Σε άρθρο του στο London Review of Books περί «τεχνολαϊκισμού» ο Γερμανός κοινωνιολόγος Βόλφγκανγκ Στρέεκ δίνει έναν σύντομο ορισμό του φαινομένου, που συνδυάζει την τεχνοκρατική γνώση με τον λαϊκισμό. «Υπόσχεται (σ.σ. ο τεχνολαϊκισμός) να υπερβεί τον αδιέξοδο φραξιονισμό, τις ιδεολογικές διαιρέσεις και την κομματική διαφθορά που οδηγούν σε αποτυχία τη σύγχρονη πολιτική προκειμένου να αντιμετωπίσει τις κρίσεις που επηρεάζουν τις σημερινές κοινωνίες. Ο τεχνολαϊκισμός προτείνει να εκχωρήσουμε τη διακυβέρνηση σε ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες που δεν έχουν διαφθαρεί από την ανάμειξή τους στην πολιτική του παρελθόντος και δεν έχουν προσωπικές ή ιδεολογικές δουλείες σε παλαιού τύπου πολιτικούς σχηματισμούς.
Η άσκηση πολιτικής επαναπροσδιορίζεται έτσι ως επίλυση προβλημάτων, με αποτέλεσμα να αποφεύγει τις τεχνικές δυσκολίες και την κοινωνική πόλωση που σχετίζονται με την κοινοβουλευτική δημοκρατία». Στο πλαίσιο αυτό εντάσσει την Αγκελα Μέρκελ, αφού με την ιδιότητα της επιστημόνισσας είχε την ευκαιρία να προσαρμόζει τις απόψεις της με βάση τις εκάστοτε ανάγκες των Γερμανών ψηφοφόρων, χωρίς να κατηγορείται για ασυνέπεια: από τιμωρός των ασύδοτων Ελλήνων στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης ώς κορυφαία φιλοευρωπαία πολιτικός που κράτησε την Ε.Ε. ενωμένη και τη χώρα μας εντός Ευρωζώνης· από υπέρμαχος της Ευρώπης των ανοιχτών συνόρων το 2015 ώς απηνής διώκτης της παράτυπης μετανάστευσης μετά την υπογραφή της συμφωνίας με την Τουρκία το 2016· από περιβαλλοντικά ευαίσθητη, πολέμιος της πυρηνικής ενέργειας μετά τη Φουκουσίμα μέχρι «βρώμικη» υπεύθυνη για την παρατεταμένη χρήση λιγνίτη στη χώρα της.
Αν ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς εξελέγη ως γνήσιος συνεχιστής αυτής της ιδεολογικής ασάφειας της Μέρκελ, τότε οι πρώτοι μήνες διακυβέρνησής του είναι αντάξιοι του (απομυθοποιητικού) «μύθου» του. Οι Γερμανοί πολιτικοί αναλυτές αναρωτιούνται γιατί δεν παίρνει θέση για κανένα από τα καίρια θέματα, από την υποχρεωτικότητα ώς την Ουκρανία. Στις ΗΠΑ στο πλευρό του Τζο Μπάιντεν, απέφυγε τεχνηέντως να δεσμευτεί ότι θα «παγώσει» τον Nord Stream 2 αν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία. Αφησε τον Αμερικανό πρόεδρο να το πει (αν και το ζήτημα αφορά το Βερολίνο και όχι την Ουάσιγκτον) και αρκέστηκε απλώς να προσθέσει ότι «όλα τα μέτρα θα ληφθούν από κοινού». H πολιτική αφωνία του Σολτς από τη γερμανική και τη διεθνή σκηνή είναι τέτοια ώστε πριν από λίγες μέρες «τρένταρε» στο τουίτερ το hashtag «Πού είναι ο Σολτς;» (#WoIstScholz). Ο βιογράφος του Λαρς Χάιντερ έχει την απάντηση που πιθανότατα θα ενθουσίαζε τον Στρέεκ ως απαύγασμα «τεχνολαϊκισμού»: «δουλεύει πολύ και μιλάει μόνο όταν έχει τελειώσει τη δουλειά».