«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εντελώς ανίκανη να σβήσει μια φωτιά, αλλά εξαιρετικά ικανή να διευρύνει τις ανισότητες και να υπονομεύει το δημόσιο συμφέρον έναντι των ιδιωτικών» | είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. | Με τη φράση αυτή, σε πρόσφατο τουίτ του, στην ουσία συνοψίζει ό,τι έχει πει μέχρι τώρα επί του θέματος. | Και ο ακηκοώς μεμαρτύρηκεν: | Καλά, στο σπίτι του καμένου μιλάνε ακόμα για φωτιές; |
Οφείλω να διευκρινίσω ότι η φράση του «Χαρισματικού» που παρατίθεται στην αρχή της στήλης, δεν προτάσσεται στο σχετικό τουίτ του. | Επεται, και μάλιστα στέφει ως κορωνίς μια ακολουθία αριθμών και ορισμών τους με την οποία αρχίζει το τουίτ αυτό: | «30.000 εισακτέοι λιγότεροι στα ΑΕΙ. | 120.000 εκτός μαζικού αθλητισμού. | 83.000 παιδιά –ένα στα τρία!– εκτός παιδικών σταθμών και ΚΔΑΠ». | Και έπονται τα περί φωτιάς και ανισοτήτων (αριθμομαντεία πυρί μιχθήτω). | Συνελόντι, παραφράζοντας ολίγον τι τον Γεώργιο Παπανδρέου (πάππον), μπορούμε να πούμε: | «Οταν ευημερούν οι (αυθαίρετοι) αριθμοί, υποφέρει η αλήθεια». | Οι συριζαίοι όμως δεν χαμπαριάζουν από κάτι τέτοια. | Τον χαβά τους αυτοί, ακόμα κι όταν τους έχει βγει και το «όνομα», και το «Μάτι». |
Μετά το μονοθεματικό κρεσέντο των πανταχόθεν ειδήσεων με τις πυρκαγιές | –μέχρι και από πού κρατούσαν οι πυροσβέστες τη μάνικα, μετά συγχωρήσεως– | επιστρέψαμε στο πριν, και νυν, και αεί όπως πάμε, σπεσιαλιτέ του κορωνοϊού. | Που όμως αυτή τη φορά σερβίρεται συνοδεία ΑΒΓΑνιστάν. | Το έχουν αβγοκόψει το έδεσμα οι ειδησάριοι, | αβγο-τάραχο ένα πράμα η ορθοφωνία τους. |
Φαντάζομαι πόσο θα συγχύζεται ακούγοντάς τους η αναγνώστριά μας από τη Νέα Σμύρνη | (αγαπητή κυρία, μόλις πρόσφατα ήρθε στα χέρια μου η… πασχαλινή επιστολή σας. | Εύρεσις παπύρου!), | η οποία «εκνευρίζεται με δυο-τρία μικροπραγματάκια» που επιδημούν στη γλώσσα (και) των τηλεραδίων, όπως: | «Μην αγχώνεστε…» – καραμέλα αυτό πια, | «Κοιτάξτε να δείτε» ή «Ακούστε να δείτε» | και ιδίως το «έλαβε χώρα», | μετάφρασμα ξένης φράσης, που ενώ έτεινε να πάει καλιά του, το επανέφεραν και το πιπιλάνε με μένος όχι λίγοι ειδησάριοι | – «πεπαιδευμένοι γλωσσικά». | Οι οποίοι, κατά τα άλλα, ξέρετε: «την Αρτεμις», «η θερμοκρασία ώς 30 βαθμοί», «στο τηλέφωνο έχουμε τον κύριο Τρύφων» κ.ο.κ. |
Σιγά που δεν θα κατευόδωναν τον Ανέστη Βλάχο ως «τον κακό του ελληνικού κινηματογράφου». | Κι ας μην ήταν ούτε ο μοναδικός ούτε ο παλαιότερος «κακός». | Ετσι είχαν ξεπροβοδίσει παλιά και τους μακαρίτες Δήμο Σταρένιο, πρώτα, και Αρτέμη Μάτσα, μετά | αλλά και τον Σπύρο Καλογήρου και άλλους. | Αλλά το κλισέ, κλισέ – το δε δημοσιογραφικό κλισέ, απέθαντο. | Το χειρότερο είναι όταν μερικοί επιμένουν φορτικά να κολλήσουν και δικής τους εμπνεύσεως ταμπέλες σε διάφορα πρόσωπα της επικαιρότητας, ιδίως αθλητές. | Θα προσέξατε ίσως τι πρεσάρισμα υπέστη εκείνο το συμπαθέστατο παιδί, ο ολυμπιονίκης Μίλτος Τεντόγλου, σε τηλεοπτική του συνέντευξη: | ντε και καλά να επιβεβαιώσει τις ταμπέλες που του είχε προκατασκευάσει ο συνεντευξιαστής: | «Είσαι ο Κουλ αθλητής», «Είσαι Αθλητής Αγώνων», λόγω «ψυχραιμίας», «Είσαι ο παρκούρ άλτης», | άσε «Τα Γρεβενά θα γκρεμίσουν τα τείχη για να σε υποδεχτούν» | –είχαν προηγηθεί τα Γιάννενα, που αυτά έμειναν ανοχύρωτη πόλη λόγω του άλλου χρυσού ολυμπιονίκη μας, Στέφανου Ντούσκου–, | τα «αγωνίζεσαι καλύτερα όταν σε εκνευρίζει η κοπέλα σου;», | ή «πώς νιώθεις που έκανες υπερήφανο έναν ολόκληρο λαό» | – όπου, εδώ, το προσγειωμένο, προφανώς, παλικάρι έδωσε την πρέπουσα, επιτέλους, απάντηση: | «Υπερήφανο, δεν νομίζω… Εγώ νιώθω καλά που τους έδωσα λίγη χαρά». | Ε μα πια, οι ταμπελοθήρες και κλισεδοφάγοι.