Η κατάρρευση μιας αυτοκρατορίας φέρει και το σπέρμα της ανασύστασής της. Η ιστορική μνήμη δεν διαγράφεται και οι αυτοκρατορικές συμπεριφορές κληρονομούνται. Συνεπώς, είναι λογικό σε τμήματα της πολιτικής, διπλωματικής, στρατιωτικής και πνευματικής ελίτ, ακόμη και πολλά χρόνια μετά την πτώση, το αίτημα για την αναβίωση να είναι υπαρκτό και να έχει λάβει τη μορφή της ρεβάνς από την Ιστορία.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι γέννημα-θρέμμα του σοβιετικού κράτους. Ηταν ένας άνθρωπος που υπηρέτησε στον πιο επιθετικό τομέα του κρατικού μηχανισμού, την KGB. Τον τομέα που ήταν ταγμένος να υπερασπιστεί το σοβιετικό imperium, με υπόγεια μέσα. Βίωσε τραυματικά την αποσύνθεση της αυτοκρατορίας, κάτι που προσδιόρισε στη συνέχεια τον στρατηγικό σχεδιασμό του. Ευθύς μόλις αισθάνθηκε πως η εξουσία του είχε εδραιωθεί, φανέρωσε την πρόθεσή του να ακυρώσει τη δεκαετία του 1990. Επειδή κανένα ρολόι δεν μπορεί να φέρει τον χρόνο πίσω, προσάρμοσε τις αναθεωρητικές κινήσεις του στο νέο διεθνές περιβάλλον. Σταδιακά, είτε με την ωμή βία είτε με την απειλή της, κατέστησε τις αποσχισθείσες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες δορυφορικά κράτη προς τη μητέρα-πατρίδα. Πλην των Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας, που πρόλαβαν και εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία των 45.000.000 ξέμεινε μόνη, βορά στις ορέξεις του. Σήμερα, υφίσταται τις συνέπειες της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης», όπως αποκαλεί η ρωσική κυβέρνηση την εισβολή των στρατευμάτων της στο ουκρανικό έδαφος.
Το αυτοκρατορικό, νεοτσαρικό πνεύμα που διακατέχει τις ρωσικές ελίτ φαίνεται και στην πρόσφατη ανακοίνωση της εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών, κ. Ζαχάροβα: «Εχουν ήδη χάσει την ευκαιρία για την ύπαρξη της Ουκρανίας εντός των συνόρων της…». Η Ρωσία κρίνει και αποφασίζει, με βάση το συμφέρον της, ποια θα είναι τα σύνορα της Ουκρανίας. Βέβαια, τη Ζαχάροβα την είχε προλάβει ο Βλαντιμίρ Πούτιν στο ιστορικό, παραληρηματικό διάγγελμά του της 21ης Φεβρουαρίου 2022, σύμφωνα με το οποίο η Ουκρανία δεν είχε ιστορικό λόγο ύπαρξης και, ως εκ τούτου, ο ρωσικός στρατός μπορούσε να προχωρήσει στην «ειδική στρατιωτική επιχείρηση».
Γι’ αυτό ακριβώς είναι βέβαιο ότι ο νέος τσάρος, αν δεν λάβει ένα σκληρό μάθημα σήμερα, θα κατασπαράξει το επόμενο θύμα του αύριο.