Δεν περιμέναμε να δούμε τον Σωτήρη Τσιόδρα με ανεβασμένο το μανίκι από το πουκάμισό του για να τον εκτιμήσουμε. Δόθηκαν και άλλες αφορμές τη χρονιά που φεύγει. Ομως ο τόσο φυσικός τρόπος με τον οποίο ο ίδιος εξέθεσε σε δημόσια θέα τον εαυτό του είναι ακόμα ένα κομμάτι της μυθολογίας που φιλοτεχνείται ερήμην του.
Οχι τόσο για να τον επαινέσουμε ή να τον ψέξουμε αλλά για να σκεφτούμε πάνω σε μια τόσο συνηθισμένη κίνηση: στο να ξεκουμπώσει ένας γιατρός το πουκάμισό του και να αποκαλύψει στον φωτογραφικό φακό και στις τηλεοπτικές κάμερες το φθαρμένο φανελάκι του. Το πιο ενδιαφέρον δεν είναι η ίδια η αποκάλυψη αλλά το τι προηγήθηκε. Ή ακόμα περισσότερο το τι δεν προηγήθηκε: το πρωί της έναρξης των εμβολιασμών ο άνθρωπος που έχει συνδέσει το όνομά του με την ενημέρωσή μας για την πανδημία δεν προνοεί για το τι θα φορέσει μέσα από το πουκάμισό του. Δεν τον απασχολεί καθόλου το ζήτημα, ίσως δεν έχει χρόνο για να το σκεφτεί. Επιλέγει το αιώνιο φανελάκι που μεγάλωσε γενιές Ελλήνων, τους πατεράδες και τους παππούδες μας. Είναι το αρχετυπικό ανδρικό εσώρουχο που μας ξυπνάει μνήμες από καλοκαίρια, βεράντες, αυλές, ανοιχτές τηλεοράσεις, βράδια με ζέστη. Το φανελάκι του Σωτήρη Τσιόδρα είναι ένα κομμάτι μιας Ελλάδας που τις τελευταίες δεκαετίες βιαστήκαμε να ξεφορτωθούμε.
Και τώρα, χωρίς να το θέλει, ο «εθνικός» μας γιατρός το ξεθάβει από τα έγκατα της ανεπίσημης, μεταπολεμικής μας εικονογραφίας και μας βάζει (πάλι άθελά του) μπροστά από τον καθρέφτη: αυτός είμαι, αυτοί είμαστε. Υπήρχε κάτι το λυτρωτικά ανάλαφρο στην ωραία αυτή σκηνή πριν παραδοθεί στην αρένα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Φανταζόμαστε την «επιστροφή στην κανονικότητα» σαν ένα ατελείωτο πάρτι με χορούς, ταξίδια, οινοποσίες. Το «φανελάκι του Τσιόδρα» έρχεται να μας θυμίσει ότι η ζωή μετά τον κορωνοϊό δεν χρειάζεται να είναι φορτωμένη με όλα τα ψέματα που με τόσο κόπο (και πάθος) υποστηρίζαμε στον κόσμο πριν από το 2020. Ζήσαμε πανδημία, δεν χρειάζεται να προσπαθούμε τόσο πολύ. Ναι, υπάρχει φθορά, υπάρχει αρρώστια, υπάρχει πόνος. Υπάρχουν και πολυφορεμένα φανελάκια. Τι ανακούφιση.