Τα πράγματα είναι και περίπλοκα και απλά. Περίπλοκα σε ό,τι αφορά την εξέλιξη και τη διάρκεια της πανδημίας, απλά σε ό,τι αφορά τους τρόπους να μείνει κανείς ασφαλής – εμβόλιο και τήρηση των προστατευτικών μέτρων. Το πρόβλημα είναι ότι η εμφάνιση της «Ομικρον» ναι μεν αφυπνίζει, αλλά και υπέρμετρα θορυβεί, καθιστώντας δυσδιάκριτους τους καταλληλότερους τρόπους και τους σωστότερους δρόμους για την έξοδο από τον σιδερένιο μανδύα.
Μέχρι την εμφάνιση της «Ομικρον», η λήξη κάθε νέου κύματος έφερνε και μια αναδιαπραγμάτευση της ασφαλούς συμπεριφοράς, όλο και περισσότερες παρεκκλίσεις, όλο και μικρότερο φόβο, όλο και μεγαλύτερο εφησυχασμό. Οι λιγότερο αυστηροί κανόνες μάκρυναν τη λίστα των επισφαλών πρακτικών, όμως οι εμβολιασμένοι κουράστηκαν να προστατεύουν όσους αρνούνταν να προστατευθούν εμβολιαζόμενοι, ενώ οι ανεμβολίαστοι, περιχαρακωμένοι μέσα στον ορίζοντα των επιφυλάξεων και των ιδεοληψιών τους, υποχωρούσαν πολύ αργά. Η επιθυμία αμφοτέρων να ακολουθήσουν τις προστατευτικές οδηγίες μειώθηκε, αυξήθηκαν ο κυνισμός και η συναισθηματική εξάντληση, μεγάλωσε το άγχος για το μέλλον. Ωσπου σήμανε νέος συναγερμός.
Τα ονόματα από τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου που επέλεξε ο ΠΟΥ για τις μεταλλάξεις του SARS-CoV-2 ώστε να αποφευχθούν γεωγραφικές διακρίσεις και στιγματισμοί, ναι μεν απενοχοποιούν έθνη, όμως δεν καθιστούν τις νέες παραλλαγές ουδέτερες –μέχρι αποδείξεως του εναντίου– ως προς τη θανάσιμη ισχύ τους. Αγραφος πίνακας για τους επιστήμονες η «Ομικρον». Βέβαια, θεσμοί και κυβερνήσεις έχουν τρομοκρατηθεί. Και όμως, αν η «Αλφα», που πρωτοεμφανίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, ανησύχησε, η «Βήτα» (Νότια Αφρική) ξεχάστηκε, όπως και η «Γάμμα» (Βραζιλία). Η ινδική «Δέλτα» είναι μέχρι στιγμής η φονικότερη παραλλαγή, αλλά η «Κάπα», που εντοπίστηκε επίσης στην Ινδία, πέρασε απαρατήρητη. Το ίδιο και η «Λάμδα» (Περού), όπως και η «Μι» (Κολομβία).
Οσο οι τρίτες χώρες παραμένουν εμβολιασμένες σε μονοψήφιο ποσοστό, ήταν βέβαιο ότι θα εκκολαφθεί εκεί μια νέα μετάλλαξη, λάτρις των διαδοχικών πατρίδων. Ομως, ούτε εμβόλια χορηγήθηκαν μαζικά ούτε πατέντες ήρθησαν. Η ανεπτυγμένη ανθρωπότητα έπαθε, ωστόσο εξακολουθεί να μην προνοεί, δίνοντας την ευκαιρία στον ιό να εξελιχθεί. Και, ανώριμη, εσωστρεφής, στρουθοκαμηλική, καταλαμβάνεται εξαπίνης. Πολιτικά, όχι υγειονομικά. Η επιστημονική κοινότητα επινοεί νέα φάρμακα και τελειοποιεί την τεχνολογία mRNA, που αναπροσαρμόζεται γρήγορα στον μεταβαλλόμενο ιό.
Στον προηγμένο κόσμο των πρωτοποριακών ιδεών, η πράξη της κοινής ωφέλειας εγκλωβίζεται μέσα στην υστερόβουλη αδιαφορία. Κι όταν ο προβλεφθείς κίνδυνος εμφανιστεί, η σπασμωδική δράση τεμαχίζει τον κόσμο σε εχθρικά μέρη. Μάταια. Ο ιός δεν παγιδεύεται σε σύνορα ούτε υψώνει τοπικές λευκές σημαίες.