Μία από τις βασικές παραμέτρους της πολιτικής είναι η συνεχής διαδικασία επιλογής προτεραιοτήτων με κατάληξη τη λήψη της κρίσιμης απόφασης. Η κυβέρνηση, ευθύς ως η ένταση και η έκταση των πυρκαγιών έλαβαν τη διάσταση μιας μεγάλης καταστροφής, έπρεπε να λάβει στρατηγικές αποφάσεις και τις έλαβε.
Απόφαση πρώτη. Πάνω απ’ όλα η ανθρώπινη ζωή, μια επιλογή καθ’ όλα αυτονόητη. Εκείνο το οποίο χρειαζόταν, που ήταν και το πιο δύσκολο, ήταν η οργάνωση της διάσωσης χιλιάδων πολιτών. Και όσοι ασχολήθηκαν με αυτό το αντικείμενο, εκ του αποτελέσματος κρινόμενοι, καλά τα κατάφεραν.
Απόφαση δεύτερη και πιο βαριά. Με δεδομένα τα πολλά κρίσιμα μέτωπα της φωτιάς και με δεδομένη την πυροσβεστική δυναμικότητα, σε ποιες περιοχές ρίχνουμε το κύριο βάρος των δυνάμεών μας; Φαίνεται πως οι αρμόδιοι επέλεξαν, για πολύ συγκεκριμένους λόγους, να ελέγξουν τη φωτιά στη Βαρυμπόμπη και στην Ολυμπία, θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τη φωτιά στην Εύβοια. Εκριναν πως η μετάδοση της φωτιάς σε πυκνοκατοικημένες περιοχές της ΒΑ Αττικής, εντός σχεδίου, θα ήταν καταστροφική, σε όλα τα επίπεδα. Σημαντική θα ήταν, σε συμβολικό επίπεδο, και η καταστροφή της αρχαίας Ολυμπίας. Ηταν αποφάσεις που ελήφθησαν με βάση τον ψυχρό υπολογισμό κόστους – οφέλους και γι’ αυτό συναισθηματικά μπορεί να ενοχλούν, καθώς κατατάσσουν τους πολίτες σε πρώτη και δεύτερη κατηγορία. Είναι απολύτως δικαιολογημένος ο πυρόπληκτος της Εύβοιας που εξοργίζεται. Κοιτάζει τους κόπους μιας ζωής. Αυτοί όμως που λαμβάνουν τις αποφάσεις έχουν κατά νουν τη μεγάλη εικόνα και προσπαθούν να περιορίσουν τη συνολική ζημία που, ούτως ή άλλως, είναι δεδομένη.
Η κυβέρνηση έχει στα χέρια της το όπλο της αποκατάστασης των ζημιών με το οποίο θα μπορούσε να επανορθώσει την αδικία που υπέστησαν οι κάτοικοι της Εύβοιας. Αυτό που χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι, τις πρώτες δύσκολες ημέρες του ξεριζωμού από τον τόπο τους, είναι η βεβαιότητα πως η πολιτεία και η κοινωνία θα τους φροντίσουν. Θα πρέπει, με ποικίλες πράξεις αλληλεγγύης, να τους κάνουμε να νιώσουν ότι τους σκεφτόμαστε και είμαστε δίπλα τους. Η πολιτεία οφείλει, ξεπερνώντας τα γνωστά γραφειοκρατικά εμπόδια, να προχωρήσει άμεσα στην παροχή βοήθειας και ελπίζω να το πράξει. Η καταστροφή είναι μεγάλη και δεν θα πρέπει να συνοδευθεί και από την πικρή γεύση της αδικίας και της απογοήτευσης.