Συνεχώς, το τελευταίο χρονικό διάστημα, ο Ταγίπ Ερντογάν υποστηρίζει πως κακώς επέτρεψε η Τουρκία να παραχωρηθούν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Ανιστόρητος, αγνοεί ή κάνει πως αγνοεί ότι τα Δωδεκάνησα ήταν το έπαθλο που κατέκτησε η Ελλάδα για τη συμμετοχή της στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Για τους χιλιάδες νεκρούς της, τις τεράστιες υλικές καταστροφές που υπέστη, για τη λεηλασία του πλούτου της. Την ίδια περίοδο που η Τουρκία απολάμβανε όλα τα αγαθά που απολαμβάνει ο ουδέτερος. Και σήμερα ζητάει και τα ρέστα.
Μέσα στο 1943 δύο φορές συναντήθηκε ο Τσώρτσιλ με την τουρκική ηγεσία, στα Αδανα και στο Κάιρο, αποσκοπώντας να την πείσει να εισέλθει στον πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων. Και τις δύο φορές δεν πείσθηκαν οι Τούρκοι ηγέτες. Επικαλέστηκαν ότι ήταν στρατιωτικά ανέτοιμοι και ζήτησαν μια θηριώδη στρατιωτική βοήθεια την οποία οι σύμμαχοι αρνήθηκαν να τους τη δώσουν. Ούτως ή άλλως, στη Διάσκεψη των Ρούζβελτ, Τσώρτσιλ και Στάλιν στην Τεχεράνη (28/11-1/12/1943), αποφασίστηκε η απόβαση στη Νορμανδία κι έτσι ατόνησε το επιχειρησιακό ενδιαφέρον για τα Βαλκάνια.
Η Τουρκία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έπαιξε κι έχασε. Επέλεξε την ουδετερότητα κι έμεινε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έξω από τις εδαφικές διευθετήσεις και τις επαναχαράξεις συνόρων που έκαναν οι νικητές του πολέμου. Και η πατρίδα μας ανήκε στους νικητές.
Σήμερα, ο Τούρκος πρόεδρος μιλάει σαν να είχε τότε λόγο η Τουρκία σε ποια χώρα θα δοθούν τα Δωδεκάνησα. Ηταν εκτός παιχνιδιού, θεατής των εξελίξεων. Ετσι, επικαλείται την ακυρότητα μιας συνθήκης την οποία δεν υπέγραψε. Ασφαιρα πυρά.
Το ερώτημα είναι πού αποβλέπει ο Ερντογάν και ποια θα είναι η ανώτατη κλίμακα στην οποία θα οδηγήσει το αίτημά του για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Μέχρι πού είναι διατεθειμένος να το πάει;
Ισως θα έπρεπε το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας να στείλει στον Τούρκο πρόεδρο ένα σύντομο ιστορικό σημείωμα, για να αντιληφθεί γιατί και πώς τα Δωδεκάνησα δόθηκαν στην ελληνική κυριαρχία και τη συμβολή της πατρίδας μας στη συμμαχική νίκη. Και να του υπενθυμίσει πως αυτό το έπαθλο ήταν το ελάχιστο σε σχέση με τις θυσίες και τις διεκδικήσεις μας.