Είναι παλιά παράδοση: οι αντιπολιτεύσεις πάντα τάζουν λεφτά που οι κυβερνήσεις δεν έχουν. Οχι μόνο στην Ελλάδα. Ο Gilbert Κeith Chesterton είχε γράψει πως «όταν ένας πολιτικός είναι στην αντιπολίτευση, γίνεται ειδικός για τα μέσα που θα επιτευχθεί ένας σκοπός. Οταν είναι στην κυβέρνηση, γίνεται ειδικός για τα εμπόδια». Κατ’ αναλογίαν μπορούμε να πούμε ότι όταν ένα κόμμα είναι στην αντιπολίτευση, ειδικεύεται στο πώς θα ξοδευτούν τα λεφτά. Οταν γίνεται κυβέρνηση, ειδικεύεται στο πώς θα τα μαζέψει, και σε ό,τι αφορά το τελευταίο, η μεσαία τάξη έχει πενταετή και πικρή πείρα από το πώς μάζευε λεφτά η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση το χουβαρντάδικο πρόγραμμα που παρουσίασε προχθές ο κ. Αλέξης Τσίπρας «για τη βιώσιμη επανεκκίνηση της οικονομίας που βασίζεται σε τρεις πυλώνες με συγκεκριμένες, κοστολογημένες προτάσεις: ελάφρυνση του ιδιωτικού χρέους, ενίσχυση της ρευστότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μόνιμο πλαίσιο προστασίας της α΄ κατοικίας». Επίσης, δεν θα πάρουμε τοις μετρητοίς τα μεγάλα λόγια «στο δικό μας όραμα, η οικονομία είναι ο πλούτος που παράγεται με τρόπο βιώσιμο και κατανέμεται με τρόπο δίκαιο. Είναι η ανάπτυξη που ενισχύει την κοινωνική συνοχή. Είναι το περιβάλλον στο οποίο επιβραβεύεται η εργασία, η καινοτομία, το υγιές επενδυτικό ρίσκο». Τα ξανακούσαμε. Τέλος, υπάρχουν πιο ειδικοί να ελέγξουν τα μαθηματικά της πρότασης. Ο ΣΥΡΙΖΑ κοστολογεί τις προτάσεις του στα 5,7 δισ., η κυβέρνηση τα μετράει στα 15 δισ., «ενώ εάν επεκταθούν στη διευρυμένη λίστα, υπερβαίνουν τα 21 δισ. ευρώ».
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι η έκταση της γαλαντομίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε μια πρόταση που θέλει να θεραπεύσει τα προβλήματα που δημιούργησε η πανδημία. Ετσι, όπως είπε ο κ. Τσίπρας, όσοι είχαν μείωση εισοδήματος/τζίρου 10%-29% θα πρέπει να έχουν μείωση της βασικής οφειλής κατά 40%· για μείωση εισοδήματος/τζίρου από 30%-40%, μείωση της βασικής οφειλής κατά 50%· για μείωση εισοδήματος/τζίρου άνω του 40%, μείωση της βασικής οφειλής κατά 60%. Γιατί κάποιος που έχει μείωση τζίρου/εισοδήματος 10% θα έχει μείωση οφειλής 40%; Ετσι. Δικά τους είναι;
Σύμφωνοι! Πανδημία έχουμε και είναι η χαρά του πολιτικού συστήματος να ξοδεύει ό,τι έχουμε και προπαντός όσα δεν έχουμε και θα φορτώσουμε στο χρέος. Αποτελεί παράδοση και συνεπώς έπρεπε να περιμένουμε ότι στο ακριβό πρόγραμμα στήριξης που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πλειοδοτούσε με κάτι ακριβότερο. Ετσι παίζεται το πολιτικό παιχνίδι, αλλά αυτό πρέπει να το θυμόμαστε αν υπάρξει επόμενο μνημόνιο. Γιατί θα ξανακούσουμε τα ίδια περί του «παλαιού πολιτικού συστήματος που μας χρεοκόπησε», ενώ η εξ ορισμού άμωμη Αριστερά ήταν πάντα υπέρ της χρηστής διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών.