Η ελληνική πολιτεία ανέχεται συμπεριφορές όπως αυτή του αρχιμανδρίτη κατά τη διάρκεια του αγιασμού στο γενικό λύκειο στο Αμύνταιο Φλώρινας, ο οποίος επέπληξε τη διευθύντρια του σχολείου επειδή αυτή του ζήτησε να φοράει μάσκα. «Να κρατώ τον σταυρό του Χριστού και να φοράω μάσκα; Ντροπή σας. Τουλάχιστον να το κλείνετε μπροστά μου! Εσείς μου απαγορεύετε να μπω μέσα στις τάξεις να κάνω αγιασμό γιατί δεν φοράω μάσκα. Να κρατάω τον σταυρό του Χριστού φορώντας μάσκα; Ντροπή σας. Είναι αναίδεια που με διακόπτετε», είπε ο ιερέας στην εκπαιδευτικό.
Προφανώς ο άνθρωπος του Θεού αδιαφορεί για τα υγειονομικά πρωτόκολλα του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων στα σχολεία αλλά και τις συστάσεις της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Επίσης εμφανές είναι ότι γράφει στα παλαιά υποδήματά του τους κανόνες συμπεριφοράς προς θεσμικούς εκπροσώπους. Διότι η διευθύντρια εκπροσωπεί το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στα μάτια της τοπικής κοινωνίας, των γονιών αλλά κυρίως των μαθητών της. Πώς αύριο οι εκπαιδευτικοί του σχολείου θα ζητήσουν από τους μαθητές να τηρήσουν αποστάσεις, μάσκες κ.λπ.; Πώς ο επιστημονικός/παιδαγωγικός λόγος θα υπερισχύει στην κρίση των μαθητών όταν ο θρησκευτικός εκπρόσωπος, με αυθάδη και επιθετικό λόγο, τον ακυρώνει;
Οσο για τους τοπικούς άρχοντες –δεν απηύθυναν ούτε ένα αυστηρό βλέμμα, ούτε «κιχ» ψέλλισαν προς τον ιερέα, αντίθετα παραβίασαν και οι ίδιοι τα μέτρα–, δεν ξενίζουν οι συμπεριφορές τους. Αντιγράφουν τα λαϊκιστικά τερτίπια της κεντρικής πολιτικής σκηνής, ελπίζοντας ίσως κάποια ώρα να γίνουν βουλευτές στη θέση των βουλευτών…
Ο οξύς τόνος του αρχιμανδρίτη προς τη διευθύντρια του ΓΕΛ Αμυνταίου υποδηλώνει την έλλειψη αισθήματος λογοδοσίας, ταπεινότητας και εγκράτειας από πολλούς εκπροσώπους της Εκκλησίας στην Ελλάδα όταν τοποθετούνται στον δημόσιο βίο.
Η αντίδραση της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως –«η μάσκα ισχύει για όλους ανεξαιρέτως που βρίσκονται σε σχολικές τάξεις. Πιστεύω ότι είναι η εξαίρεση η οποία πρέπει να απομονωθεί πλήρως και να καταδικαστεί», δήλωσε στον ΣΚΑΪ– ήταν χλιαρή. Τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι εξαίρεση, είναι κανόνας σε πολλές εκφράσεις του δημόσιου βίου και δη της εκπαίδευσης. Απαιτεί βέβαια πολιτικό θάρρος η κοσμική ελληνική δημοκρατία –έστω ως ένα πρώτο βήμα χάριν της εκπαίδευσης των παιδιών της– να καταργήσει τους αγιασμούς στα σχολεία.