Και Χριστούγεννα κορωνοϊού λοιπόν. l Αδυσώπητο το 2020 συνεχίζει τη λεηλασία της ζωής μας. l Των Χριστουγέννων θα φεισθεί; l Κι ας λένε εξ άμβωνος διάφοροι δεσποτάδες ό,τι κατεβάζει το καλιμαύχι τους, του μητροπολίτη Κυθήρων συμπεριλαμβανομένου l – όχι θα τον παρέλειπα αυτόν, που με είχε αφήσει ενεό πριν από χρόνια, ένα καλοκαιρινό πρωινό που πήγαινα ηλιόλουστος για μπάνιο στη γαλήνια Ανάφη. l Και άκουγα καθ’ οδόν ραδιόφωνο l –άκου τώρα! καλοκαίρι καιρό με φόντο τον μεγαλοπρεπή Κάλαμο– l κι έπεσα σε ραδιοκύματα που μετέδιδαν «ζωντανά» την ενθρόνιση του νέου (και ηλικιακώς) μητροπολίτη Κυθήρων. l Και μου χάλασε η διάθεση μ’ αυτά που έλεγε ο «νέος άνθρωπος», αλλά και με τα χρώματα της φωνής που τα έλεγε, και σκεφτόμουν ιοβόλως «Και γαρ η λαλιά σου δήλον σε ποιεί». l Δεν έκανα λάθος, φευ. l
Το μόνο που δεν είχα προβλέψει είναι ότι «ο νέος» θα σήκωνε και μπαϊράκι κατά των μέτρων περιορισμού της επιδημίας. l Επαναστατημένο, αεράτο ράσο. l
«Και ο Δημοσθένης κατά τον Πλούταρχο ενιαχού των λόγων υπενύσταζε» l μου γράφει αναγνώστης, προσπαθώντας να με δικαιολογήσει που σε πρόσφατο Υποβολείο έγραψα «φοιτούντων» αντί το σωστό φοιτώντων. l Υπενύσταζε, όντως ο γράφων, καθότι ασθενής και με συσσωρευμένη επί δεκαετίες οργή συνέτασσε το κείμενο εκείνο για το παρελθόν και το παρόν της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. l Οχι πως και όταν τυγχάνει εν νηφαλιότητι δεν του ξεφεύγουν μαργαρίτες, πατάτες και άλλα ζαρζαβατικά. l Εδώ και ένας Δημοσθένης, κατά τον Πλούταρχο!
Ουδείς αλάνθαστος. l Είμαι βέβαιος ότι και ο πολύτιμος Μπαμπινιώτης, για παράδειγμα, το ασπάζεται αυτό l – έχει άλλωστε αναθεωρήσει αρκετές «θέσεις» του στο πέρασμα των χρόνων. l Αλλο όμως αυτό και άλλο το να επαναλαμβάνεις ασύστολα τα ίδια λάθη, l ιδίως όταν είσαι παρουσιαστής δελτίων ειδήσεων σε μεγάλο ραδιοσταθμό, l επηρεάζοντας κόσμο και κοσμάκη. l Ετσι, με ιδιαίτερη ικανοποίηση άκουσα τον ένα εκ των δύο παρουσιαστών ειδήσεων του εν λόγω σταθμού να διορθώνει επιτέλους «την Αρτεμις», που παγίως εκφωνούσε, l και μου τάρασσε καθημερινώς τους ταλαίπωρους «κύκλους» μου –και πώς να το κρύψωμεν άλλωστε το φως φανάρι– l και να λέει πια «την Αρτεμι» ή, αν προτιμάτε, «την Αρτεμη». l Ενώ ο έτερος Καππαδόκης των ειδήσεων του ίδιου ραδιοσταθμού συνεχίζει ακάθεκτος να ξεφωνίζει «την Αρτεμις» και «της Αρτεμις», γενική του «η Αρτεμις». l Προφανώς διότι αισθάνεται μεγαστάρ l –το συμπεραίνω αυτό βάσει και άλλων τεκμηρίων, l λ.χ. δεν αφήνει ρεπόρτερ για ρεπόρτερ αφίμωτο, λέγοντας ο ίδιος το ρεπορτάζ τους– l πράγμα που δεν του επιτρέπει να διορθώνει τα γλωσσικά και άλλα σφάλματά του. l
Εν τω μεταξύ, και με αφορμή το μεγαθέμα, πλέον, της στήλης, «την Αρτεμις», τακτική της αναγνώστρια και εκπαιδευτικός μου γράφει ότι και η ΕΡΤ, δημόσιος ως γνωστόν οργανισμός και πιο «υπεύθυνος» υποτίθεται στα γλωσσικά ζητήματα, καιρό τώρα συνεχίζει να αναφέρει το όνομα ανταποκρίτριάς της σε βορειοελλαδίτικη πόλη άκλιτο, αναλλοίωτο, σε όλες τις πτώσεις: Η Θωμαΐς, της Θωμαΐς, τη Θωμαΐς και ούτω καθεξής. l Και καταλήγει η αναγνώστρια: «Αλήθεια, το ενδεχόμενο να μην κλίνουν το όνομά τους ούτε οι κυρίες που φέρουν παρόμοια ονόματα το έχετε σκεφτεί;». l Α, βεβαίως, και αν θυμάμαι καλά το έχω σημειώσει κάποτε στην Αρτεμιάδα στήλη μου. l Εχω γράψει μάλιστα ότι οι κυρίες αυτές ή είναι εξαιρετικά ψαρωμένες και δεν τολμούν να επισημάνουν αρμοδίως το σφάλμα που γίνεται κατά την εκφώνηση της… ξένης λέξεως l ή συμβαίνει το «ενδεχόμενο» που αναφέρει η αναγνώστριά μας. l Ή ταν ή επί τας – και τρίτον δεν χωρεί. l
Καλά και αντικορωναϊκά Χριστούγεννα l – και στο επόμενο, παραδοσιακώς, τα Κάλαντα της στήλης.