«Ο νικηφόρος αγώνας του κλάδου ενάντια στην αξιολόγηση-χειραγώγηση του Π.Δ. 152/2013 και του ν. 4024/2011 αποτελεί παρακαταθήκη και οδηγό μας», λέει η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΔΟΕ), κηρύσσοντας απεργία-αποχή από την εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου στα σχολεία.
Μοιάζει οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες να έχουν ταχθεί να αντιπαλεύουν πάντα τις κυβερνήσεις σε θέματα όπως η αξιολόγηση και ο μη επαρκής αριθμός των διορισμών. Βεβαίως, πίσω από τη μονολιθική στάση των συνδικαλιστών, κρύβεται ένα σώμα εκπαιδευτικών φοβισμένο, κουρασμένο, άκεφο στις αλλαγές και, εντέλει, αδύναμο.
Ωστόσο, για να γίνουν μεταρρυθμιστικά βήματα, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου οφείλει να δώσει ένα πολιτικό μήνυμα στους εκπαιδευτικούς: της εργασιακής διασφάλισης και της ανανέωσης. Ακουσα χθες από εκπαιδευτικό ότι οι περισσότεροι καθηγητές λυκείου δεν θα ήθελαν να βάλουν τηλεδιαγωνίσματα στους μαθητές για να βγάλουν βαθμολογία για το πρώτο τετράμηνο του σχολικού έτους. Ομως το έκαναν. Δύο οι λόγοι. Κατ’ αρχάς, διότι θέλουν να είναι τυπικά εντάξει με τις οδηγίες του υπουργείου και διότι η (πιο ουσιαστική) περιγραφική αξιολόγηση των μαθητών είναι πολύ πιο δύσκολη και κουραστική από το διαγώνισμα. Πώς λοιπόν θα επιλεγεί η περιγραφική αξιολόγηση όταν το ίδιο το υπουργείο προκρίνει την ευκολότερη λύση; Πώς ο εκπαιδευτικός θα αποκτήσει δημιουργική αυτενέργεια, ξεπερνώντας τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία;
Οι ρυθμίσεις για την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων αποδομούνται από τις ομοσπονδίες με γνωστά κινδυνολογικά τσιτάτα. «Μέσα σε κλίμα αυταρχισμού, ελέγχου, απαξίωσης των εκπαιδευτικών και του ρόλου των συλλόγων διδασκόντων, που καλείται να “υποτάσσεται” στα κελεύσματα και τις αποφάσεις της Διεύθυνσης, ενοχοποιούνται οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία, οι ίδιοι οι μαθητές και οι οικογένειές τους, για ό,τι δεν πάει καλά στην εκπαιδευτική διαδικασία, και από την άλλη στόχος είναι να αθωωθούν οι αντιεκπαιδευτικές – αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης», θεωρεί η ΔΟΕ. Ποια είναι η κυνική διαπίστωση πίσω από τις διακηρύξεις των συνδικαλιστών; Οτι θέλουν να διατηρήσουν την πελατεία τους σπέρνοντας τον φόβο.
Βέβαια είναι σαφές ότι και η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να έχει την κοινή γνώμη με το μέρος της. Για να τα καταφέρει, πρέπει να κινητοποιήσει τους πολίτες (εκπαιδευτικούς, γονείς), δίνοντας το καλό παράδειγμα. Ως εκ τούτου, το υπουργείο Παιδείας ας ξεκινήσει πρώτο από την αυτοαξιολόγηση.