Πολλοί μετρούν τον πολακισμό σαν κάτι σκόπιμο και προμελετημένο. Σαν ένα μέσο που διατηρεί κυνικά ο Τσίπρας για να λέει αυτά που δεν λέγονται – για να απευθύνεται δι’ αυτού σε ακροατήρια στα οποία δεν μπορεί να μιλήσει απευθείας ο ίδιος.
Στην ίδια ανάγνωση θα μπορούσε κανείς να υποβάλει και την πιο πρόσφατη εκπυρσοκρότηση του πολακισμού για τα εμβόλια, η ασφάλεια των οποίων συλλήβδην αμφισβητήθηκε –πού αλλού;– στο Facebook, με αναπαραγωγή της δοξασίας του ψηφιακού καφενείου ότι τα σκευάσματα δεν έχουν περάσει από τις αναγκαίες δοκιμές.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Πολάκης αφήνεται να βελοπουλίζει για να κρατάει σε επαφή με το κόμμα του το κοινό του Βελόπουλου (γεγονός που δεν διέφυγε της προσοχής του ίδιου του Βελόπουλου, ο οποίος προχθές στη Βουλή απάντησε στον Τσίπρα ότι «δεν τα λέω μόνο εγώ για τα εμβόλια, τα λένε και οι δικοί σας»).
Ομως, αν θέλει κάποιος να είναι δίκαιος, κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε φθάσει σε τέτοια ευθεία υπονόμευση του εμβολιαστικού εγχειρήματος όπως αυτή που διέρρευσε από τον διαδικτυακό οχετό του. Το αντίθετο. Εγιναν προσπάθειες διακριτικής ανασκευής του πολάκειου διαβήματος, χωρίς ρητή αποδοκιμασία, αλλά με σαφή έκφραση εμπιστοσύνης στα εμβόλια από άλλα στελέχη.
Ο Πολάκης δεν ήταν βαλτός. Φάνηκε όμως και αυτήν τη φορά ότι δεν είναι ούτε τελείως ξένος με τον τόνο του κόμματός του. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μην έχει πέσει στην τερατολογία περί «πειραματόζωων», έχει επιχειρήσει όμως να κερδοσκοπήσει πολιτικά στο πεδίο της υγειονομικής άμυνας.
Την Τετάρτη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξανάφερε στα χείλη του το «ξεστοκάρισμα». Επικύρωσε εκείνη τη φράση του που είχε μετρήσει ως βάναυση προσβολή προς τους πολίτες κάτω των 45 ετών, που είχαν αψηφήσει το νέφος των αμφιβολιών και είχαν τρέξει να ενισχύσουν το τείχος ανοσίας εμβολιαζόμενοι με το συκοφαντημένο σκεύασμα.
Ο Τσίπρας ξεστοκάρισε την παλιά χολή του επειδή ένιωσε ότι τώρα μπορεί να την ταιριάξει με τη δυσαρέσκεια από τη νέα –αψυχολόγητη– σύσταση της Επιτροπής για το AstraZeneca. Δίχως να ενδιαφέρεται για τις υγειονομικές παρενέργειες αυτής της δικαιολογημένης δυσαρέσκειας, έσπευσε απλώς να την υποδαυλίσει.
Εσπευσε ταυτόχρονα να ναρκοθετήσει και τη θέσπιση κινήτρων για τους εμβολιασμένους υιοθετώντας τη βελοπούλειο ρητορική ότι τέτοιες διευκολύνσεις θα συνιστούσαν «διχασμό» των πολιτών.
Οχι, ο ανεμβολίαστος Πολάκης δεν είναι στοιχισμένος στην επίσημη γραμμή του κόμματος. Φέρει μηχανισμό αυτόνομου κουρδίσματος. Είναι όμως πάντα λίγο πιο οξύς από τη γραμμή. Σερβίρει πάντα την αψύτερη προέκταση μιας αντιπολίτευσης που παίζει δημαγωγικά με όλα. Που παίζει και με τη δημόσια υγεία.