Ισως οφείλεται στον εγκλεισμό από την πανδημία. Αλλά επειδή η φράση αρχίζει να μοιάζει με «κυτίο παραπόνων» όπου εναποτίθενται «αιτήματα», που κανείς μετά δεν κοιτάει, ας μη βιαστούμε να το ερμηνεύσουμε εκ του προχείρου. Χθες μόλις, νέο μακελειό με πυροβολισμούς στο Σικάγο, σε παρέλαση για την 4η Ιουλίου, ήρθε να προστεθεί στην τραγωδία στο σχολείο του Τέξας, όπου 18χρονος έφηβος σκότωσε 19 παιδιά και δύο ενηλίκους. Τέλη Ιουνίου 42χρονος Νορβηγός, ιρανικής καταγωγής, άρχισε να πυροβολεί έξω από δύο νυχτερινά κέντρα, το ένα εκ των οποίων ήταν γκέι κλαμπ, στο Οσλο. Προχθές, σε εμπορικό κέντρο στην Κοπεγχάγη 22χρονος Δανός σκόρπισε τον θάνατο, εκτός από τον τρόμο, οπλισμένος με τουφέκι κι αυτός. Οι αναφορές ενδεικτικές· έχουν συμβεί πολλά και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν παρόμοια γεγονότα. Είναι χρονικά προαναγγελθεισών τραγωδιών.
Νέοι άνθρωποι, κατά κανόνα, με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας, εκδηλωμένα, όπως εκτιμάται εκ των υστέρων, διαλύουν ανθρώπινες ζωές μέσα σε οργανωμένες πόλεις. Η πανδημία, πράγματι, επέτεινε ψυχικές διαταραχές και νοσήματα. Τι κάνουμε γι’ αυτό ως ευρωπαϊκές –για να εστιάσουμε– κοινωνίες; Και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις τι μέτρα λαμβάνουν, τι κεφάλαια διαθέτουν για να ενισχύσουν σχετικές δομές υγείας, να αυξήσουν το εξειδικευμένο προσωπικό και στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης;
Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η ενεργειακή κρίση με τα συνεπακόλουθα είναι το κατεπείγον πρόβλημα. Ομως κι αυτό θα επηρεάσει τους οικονομικά ασθενέστερους, θα επιβαρύνει τα στρώματα μίσους, οργής και περιθωριοποίησης, θα αυξήσει την κοινωνική ένταση, όχι μόνο εμφανή αλλά και υπόκωφη, στη διαπασών.
Οσο οι «κανονικότητες» διαρρηγνύονται, τόσο θα αναβλύζουν με θανατηφόρο ορμή τα χειρότερα ένστικτα. Τα απρόβλεπτα ξεσπάσματα δεν θα αποτρέπονται ούτε με μεγαλύτερη αστυνόμευση ούτε με αυστηρότερες ποινές. Ο σαλεμένος νους διαφεύγει από την κατηγοριοποίηση προθέσεων. Η τάση είναι να αυξάνεται ο αριθμός όσων περνούν κάτω από τα ραντάρ.
Οπως λέει στο ινδικό έπος «Μαχαμπαράτα» ένα από τα κομβικά πρόσωπα: «Η καταστροφή δεν ζυγώνει ποτέ με το όπλο στο χέρι. Ερχεται ύπουλα, στις μύτες των ποδιών». Το αναφέρουμε, όχι μόνο για να τιμήσουμε έναν σπουδαίο θεατράνθρωπο που έφυγε από τη ζωή, τον Πίτερ Μπρουκ. Πράγματι. Συνέβαινε «ύπουλα» η καταστροφή, επί έτη πολλά. Τώρα όμως είναι σε εξέλιξη, χωρίς σιγαστήρα.