Οποιος είπε ότι «δημόσιος υπάλληλος είναι κάποιος που έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση» δεν είχε ιδέα από Ελληνες συνδικαλιστές. Δεν αναφερόμαστε στους εκπροσώπους των γιατρών που για να δικαιολογήσουν την απροθυμία των μελών τους να βρεθούν 200 (σε σύνολο 65.000!), για να συνδράμουν στο ΕΣΥ, προβάλλουν ότι «εδώ και μήνες δεν έχουν γίνει μόνιμες προσλήψεις στο ΕΣΥ και στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας» (Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος 21.3.2021). Ούτε στους υγειονομικούς, που ενώ είχαν το προνόμιο να εμβολιάζονται πρώτοι, οι μισοί από αυτούς είπαν «έλα μωρέ τώρα…», με αποτέλεσμα να έχουμε εκρήξεις μετάδοσης σε ογκολογικά νοσοκομεία.
Θα αναφερθούμε μόνο σε μια ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων (ΠΟΣ) ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (22.3.2021), που έγινε με αφορμή τις δηλώσεις του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστή Χατζηδάκη, ότι πρόκειται να δώσει τη δυνατότητα της έκδοσης συνταξιοδοτικών αποφάσεων σε «πιστοποιημένους δικηγόρους και λογιστές». Αφού γελάσουμε διαβάζοντας ότι οι προτάσεις είναι «επικίνδυνες για την αξιοπιστία του ασφαλιστικού μας συστήματος», προσπεράσουμε τη μόνιμη επωδό όλων των ανακοινώσεων όλων των συνδικαλιστικών φορέων, ήτοι το τρίπτυχο «προσλήψεις, προσλήψεις, προσλήψεις», θα θυμίσουμε ότι ανάλογες αντιδράσεις υπήρχαν και για την προηγούμενη πρόταση ανάγκης του υπουργού, για τη σύμβαση εργασίας σε ομάδες συνταξιούχων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ έτσι ώστε να διεκπεραιωθεί «ο αριθμός των 153.000 εκκρεμών αιτήσεων» που, σύμφωνα με την ΠΟΣ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, περιμένουν.
Οι συνδικαλιστές των ασφαλιστικών φορέων εντοπίζουν το πρόβλημα της αργής έγκρισης των συντάξεων σε τρεις παράγοντες: «1. στην πολυνομία και την πολυπλοκότητα των διαδικασιών στην έκδοση των συνταξιοδοτικών αποφάσεων, 2. στην έλλειψη ψηφιακών εφαρμογών και τεχνολογικού εξοπλισμού, 3. στη σοβαρή υποστελέχωση των υπηρεσιών του e-ΕΦΚΑ». Αληθή μπορεί να είναι όλα αυτά· στο κάτω κάτω της γραφής για το ελληνικό Δημόσιο μιλάμε. Μόνο για το θέμα της «υποστελέχωσης» πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι. Το ’χουμε ακούσει από όλους τους συνδικαλιστές για όλους τους φορείς του Δημοσίου, ακόμη και για εκείνους που δεν έχουν καρέκλα να κάτσουν οι υπάλληλοι.
Μόνο που η επίλυση αυτών των θεμάτων απαιτεί πολύ χρόνο. Η πολυνομία ταλανίζει το ελληνικό κράτος 200 χρόνια τώρα. Οι ψηφιακές εφαρμογές και η προμήθεια τεχνολογικού εξοπλισμού θέλουν διαγωνισμούς, ενστάσεις, δίκες, δικαστικές αποφάσεις που βγαίνουν σε 5 χρόνια και βάλε, νέους διαγωνισμούς διότι εν τω μεταξύ έχει αλλάξει η τεχνολογία κ.λπ. Μπορεί αυτή η γενική, και εξαγγελτικού τύπου, λύση να είναι η καλύτερη. Μακροπροθέσμως όμως, όλοι θα είμαστε νεκροί, ειδικώς αυτοί που είναι στην τρίτη ηλικία και ματαίως περιμένουν να βγει η σύνταξή τους.