Πάνε κάπου εβδομήντα χρόνια –ως και λίγο μετά το 1950– που ακόμα κρατούσε στην κοινωνία l (ασχέτως τάξης, εισοδήματος ή «μόρφωσης») l η άποψη πως θεατρίνα ίσον πόρνη και θεατρίνος κάτι σαν πορνοβοσκός. l Το δε θέατρο Σόδομα και Γόμορα. l Οταν πριν από δυο βδομάδες ο Στάθης Λιβαθινός είχε επισημάνει τον κίνδυνο να βλάψει το θέατρο η κατάσταση που πήγαινε να δημιουργηθεί, l κάποιοι του θεάτρου έσπευσαν να τον αναθεματίσουν l – ένας μάλιστα κλαψούρισε κατιτίς και για τη δική του «συμπεριφορά στους συνεργάτες του». l Τώρα πια είναι ηλίου φαεινότερον ότι το θέατρο διασύρεται από την ασύδοτη σκανδαλοθηρία, την κλειδαρότρυπα, την κιτρινίλα και –ίσως το πιο επικίνδυνο: l μια μπαγιάτικη, φτηνιάρα, υποκριτική ηθικολογία. l Εκζέματα που όλα μαζί κοντεύουν να καπελώσουν, να εξουθενώσουν μάλλον, και τη γενναιότητα της αποκάλυψης Μπεκατώρου και όσων σοβαρών ακολούθησαν. l Πάνω σ’ αυτήν την όλο και περισσότερο όζουσα κατάσταση χύμηξε κι η Πολιτική Μέγαιρα να καβαλήσει με βια το «νέο κύμα αγανάκτησης» l μπας και κάνει επιτέλους «αποδοτική αντιπολίτευση». l Αμφίβολο αν θα της βγει αυτό, l κατάφερε όμως να μετατρέψει αστραπιαία το τέλμα σε βόθρο και το «κύμα» σε οχετό. l Το περιβάλλον που της επιτρέπει να νιώθει «δραστική». l Ιντερμέδιο Τρίπτυχο Σύντομο:
Α. Τό ’λεγα, δεν τό ’λεγα; l Οτι μετά τους ένστολους θα ανοίξει η όρεξη και άλλων «προυχόντων» για ένθετο εμβολιασμό; l Νάτοι πάλι τούκα πρω- οι δικαστικοί (Ενωση εισαγγελέων). l Πιο ίσιοι από τους «ίσιους», μάθανε. l
Β. Ο νόμος για την επέμβαση της αστυνομίας στα πανεπιστήμια εφαρμόζεται (βλέπε κατάληψη πρυτανείας Αριστοτελείου). l Ο νόμος για τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας προς το παρόν συρταροκάααθεται. l
Γ. Ερχεται σύντομα στη Βουλή νόμος για την μην την είδατε, μην την απαντήσατε αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. l Το ακούγαμε και πέρυσι τέτοια εποχή – για κάτι ημίμετρα, έστω. l Ελπίζω μην τα φορτώσουμε και φέτος στον κοκοροϊό. l
Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να παραδώσω τη σημερινή στήλη Πέμπτη βράδυ ή και Παρασκευή, αντί Τετάρτη μεσημέρι όπως παγίως οφείλω. l Να έχω ακούσει, πριν γράψω, τι θα πουν Μητσοτάκης και Τσίπρας την Πέμπτη στη Βουλή. l Δεν γίνεται – και αυτό είναι το σπαθάκι που κρέμεται πάνω από το ταπεινό κι ελάχιστο της στήλης κάθε βδομάδα. l Αλλο να γράφεις σχόλιο και να βγαίνει αύριο, κι άλλο μετά τετραήμερο. l Κίνδυνοι μύριοι – το λιγότερο είναι να ακούγεσαι ως επαναληψίας απόψεων άλλων. l
Μπορεί λ.χ. να γράφεις (περασμένη Κυριακή) κάτι θετικό για την στοχοποιημένη Μενδώνη l (που την λιθοβολούν κι αυτήν μαζί με τον Λιγνάδη, μη σου πω και περισσότερο, λόγω συριζαϊκών «στρατηγικών» χαμαιρπειών) l και να σου βγαίνει η ίδια η Μενδώνη λίγο πριν τη δημοσίευση του κειμένου σου και να δίνει συνέντευξη Ελα Αννιώ στον τόπο σου. l Ή να βγάζεις καπέλο στον «μετρημένο» πρόεδρο Μπιμπίλα του ΣΕΗ l –τον και «Ψυχοπομπό» που λέγαμε– l κι αυτός να σου βγαίνει το Σάββατο σαν Αιμιλία Υψηλάντη και Ρήγας Αξελός σε ένα. l Τέτοιας αλήστου εποχής ΣΕΗ. l Οπου το ΚΚΕ πιασμένο χεράκι με τον (μισητό του) προπάππο του Σύριζα l (ανάθεμα κι αν θυμάμαι πώς τον λέγαν τότε) l περιφέρονταν ως δρεπανηφόρο συνδικαλαρίας της εποχής. l Και μπορεί ο Μπιμπίλας να ομολόγησε ότι η ανακοίνωση του ΣΕΗ δεν ήταν προσωπική του κατασκευή αλλά προϊόν «πλειοψηφίας» l (δηλαδή μικροκομματικής αριστερίλας, όπως κραύγαζε άλλωστε η πατρογονική απεραντολογία του), l αλλά αυτή η πλειοψηφία τον έχρισε πρόεδρο. l Για να αποφασίζει ό,τι τη βολεύει. l Καληώρα, να ενταχθεί το ΣΕΗ στον ενορχηστρωμένο καιροσκοπισμό του Σύριζα l – που υποτίθεται ότι συμφέρει τους ηθοποιούς, ε; l Από Ψυχοπομπός, ψηφοπομπός πρόεδρε Μπιμπίλα.