Οι Ρώσοι στρατιώτες που σκοτώνουν, αλλά και σκοτώνονται, στην Ουκρανία, ξέρουν από την πρώτη στιγμή, από το πρώτο αίμα, ότι δεν συμμετέχουν σε κάποια αβρή «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» αλλά σε πόλεμο· βάρβαρο όπως κάθε πόλεμος, με νεκρούς, πρόσφυγες, πεινασμένους. Οι Ρώσοι πολίτες που διαδηλώνουν παρότι είναι βέβαιοι ότι θα ξυλοκοπηθούν αγρίως, θα φυλακιστούν, ίσως και να βασανιστούν, ξέρουν –και το φωνάζουν– ότι τη βάρβαρη εισβολή την αποκαλεί «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» μονάχα ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Σεργκέι Λαβρόφ, η προσβλητικά επιθετική Μαρία Ζαχάροβα και όσοι μοιράζονται μαζί τους την ίδια αρμαθιά από κυνικούς ευφημισμούς και χυδαίες προφάσεις.
Πόλεμος είναι. Μέχρις ενός σημείου εμφύλιος, αφού Ρώσους και Ουκρανούς τους συνδέουν πολλά, καλά και κακά, η θρησκευτική ομοδοξία και η γλωσσική οικειότητα αλλά και το Τσερνόμπιλ και ο Μεγάλος Λιμός. Στους πολέμους δεν υπάρχει «προστασία αμάχων», όσα «έξυπνα όπλα» κι αν επινοηθούν. Το ξέρει άλλωστε και ο στρατάρχης Πούτιν ότι τους πολέμους τούς κερδίζουν οι άμαχοι. Αν σπάσουν, αν πανικοβληθούν και μεταδώσουν τον πανικό τους στους μαχητές, όλα τελειώνουν. Πώς σπάνε; Με «κατά λάθος» πλήγματα κατά νοσοκομείων, σχολείων, λαϊκών αγορών, ναών ή αυτοκινητοπομπών σε «ανθρωπιστικούς διαδρόμους διαφυγής». Λες μετά ένα «συγγνώμη», στην καλύτερη περίπτωση, ή, στη χειρότερη, τη συνηθισμένη, κατηγορείς τον αντίπαλο ότι πλαστογραφεί την πραγματικότητα και κατασκευάζει εικόνες επιθέσεων κατά αμάχων, για να κερδίσει στο μέτωπο της προπαγάνδας.
«Fake news» λένε οι Ρώσοι για την επίθεση στο μαιευτήριο της Μαριούπολης. Αν έλεγαν οτιδήποτε άλλο, «ίσως, κατά λάθος, παράπλευρη απώλεια, θα το διερευνήσουμε…», ο πόλεμος θα τέλειωνε την επόμενη στιγμή. Γιατί, όντως, «ελάχιστα πράγματα είναι πιο διεστραμμένα από το να στοχεύει κανείς απροστάτευτους ανθρώπους». Το ότι αυτό το είπε (και) ο Μπόρις Τζόνσον, δεν σημαίνει πως δεν ισχύει. Ναι, ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας είναι ένας κυνικός επαγγελματίας του ψεύδους, που χρωστάει την προσωρινή πολιτική του διάσωση στον Πούτιν, γιατί αυτός τού πρόσφερε τη βαριά στολή του πολέμαρχου ενώ ήταν ολόγυμνος. Ναι, οι Αμερικανοί, αλλά και οι μεσολαβητές Ισραηλινοί, είναι οι τελευταίοι που δικαιούνται να ισχυριστούν ότι δεν χτύπησαν ποτέ αμάχους, και παιδιά ακόμα· ατιμωρητί. Αυτό όμως δεν είναι άλλοθι για τον Πούτιν. Για κανέναν δεν είναι.