Η Θεσσαλονίκη κατέλαβε «επάξια» την πρώτη θέση στα κρούσματα της COVID-19, εκτοπίζοντας για πρώτη φορά την Αθήνα από την κορυφή. Πράγματι είναι «άθλος», με πληθυσμό τουλάχιστον τέσσερις φορές μικρότερο, η Θεσσαλονίκη να έχει περισσότερα κρούσματα σε απόλυτους αριθμούς.
Οπως σε όλα τα φαινόμενα, υπάρχει και σε αυτό η λογική ερμηνεία του. Η Θεσσαλονίκη είναι το οικονομικό, πολιτιστικό, ψυχαγωγικό κέντρο της Β. Ελλάδας. Σε αυτή συρρέουν χιλιάδες Βορειοελλαδίτες καθημερινά για τις δουλειές τους, για τη διασκέδασή τους, για τις αγορές τους και πολλές φορές και για τη βόλτα τους. Με την Εγνατία Οδό οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί. Και ως γνωστόν, η Β. Ελλάδα κατέχει, ως γεωγραφική περιοχή, το ρεκόρ στους ανεμβολίαστους πολίτες. Είναι λογικό η καθημερινή ροή τους προς τη Θεσσαλονίκη να αυξάνει σημαντικά και τις πιθανότητες μετάδοσης του ιού στους Θεσσαλονικείς. Παρατηρείται δε εντός της Θεσσαλονίκης σημαντική απόκλιση μεταξύ των κέντρου της πόλης και των δυτικών συνοικιών στην πορεία των εμβολιασμών, κάτι που δεν αφήνει ανεπηρέαστη τη συνολική αρνητική επίδοσή της στα κρούσματα της COVID.
Επιπροσθέτως η Θεσσαλονίκη είναι μια φοιτητούπολη. Χιλιάδες νέα παιδιά κυκλοφορούν, πιστεύοντας πως είναι άτρωτα στον ιό, έχοντας παντελή άγνοια κινδύνου. Διασκεδάζουν μαζικά σε κλειστούς χώρους, αψηφώντας τους κινδύνους αυτής της διασκέδασης. Είναι γνωστά τα πάρτι των χιλίων ατόμων σε κλειστούς χώρους του πανεπιστημίου.
Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει και το γεγονός πως τη Θεσσαλονίκη επισκέπτονται κάθε Σαββατοκύριακο χιλιάδες εύποροι Βαλκάνιοι, με τα πανάκριβα αυτοκίνητά τους, τονώνοντας σημαντικά την αγορά της. Ως γνωστόν, σε κάποιες βαλκανικές χώρες τα προγράμματα των εμβολιασμών καρκινοβατούν. Τα εισαγόμενα κρούσματα δεν είναι αμελητέα, συμβάλλοντας στην κακή υγειονομική εικόνα που παρουσιάζει η πόλη.
Μετά όλα αυτά, είναι επόμενο να κατακτήσει την πρωτιά στα κρούσματα. Στον βαθμό που αυτοί οι τρεις παράγοντες εξακολουθήσουν να συντρέχουν, η Θεσσαλονίκη θα είναι μια ανοικτή και συγχρόνως ευάλωτη πόλη. Εννοείται πως είναι αδιανόητο ένα γενικευμένο lockdown. Δεν το αντέχει κανένας. Σήμερα οι πολίτες σε όλη την Ελλάδα έχουν την ελευθερία των επιλογών. Δεν είναι όπως στο ξεκίνημα της πανδημίας, όταν η προφύλαξη διά του εγκλεισμού ήταν η μοναδική γραμμή άμυνας. Ο καθένας πλέον αναλαμβάνει την τύχη τη δική του και των ανθρώπων του περιβάλλοντός του.