Ο Νίκος Μπίστης πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ για τις Πρέσπες. Είδε, όπως και μια δράκα πρώην εκσυγχρονιστών, ότι το Μακεδονικό αφύπνιζε τον βουκεφαλικό εθνικολαϊκισμό και ήθελε να βρεθεί απέναντι.
Είδε τον Βουκεφάλα, αλλά δεν είδε το βόδι. Δεν είδε ότι οι Πρέσπες ήταν μόνο ένα κεφάλαιο σε ένα ηθικοπολιτικό σύμπαν, που είχε, ύστερα από τεσσεράμισι χρόνια διακυβέρνησης, αποκρυσταλλωθεί έτσι ώστε να είναι ορατό ακόμη και από τους πολύπλαγκτους χομπίστες της πολιτικής. Οταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έφτασαν να διχαστούν στην κορυφή για το Μακεδονικό, είχαν ήδη αναλάβει από κοινού μεγαλεπήβολα εξουσιαστικά εγχειρήματα στο πεδίο των θεσμών και των μέσων ενημέρωσης. Είχαν ήδη αποκαλύψει τους βραχίονες με τους οποίους επιχείρησαν να ελέγξουν τη Δικαιοσύνη, να σπιλώσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους και να τους βάλουν φυλακή.
Τώρα, ο Νίκος Μπίστης ζητάει να μην επικρατήσουν «οι κραυγές διαφόρων φανατικών» και να μην εκτραπεί η συζήτηση για το #ΜeΤoo σε «καλλιστεία ηθικολογίας». Ζητάει να μη συρθεί το κόμμα του από «αυτόκλητους παρατρεχάμενους».
Ολοι αυτοί που περιγράφει, και η κουλτούρα που τους καθοδηγεί, ήταν ήδη παρόντες στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Είχαν ήδη καταφέρει να δίνουν τον τόνο, υπερακοντίζοντας ακόμη και την εγγενή ροπή της κομματικής ηγεσίας προς τη σκανδαλοθηρία.
Ολοι αυτοί, που προβάλλουν ως ομιλούσα τεστοστερόνη για να κηρύξουν σεξουαλικά ήθη και, ταυτόχρονα, να αναθεματίσουν τον Μπίστη σαν «ευνούχο που ξέρει από σεξ, αλλά δεν έχει κάνει ποτέ», είχαν διαπρέψει χάρη σε αυτό που ο αναθεματιζόμενος αναγνωρίζει με καθυστέρηση δύο ετών ως «φανατισμό» με «υπόστρωμα χυδαιότητας».
Μόνο που η διάγνωση είναι πάλι λάθος. Λάθος, γιατί όπως και στις Πρέσπες, είναι λειψή. Ο φανατισμός και η αισθητική του, που αιφνιδίως τρομάζουν τον Μπίστη, είναι ο μανδύας πολύ ζωτικότερου συμφέροντος. Αυτοί που θέτουν σε κίνηση την καμπάνια της λάσπης, δεν το κάνουν (μόνο) από υπερχειλή ζήλο ή από πολιτικό ρεβανσισμό. Το κάνουν επειδή η ύπαρξή τους εξαρτάται από τη δυνατότητα να προκύψει πάλι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ – χωρίς τους ΑΝΕΛ, αλλά με την ίδια πολιτική κουλτούρα. Μια κυβέρνηση που θα τους εξασφαλίσει ότι δεν θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις εκκρεμότητές τους.
Οταν το πρότζεκτ της Novartis βρισκόταν ακόμη στα πρώτα του στάδια, με τους μιντιακούς ιμάντες του σε πλήρη λειτουργία, η πρόβλεψη ότι η εκτροπή φέρνει εκτροπή ακουγόταν ακόμη υπερβολική. Παλαιοδιαθηκική. Τώρα όμως φαίνεται ότι οι παράγοντες που προώθησαν τότε το πρότζεκτ, και σήμερα βρίσκονται ενώπιον των συνεπειών του, κυνηγούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον κυνηγούν και επιχειρούν να τον ποδηγετήσουν σε μια τυφλή σύγκρουση για τη δική τους επιβίωση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να αντισταθεί στην ποδηγέτηση. Αλλά δεν θα το κάνει.