Η διακίνηση γυμνών φωτογραφιών και βίντεο γυναικών σε μύχιες στιγμές, χωρίς τη δική τους συναίνεση, δεν ξεκίνησε με το Διαδίκτυο, αλλά μέσω του Διαδικτύου έλαβε πρωτοφανείς διαστάσεις. Ξεπήδησαν δεκάδες πορνογραφικές ιστοσελίδες, όπου δήθεν πληγωμένοι άνδρες ανέβαζαν ερωτικά στιγμιότυπα με πρώην συντρόφους τους για να τις εκδικηθούν, οργισμένοι έφηβοι κοινοποιούσαν για χαβαλέ αποσπασμένες με δόλο εικόνες γυμνών κοριτσιών, πληρωμένοι χάκερ διένειμαν κλεμμένες φωτογραφίες ανένδυτων διασήμων. Το χρήμα από τις διαφημίσεις στις ιστοσελίδες αυτές έρρεε ζεστό στις τσέπες των διαχειριστών τους, που μόνον επ’ αμοιβή κατέβαζαν τις εικόνες των θιγομένων… Η δίωξη και καταδίκη των θρασύτερων επιχειρηματιών του είδους στο εξωτερικό δεν μετρίασε το ρεύμα της διαπόμπευσης γυναικών, του ηδονοβλεπτικού κανιβαλισμού και λεκτικού εξευτελισμού τους από εκατομμύρια θεατές, των πολλαπλών εκβιασμών, των ψυχικών και σωματικών βασανιστηρίων.
Η ζωή χιλιάδων κοριτσιών στη δεύτερη δεκαετία του αιώνα μας έγινε κόλαση. Η ψυχική υγεία τους κλονίστηκε, ορισμένες αυτοκτόνησαν. Ομως η βιομηχανία προαγωγής του πρακτικά ατιμώρητου ατομικού εγκλήματος, που μετατρέπεται σε συμμετοχικό και στη συνέχεια σε μαζική ανθρωποφαγία, ανθεί. Η ελαφρότητα με την οποία η κοινωνία αντιμετωπίζει τα επονομαζόμενα «ροζ βίντεο», χαρακτηρισμός που συγκαλύπτει πελάγη πόνου και ντροπής, η μισογυνική προσέγγιση ότι «κι αυτή τα ‘θελε», η έλξη της κλειδαρότρυπας μετατρέπουν τον εφιάλτη σε ψυχαγωγία, αφαιρούν από το έγκλημα το συντριπτικό βάρος του. Συσκοτίζουν την απροσμέτρητη βαρβαρότητα της διαπόμπευσης. Ο απορριφθείς ή ο χαιρέκακος πρώην εραστής δεν στραγγαλίζει, δεν μαχαιρώνει, δεν τσιμεντώνει, αλλά διασύρει. Δηλαδή με τον τρόπο του και πάλι σκοτώνει. Εξευτελίζει την πρώην ερωμένη μπροστά σε ένα κοινό που απολαμβάνει το θέαμα, όπως άλλοτε διέσυραν παραδίδοντας σε έναν επιτιθέμενο όχλο καταδίκους, μοιχαλίδες, συνοδούς Γερμανών αξιωματικών, αντικαθεστωτικούς, τεντιμπόηδες… – μια βάναυση, πρωτόγονη, ολωσδιόλου ατελέσφορη τιμωρία. Μόνο που οι διαπομπευόμενες σε πορνοσελίδες δεν έχουν παραβεί κανέναν κοινωνικό κανόνα, καμία αρχή ή παράδοση, δεν έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα· αντιθέτως, είναι τα θύματα ενός αφόρητου μείγματος ανδρικού εγωισμού, κενότητας, χυδαιότητας και κυνισμού.
Η απόφαση ορισμένων γυναικών να καταγγείλουν την κτηνώδη πράξη, σηκώνοντας το ψυχικό και οικονομικό βάρος της προσφυγής στη Δικαιοσύνη, ξαναζωντανεύει τις ιστορίες αδικοχαμένων γυναικών, ανοίγει οδούς σωτηρίας σε φιμωμένα θύματα.