Οι έξι μεγάλες προκλήσεις που κατονόμασε ο Τζο Μπάιντεν, υπογραμμίζοντας ότι η διαχείρισή τους θα κρίνει τη θητεία του, είναι κρίσιμες όχι μόνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά για όλο τον κόσμο. Ετσι, η αποφασιστική επιστροφή των ΗΠΑ σε πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή σκηνή μόνο θετικό αποτέλεσμα μπορεί να έχει. Η πανδημία της COVID-19, η κλιματική κρίση, η ανισότητα μεταξύ ανθρώπων (και μεταξύ χωρών), ο ρατσισμός, η υπονόμευση της δημόσιας συζήτησης και της δημοκρατίας αφορούν όλους τους κατοίκους της Γης. Οπότε το έκτο κορυφαίο ζήτημα στο οποίο αναφέρθηκε ο νέος πρόεδρος –η θέση της Αμερικής στον κόσμο– θα κριθεί από το πώς οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν τα άλλα πέντε, καθώς και από τον βαθμό που θα επιδιώξουν τη διεθνή συνεργασία στην αναζήτηση λύσεων.
Τα πρώτα προεδρικά διατάγματα του Μπάιντεν απέδειξαν τη βούλησή του να ανατρέψει αμέσως την πολιτική απομόνωσης και μονομερών αποφάσεων του προκατόχου του. Ακύρωσε τη διαδικασία αποχώρησης των ΗΠΑ από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ώστε η χώρα του να λάβει ενεργό ρόλο στον αγώνα εναντίον της πανδημίας. Επίσης, διέταξε την επάνοδο των ΗΠΑ στη Συμφωνία του Παρισιού για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Η αντιμετώπιση της ανισότητας, του ρατσισμού, η προστασία της «αλήθειας» και η θωράκιση της δημοκρατίας απαιτούν ιδέες, πολιτικές και μέτρα, που θα παρακολουθούνται στενά από τις υπόλοιπες χώρες. Σε κάποιο βαθμό, όλες αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, είτε είναι δημοκρατίες είτε αυταρχικά καθεστώτα. Το πέρασμα του Ντόναλντ Τραμπ απέδειξε με τον σαφέστερο τρόπο την ανάγκη συνεργασίας και πολιτικών που βασίζονται σε δεδομένα, στην αλήθεια.
Η νέα κυβέρνηση στελεχώνεται από ανθρώπους που γνωρίζουν ότι το διεθνές σύστημα, το οποίο βασιζόταν στη συνεργασία και στην προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, λειτουργούσε προς όφελος των ΗΠΑ. Παρ’ όλες τις αδυναμίες του, σε αυτό το πλέγμα κοινών συμφερόντων οφείλονται η πρωτοφανής ανάπτυξη πολλών χωρών και η ευημερία ολοένα περισσότερων ανθρώπων τις τελευταίες δεκαετίες. Εάν οι ΗΠΑ πράγματι ενδιαφέρονται για συνεργασία και δικαιοσύνη, μπορούμε να ελπίσουμε στην εξέλιξη του διεθνούς συστήματος ώστε να αποτρέπει την αυθαιρεσία και να προωθεί τη σταθερότητα και τη λύση προβλημάτων με βάση το διεθνές δίκαιο. Τα πρώτα βήματα της προεδρίας Μπάιντεν, σε έναν μακρύ και δύσκολο δρόμο, είναι ενθαρρυντικά και για την Ελλάδα.