τη μορφή πολιτικού φορέα.
Η αλήθεια είναι πως πάντα υπήρχαν αρκετοί στην Ελλάδα που αντιμετώπιζαν με σκεπτικισμό –για να το πω όσο πιο ευγενικά δύναται να ειπωθεί– το εβραϊκό στοιχείο.
Δυστυχώς, οι συνωμοσίες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Μάταια προσπαθούσαν κάποιοι να εξηγήσουν ότι ο δυσανάλογος αριθμός προσωπικοτήτων εβραϊκής θρησκείας σε σημαίνουσες θέσεις ήταν απόρροια της μόρφωσης, των ικανοτήτων, της προσπάθειας, αλλά και της αλληλοϋποστήριξης των Εβραίων. Κάτι για το οποίο όχι μόνο δεν έχουν κανένα λόγο να απολογούνται, αλλά αντίθετα είναι κάτι που πρέπει κανείς να σέβεται και να προσπαθήσει να αντιγράψει. Αλλωστε, είναι λογικό να συμβαίνει αυτό σε κάθε εθνότητα, πόσο μάλλον σε αυτή που κυνηγήθηκε όσο καμία.
Η εξασφάλιση ποσοστών σταθερά γύρω στο 7% δεν ήταν απλώς εξαιρετικά ενοχλητική. Ηταν ντροπή. Ωστόσο, ήταν απόρροια της οικονομικής κρίσης. Πολλοί στο εξωτερικό αντιμετώπιζαν το επιχείρημα με δισταγμό. Κι όμως, ήταν γεγονός. Πολλοί παρασύρθηκαν από τη Χ.Α., η οποία εν μέσω μιας πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης κατήγγειλε με απλουστευτικό και λαϊκίστικο τρόπο τα συστημικά κόμματα, που όντως είχαν ευθύνες για δεκαετίες ατασθαλιών και διαπλοκής. Ελπίζεται ότι η δικαστική απόφαση θα βάλει ταφόπετρα στη λειτουργία της.
Ενα εξτρεμιστικό μόρφωμα που προσβάλλει τη δημοκρατία σίγουρα δεν ταιριάζει στη χώρα που τη γέννησε. Μια ναζιστική οργάνωση δεν μπορεί να έχει απήχηση σε ένα λαό που βίωσε μια τόσο οδυνηρή και αιματηρή κατοχή. Δεν έχει θέση στο ελληνικό Κοινοβούλιο και στο πολιτικό σκηνικό γενικότερα.
Η παρουσία της τραυμάτισε την εικόνα της Ελλάδας. Αλλά τελικά ο ελληνικός λαός, με τον πλέον δημοκρατικό τρόπο, μέσα από την κάλπη και τη λειτουργία των θεσμών, της αφαίρεσε την πολιτική νομιμοποίηση και τη συνταγματική προστασία.
Τώρα η προσοχή όχι μόνο της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και της διεθνούς κοινότητας, είναι στραμμένη στην ελληνική Δικαιοσύνη. Η ετυμηγορία της για τη Χρυσή Αυγή θα είναι ιστορικής σημασίας με προεκτάσεις όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.