Με αφορμή την ειδεχθή δολοφονία του 19χρονου Αλκη, η Θεσσαλονίκη συνεχίζει να μαστιγώνεται και να αυτομαστιγώνεται. Το τι διάβασα αυτές τις ημέρες δεν περιγράφεται. Από κοινωνιολογικές αναλύσεις για την πόλη των μεγάλων εγκλημάτων έως γιατί παραδόθηκε στις ορέξεις ενός «ολιγάρχη», ο οποίoς, σημειωτέον, ούτε δήμαρχο ούτε καν βουλευτή της προτιμήσεώς του μπόρεσε να εκλέξει.
Οι περισσότερες «εμβριθείς» αναλύσεις αναδεικνύουν ένα υπόγειο νήμα που συνδέει, δήθεν, τη δολοφονία του Αλκη με άλλες δολοφονίες που σημάδεψαν την ιστορία της πόλης. Να το ξεκαθαρίσω ευθύς εξαρχής: Η Θεσσαλονίκη έχει κλείσει τους λογαριασμούς της με τις γκρίζες πτυχές του παρελθόντος της. Δεν υπάρχει ανεξόφλητο ιστορικό χρέος, το οποίο πληρώνεται εσαεί. Αν υπήρξαν σκοτεινές στιγμές και περίοδοι στη σύγχρονη ιστορική διαδρομή της –και αναμφίβολα υπήρξαν– η πόλη, συλλογικά, τις αντιμετώπισε αυτοκριτικά, με περισυλλογή και αυτογνωσία. Αντιλαμβάνομαι ότι πάνω στην προβολή μιας μίζερης και «σκοτεινής» Θεσσαλονίκης κάποιοι έχτισαν και κάποιοι εκκολαπτόμενοι τοπικοί παράγοντες επιχειρούν να κτίσουν την πολιτική ή την αυτοδιοικητική τους σταδιοδρομία. Τους είναι βολική η εικόνα μιας πόλης που δεν μπορεί να συνέλθει από τις πληγές της, καθώς αυτοί υπόσχονται το μαγικό γιατρικό για να τις επουλώσουν.
Το συγκεκριμένο αποτρόπαιο συμβάν έχει αμιγώς τη διάσταση του οπαδικού φανατισμού, ενώ αποτυπώνει συγχρόνως και τις αβελτηρίες του νομικού μας συστήματος. Ο βασικός κατηγορούμενος και δύο συνεργοί του θα έπρεπε να βρίσκονται φυλακή εδώ και τρία χρόνια για συμμετοχή σε σοβαρά επεισόδια οπαδικής βίας.
Μια συνέπεια της γενίκευσης ενός πολύ συγκεκριμένου προβλήματος είναι πως τελικά χάνουμε την ουσία του και, χάνοντας την ουσία, πελαγοδρομούμε και στην αντιμετώπισή του. Το συγκεκριμένο πρόβλημα, με τις συγκεκριμένες διαστάσεις, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί από την πολιτεία με πρακτικά μέτρα –μακριά από κοινωνιολογικές πομφόλυγες– προληπτικού και κατασταλτικού χαρακτήρα. Ενα σοβαρό κράτος έχει τη δυνατότητα και κυρίως την ετοιμότητα να αντιμετωπίσει και να περιορίσει αυτά τα φαινόμενα. Επ’ αυτού δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Ας δούμε πώς αντιμετώπισαν παρόμοιες καταστάσεις άλλες πιο προηγμένες χώρες και ας μεταφέρουμε την τεχνογνωσία τους στην πατρίδα μας. Απλά πράγματα. Αλλά οι δυσκολίες κρύβονται στα απλά πράγματα.