Τα όσα συνέβησαν στην αίθουσα του δικαστηρίου μετά την έκδοση της απόφασης για τον θάνατο του Ζακ, φανερώνουν πως αρκετοί πολίτες έχουν μιαν ιδιόμορφη αντίληψη για την απονομή της Δικαιοσύνης, για τη διάκριση των εξουσιών, τελικά για το ίδιο το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Δεν έχει γίνει κατανοητό πως το πολίτευμά μας είναι η αστική δημοκρατία. Τα βασικά χαρακτηριστικά της είναι η διάκριση των εξουσιών και το κράτος δικαίου. Αν αυτές οι δύο καταστατικές αρχές του πολιτεύματός μας γίνουν αντιληπτές, τότε δεν θα αποδοκιμάζονται οι δικαστικές αποφάσεις γιατί αντιστρατεύονται το «περί δικαίου αίσθημα», αφού αυτό το «περί δικαίου αίσθημα» δεν υπάρχει. Είναι μια ιδεολογική κατασκευή στο όνομα της οποίας διαπράχθηκαν τα ειδεχθέστερα εγκλήματα. Και στην Ελλάδα. Ο τρόπος με τον οποίον απονέμεται η δικαιοσύνη στις δημοκρατίες έχει πολύ συγκεκριμένες διαδικασίες, που απέχουν έτη φωτός από την αποκαλούμενη «λαϊκή δικαιοσύνη» των λαϊκών δημοκρατιών. Στο κράτος δικαίου, ο πολίτης δεν οφείλει να αποδείξει την αθωότητά του, όπως καλούσαν πρόσφατα υπουργοί της προηγούμενης κυβέρνησης τους πολιτικούς αντιπάλους τους. Η γνωστή θέση του Στάλιν, «καλύτερα ένας αθώος στη φυλακή, παρά δέκα κατάσκοποι ελεύθεροι», δεν έχει θέση στο πολίτευμα της αστικής δημοκρατίας. Τα «λαϊκά δικαστήρια» είναι κακόγουστες θεατρικές παραστάσεις με προέδρους και εισαγγελείς ηθοποιούς.
Το «περί δικαίου αίσθημα» δεν υπάρχει. Είναι μια ιδεολογική κατασκευή στο όνομα της οποίας δια- πράχθηκαν τα ειδεχθέστερα εγκλήματα. Και στην Ελλάδα.
Αξιακά ο μαρξισμός δεν αναγνωρίζει τη διάκριση των εξουσιών ούτε το σύστημα των εγγυήσεων του κράτους δικαίου. Θεωρεί πως περιορίζουν, πως τεμαχίζουν την πολιτική εξουσία, η οποία είναι, σε τελική ανάλυση, η κινητήρια δύναμη της ιστορικής εξέλιξης. Oποιος την κατέχει, θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα της απεριόριστης άσκησής της. Μόνον έτσι μπορεί να κυριαρχήσει ο βολονταρισμός. Η επιβολή της θέλησης των ολίγων επί των πολλών.
Στην Ελλάδα, είναι σύνηθες το φαινόμενο, μέσω μαζικών εκδηλώσεων, να γίνεται απόπειρα επηρεασμού της κρίσης των δικαστών και δημιουργίας κλίματος, ώστε αν η απόφαση δεν είναι αρεστή, να δικαιολογούνται τα όσα επακολουθούν. Εννοείται πως στην αντίθετη περίπτωση το «δίκιο θριαμβεύει».
Τα έκτροπα που συνέβησαν προχθές μέσα στη δικαστική αίθουσα δεν τιμούν τους πρωταγωνιστές τους. Και δεν υπάρχει κανένα ελαφρυντικό για όλους τους.