Το Ψήφισμα 2571 του Συμβουλίου Ασφαλείας «καλεί όλα τα μέρη να εφαρμόσουν πλήρως τη συμφωνία εκεχειρίας της 23ης Οκτωβρίου 2020 και παροτρύνει τις χώρες-μέλη να σέβονται και να στηρίζουν την εφαρμογή της συμφωνίας, συμπεριλαμβανομένης της απόσυρσης όλων των ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων από τη Λιβύη χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση». Το κείμενο είναι σαφές. Οταν όμως η υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, Νάιλα αλ Μανγκούς, τόλμησε να πει το ίδιο πράγμα, προκάλεσε την οργή της Αγκυρας και των ομάδων που στηρίζουν την παρέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη. Η τουρκική κυβέρνηση, όπως σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά της, θεωρεί ότι νόμοι, διεθνές δίκαιο, διακρατικές συνθήκες, αποφάσεις του ΟΗΕ, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κ.ά. την αφορούν μόνο όταν τη συμφέρουν. Η επιλεκτική εφαρμογή των κανόνων έχει ευνοήσει την Τουρκία τα τελευταία χρόνια, καθώς συμπεριφέρεται σαν μεγάλη δύναμη που μπορεί να εξάγει βία όπως και όποτε θέλει. Το ερώτημα τώρα είναι εάν η διεθνής κοινότητα θα κατανοήσει τον κίνδυνο και θα θέσει όρια στην Τουρκία.
Η Τουρκία δεν είναι η μόνη χώρα που έχει παραβιάσει το εμπάργκο όπλων και έχει αποστείλει μισθοφόρους στη Λιβύη. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι ότι μισθοφόροι από τη Συρία έχουν πολεμήσει μεταξύ τους στη Λιβύη, οι μεν στην υπηρεσία ρωσικών συμφερόντων, οι δε υπέρ τουρκικών, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Deutsche Welle. Η Ρωσία, όμως, στήριξε το Ψήφισμα 2571 (της 16 Απριλίου), ενώ η Τουρκία διαφωνεί. Οταν ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας, σε επίσκεψή του στην Τουρκία την προηγούμενη Πέμπτη, τόνισε πως όλες οι ξένες χώρες πρέπει να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από τη Λιβύη, ο ομόλογός του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, απάντησε: «Η διακοπή αυτής της συνεργασίας δεν είναι προς όφελος της Λιβύης. Δεν είναι σωστό τρίτες χώρες να παρεμβαίνουν σε μια συμφωνία μεταξύ δύο χωρών. Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τους μισθοφόρους με τις νόμιμες στρατιωτικές δυνάμεις».
Η άρνηση της Τουρκίας να δεχθεί την κυριαρχία της κυβέρνησης που έχει εντολή να οδηγήσει τη Λιβύη σε εκλογές στις 24 Δεκεμβρίου δεν περιορίζεται στο διπλωματικό επίπεδο. Την Παρασκευή, ακραίος Λίβυος ισλαμιστής που φέρεται να διαμένει στην Τουρκία, ο Σαντίκ αλ Γκαριάνι, δήλωσε σε τηλεοπτικό διάγγελμα ότι «η Τουρκία μάς έσωσε» και κατήγγειλε τη Μανγκούς αποκαλώντας την «κακιά, αισχρή και υπηρέτρια του σιωνιστικού εγχειρήματος». Την ίδια ημέρα, εκπρόσωποι ένοπλων ομάδων που πρόσκεινται στην Τουρκία συναντήθηκαν να συζητήσουν «ανεύθυνες δηλώσεις» της υπουργού Εξωτερικών. Εκείνο το βράδυ, ένοπλοι εισέβαλαν στο ξενοδοχείο στο οποίο συνεδριάζει το προεδρικό συμβούλιο της χώρας. Kανένα μέλος του δεν βρισκόταν εκεί εκείνη την ώρα, σύμφωνα με εκπρόσωπο του συμβουλίου. Είτε έχει άμεση εμπλοκή σε αυτά τα γεγονότα είτε όχι, είναι σαφές ότι η Αγκυρα ενθαρρύνει τις δυνάμεις που πρόσκεινται σε αυτήν ή να αναγκάσουν τη νέα κυβέρνηση να υποκύψει ή να προκαλέσουν τη διάλυσή της. Η διεθνής κοινότητα έχει να επιλέξει: διακοπή της ξένης παρέμβασης ή της εκεχειρίας;